18 පිටුව

1 1 0
                                    

"දෙනූර්ව මල්ලි.. ඔ.ඔය පොත.."

"නිර්දේශ් දුන්නෙ.. ඇයි සංදේශ් අයියා ලගත් තියෙනවා මම දැක්කා.."

"ආ..ආ.. ඒ.එයා ඔයාට ඕක දුන්නද.. තියාගන්නම ?"

"ඔව් එයා කිව්ව අවශ්‍ය දේ මේකෙ ලියන්නම් කියලා..."

"ඕක පරිස්සම් කරගනින්.. ඕක වෙන කවුරුවත් අල්ලලාවත් නෑ තාම.."

"ඇ.ඇයි ඒ.. මම හිතුවා නෝර්මල් ඩයරියක් කියලා.."

"නෝර්මල් ඩයරියක්-"

Aaaaaaaa !!!!!
"Whatt සිරාවටම.."

හාවිගෙ කෑ ගැහිල්ල ඇහිච්ච පාර අහ අහ හිටිය කතාවත් අමතක උනා...
යකෝ ඇතුලට මොකෙක් හරි සතෙක්කත් ඇවිල්ල ද..

"එක පාරක් කිව්ව තොපිට..යකෝ මගෙ ඇඟෙන් බැහැපන් අයෝන්.."

"මොකද මෙවින් මේ.."

"දෙනූහ්හ්... අපි ගෙදර යන්නලු යන්නේ....යේ.."

"මොකා.. මෙවින්.."

"ඔව් ලොකු අප්පච්චි කිව්වා ප්‍රශ්නෙ විසඳුනයි කියලා.. එච්චරයි එන්න කීවා.."

"ආආආ.. inner peace"

"අල්ලාහ් finallyyyy !!!"

"යස් වුට්ටො යස්.."

අපි ආයෙම ගෙවල් වල යන්නයි යන්නේහ්..
ආආ සිරාවටම මාර නිදහසක් දැනෙන්නෙ..
මාස දෙකකට පස්සෙ අපි ගෙවල් වල යන්නයි හදන්නෙ.. සතුටුයි කිව්වට පොඩි දුකකුත් තියෙනවා.. අපි ඔක්කොමල්ලා එකටම ඉඳලා මෙහෙම වෙන්වෙද්දි හීනියට පොඩි ලා ඉරක් වගේ වේදනාවක් එනවා..
මොනා උනත් අපි හැමෝම මූවොන් වෙන්න ඕනෙ..
තව මාස තුනකින් රිසාල්ට්ස් ඒවි.. කොහොමත් අක්කාගෙ එම්බීබීඑස් මේ අවුරුද්ද අන්තිම ඉවරයි..

කාලෙ හරි ඉක්මනට ගෙවිලා යනවා..
මට තාම මතකයි අම්මා මම එක වසරට ඉස්කෝලෙ යද්දි ඇදේ ඉන්දවලා සපත්තු දැම්මෙව්ව විදිය..
එතකොට අපි නුවර.. මාව මෙහෙට එව්වෙ පස්සෙනෙ..
අප්පච්චි ඒ කාලෙත් හරි දරදඬුයි...
මට එක වසරෙ යාලුවො හිටියෙ නෑ.. බස්නායක පුංචි මුනුපුරා... සමහරු කිව්වෙ එහෙම..
කොලඹ ආවට පස්සෙ තත්වෙ හෙනම වෙනස්..
අයෝන් ලා සයාන් හාවි රන්සත් ඔක්කොමල්ලා මගෙ ජීවිතේට ආවා..
ඒ මගේ ජීවිතේ මල් පිපුණු වාරයක්.. සතුටු දුක් පීඩන සේරම හැඟීම් අස්සෙන් මගේ හීන හයියෙන් හමන හුලඟට අහුඋනාට ඉර දිහාම බලන් ඉන්න සූරියකාන්ත මල් වගේ හිතේ පැලවෙලා තිබ්බා..

මනෝ | Ongoing Where stories live. Discover now