KELEBEK

2.Bölüm

size bir soru sormak istiyorum sizce aile ne demek?

aile her hatanda yanında duran seni destekleyen o hatadan dönmen için çabalayan mı demek?

Cevaplarınızı bekliyorum

*****************************

Rüyadan

Bugün ablam beni sabah erkenden uyandırıp kahvaltımı ettirdi sonra ilaçlarımı içirdi kendi eliyle
gözlerinde bana hem sevgi hemde endişe vardı onu anlıyordum aileyi tanımıyorduk ne kadar öz ailem olsada benim için korkuyordu bende korkuyordum ama bunu ona belli etmemeye çalışıyordum da ama ablam beniçok iyi tanıdığı için hemen anladı ve bana sıkı sıkı sarıldı ablam benim herşeyim bende ona sarılıp biraz ağladım nefesim daralınca beni kucağına alıp yatırdı kalbimde delik olduğu için çok zayıftım ve dirençsiz şimdi başka bir yere gidiyordum ve çok korkuyordum ağlamalım iç çekişlere dönerken ben ablama baktım çantama kıyafetlerimi katlayarak düzgünce yerleştiriyordu etrafa baktı eksik varmı diye
sonra masada duran bana 4 yaşındayken aldığı peluş tavşanı çantaya koydu çantanın ağzını kapatıp yanıma oturdu
bana baktı gözlerimin içine
elini uzatıp yanağımı okşadı sonra saçımı
"bak benim güzel kardeşim gözlerindeki korkuyu görüyorum korkma ben her zaman yanındayım hem bende 3 gün sonra gelicem yanına seni yalnız bırakmıycağımı bil
eğer orda sana kötü bir muamele yaparlarsa beni arayıp anlatıyorsun  anlaştıkmı seni üzmelerine asla izin vermem sen benim ailemsin senden başka kimsem yok benim güzel rüyam" dedi benim gözlerim dolunca
"akmasın o yaşlar gözünden hiç hep gülsün ağlamasın yakmasın canımı" dedi ben yatakta doğrulup beline sarıldım

bir süre sonra kapının önüne siyah büyük br araba durdu içinden Demirhan abi ve babası indi
bana doğru adımladılar ben ablamın biraz arkasına geçtim ablam elimi tuttu bu 'bana güven' demekti
Demirhan abi bana sarıldı
"nasılsın küçüğüm" dedi
bende kısık sesle
"İyiyim" dedim Demirhan abi ablama baktı ablam bugün saçlarını açmıştı uzun saçları belinde süzülüyordu rüzgar esince dalgalandı saçları demirhan abiye baktığımda ablamın saçlarına dalmıştı ağzım açık ona baktım oha ablama mı aşık oldu

ablam bana döndü elini iki yanağıma koydu ve öptü bana o güzel gözlerindeki sıcaklıkla bakıyordu bende gülümseyip maskeyi indirdim iki yanağını öptüm saçları yüzünü iki yandan kapattığı için görünmüyordu o yüzden rahattım
Ali beye döndü tabi önce maskesini düzeltti
"kardeşim size emanet 3 gün sonra oraya gelicem eğer ağladığını onu üzdüğünüzü sezersem acımam asker albay demem anladınız mı beni" dedi sert ve soğuk sesi ile
Ali bey kaşlarını çattı
"cesaretin takdire şayan ama Rüya benim kızım onu üzecek hiç bir şey yapmam o benim canım önce Allaha sonra bana emanet" dedi ve elini uzattı ablama
ablam hiç istifini bozmadan elini cebine soktu ve baş selamı verdi Ali bey güldü
Demirhan abi ise hayran olmuş halde ablama bakıyordu evet ablam çok güzel bir kızdı dolgun pembe dudakları küçük burnu hafif çekik bal rengi gözleri siyah uzun saçları önüne düşen perçemleri uzun boyuyla afeti devrandı yani ben bile hayranım düşünün artık gerçi hayran olmayan yoktu gittiğim özel okuldaki son sınıfların erkekleri bile ablam ne zaman okula beni almaya gelse ağızlarının suyu akıyordu

Bir süre sonra yola çıkmıştık ben hala yola bakıyordum şimdiden ablamı özledim Demirhan abi bana seslenince ona döndüm
"efendim" dedim
Demirhan abi gülüp
"sana sormak istediğim bir şey var" dedi
"sorabilirsin" dedim
"bana ablanı biraz anlatırmısın meraktan soruyorum birbirinize çok bağlısınız" dedi
kafamı salladım
"evet çok bağlıyız öyle sözde değil kalpten ablam oraya daha aylıkken bırakılmış bir kaç sene sonra da ben işte neyse ablamı bulan kişi koymuş adını aslında gerçek adını herkesten gizliyor asıl adı kelebek değil (burda Demirhan kaşlarını çattı)
ablamı bırakan her kimse boynuna bırakmadan önce kanlı kelebek dövmesini yaptırmış işte o kişi bunu görünce adı kelebek olsun demiş niye böyle yapmış hiç bir fikrim yok sonra neden maske taktığına gelirsek onu bende bilmiyorum çocukken takmaya başlamış  bir tek bana gösterdi sadece yüzünü bide karargahta gördünüz okadar" dedim ve nefeslendim
"İyi misin" diye sordu başımı salladım
"peki sen biliyormusun gerçek adını ve hiç aradımı ailesini" dedi
kafamı sallayıp devam ettim
"evet biliyorum ama söyleyemem yeminim var bide evet buldu 13 yaşındayken müdireden izin alıp mardine gitti bana çok az anlattı orda gördüğü şeyleri biliyormusun öz annesi başka bir kıza sarılıp öpüp kokluyormuş onu dizine yatırıp şarkı söylüyormuş bana bunu anlattığında ilk anlamadım ama anladığımda ilk defa ablamın gözünden yaş geldiğini görmüştüm zaten oda sondu ya sonra ablam dizüstü bilgisayardan bir güvenlik kamerası açtı bu bırakıldığı zaman dı sürekli izliyordu onu bende bir gün gizlice alıp izledim
Gerisini sana anlatamam neyse işte ben ablamla tanıştığımda çok ağlıyormuşum susturamamışlar bir türlü beni sonra ablam dayanamayıp gelmiş kaldığım odaya bakıcıya kolunu uzatıp kucağına alınca susmuşum o zaman 4 yaşındaymış bakıcı da şaşırmış ablam beni hep kendi eliyle beslemiş,yıkamış,uyutmuş bana hep bir anne edasıyla yaklaşmış yaklaştı hala da yaklaşıyor o benim annem hepte öyle olucak bende onun küçük bebeğiyim" dedin gülerek
ben gülünce demirhan abi ve ali beyde güldü
"peki kendinden bahset biraz" dedi
"ay benmi bilmem ki
ımm aslında heyecanlı bir yapım olduğu söylenir sıcak kanlıyımdır en sevdiğim yemek köfte ama ablamın yaptığı ondan başkasını yemem resim yapmaya kitap okumaya bayılırım bide ablamla spor yapmayı
ablamda çok sever spor yapmayı
çok bir aktivitem yok genellikle ablamla uğraşır istediğimi yaptırana kadar darlarım" dedim kıkırdayarak demirhan abide güldü
"ama yinede beni kırmaz ve hemen yapar ben biraz ürkek biri olduğum için hep yanımda olur korur kollar" dedim ve nefeslendim çantamdan suyumu ve ilacımı aldım ve suyla beraber içtim
o sırada telefon çalımca ablamın aradığını gördüm kesin ilacımı soracaktı
hemen açtım
"alo efendim abla" dedim Demirhan abi yerinde dikleşti Ali bey imalı imalı  gülümsedi oğluna
"içtinmi ilaçlarını aksatma saati saatine al çantaya yaprak sarma ve kıymalı mantı ve köfte koymuştum onlarıda ye tamam mı aç kalma" dedi ben hemen çantanın diğer gözüne baktım açar açmaz güzel bir koku yayıldı arabanın içine demirhan abide baktı
"tamam abla yerim hepsini seni çok seviyorum eline sağlık ablammm" dedim
"rica ederim bebeğim can kan olsun hadi görüşürüz" diyip kapattı ben telefonu geri çantaya koydum ve hemen içinde yaprak sarması olan kabı aldım açıp yemeye başladım gözlerimi yumdum off eli çok lezzetliydi ablamın ben ağzımdaki tatla mayışmışken gülme sesi geldi gözümü açıp baktım anında yanaklarım kızardı
"ben sizi unuttum kusura bakmayın" dedim elimdeki kabı onlara uzattım
"sizde istermisiniz" dedim
demirhan abi hemen ağzına iki sarma attı gözlerini kapattı ali beyde aldı oda beğendiğine dair mırıltılar çıkardı mantıyıda beraber yedik ama iş köfteye geldi onu vermem o sadece benim köftem
elime aldım kabı açtığımda yanında haşlanmış ve üzeri soslanmış sebze de vardı ve bunuda yemek zorundaydım
demirhan abi elini uzatınca eline vurdum
"bunu paylaşmam bu bana özel sadece ama bir tane veririm" dedim eline çatalla bir tane köfte verdim hemen ağzına attı gözlerini yumdu tekrar
"eline sağlık çok güzel olmuş inşallah bir gün bana da yapar elinden yerim" dedi ama sondakini fısıltıyla söyledi.