Görev | Draco Malfoy

24 - jealousy

Ertesi gün

| Draco'nun Anlatımı

Sabah kalktığımda Adel odada yoktu, meraklanmıştım. Giyinip ortak salona giderken mecbur Slytherin ortak salonundan geçiyorduk. Or'dan geçerken Astoria ve Pansy'i konuşurken görmüştüm, onlar beni görmesin diye tam ses çıkarmadan gidecektim ki...

"Günaydın Dracoo!' Astoria'nın seslenmesiyle önce ofladım sonra yüzümü onlara dönüp gülümsedim.

"Günaydın." Yanlarına gitmemi işaret ettiklerinde içimden söve söve yanlarına gidip karşılarına oturdum.

Pansy kaşlarını çatmış öylece bana bakıyordu, Astoria ise boş boş gülümsüyordu. Pansy'e dönüp konuştum.

"Niye öyle bakıyorsun Pansy?"

"İnsan en yakın arkadaşına söylemez mi!? Onun bunun ağzından duyuyorum her şeyi!"

"Neyi?" Gözlerim Astoria'ya tekrar döndüğünde anlamamak mümkün değildi zaten. "Hı, o mesele... Öyle olması gerekiyordu diyelim."

"Fakat aşkları sona erdii... ama sana demiştim Pans, eninde sonunda Draco bana dönücek demiştim. Gözlerini açtı sonunda"

Sinir oluyordum, çok sinir oluyordum, aşırı sinir oluyordum. Ama ne dersem kelimesi kelimesine gidip küçük çocuklar gibi Voldemort'a söyleyeceği için sustum.

Kalabalık yerlerden geçerken Astoria sürekli temas kurmak istiyordu, amacı herkese duyurmak, en çok da Adelina'nın canını yakmaktı.

Pansy önde, Astoria ise benim koluma yapışmış bir şekilde ortak salona girdiğimizde kimseyle göz göze gelmek istemiyordum, çok utanıyordum.

Lanet olsun ki Astoria'nın amacı gösteriş olduğu için yanımda ne yapacağını şaşırıyordu, suratımı çok belli etmeden ekşitirken Adelina ile göz göze gelmiştik...

Gözleri önce bana, sonra Astoria'ya kaydığında Astoria'dan uzaklaştım. Astoria şokla bana bakarken ben sadece Adelina'ya bakıyordum, haketmiyordu...

Astoria durumu farkettiğinde yanağımı öptü. Boş gözlerle ona döndüğümde artık çizgiyi aşıyordu. Adelina onun öptüğünü görmüş olacak ki tekrar ona baktığımda artık sadece masaya bakıyordu. Koluma tekrar girdi ve Pansy'nin çoktan oturduğu Slytherin masasına sürükledi beni.

Adelina ile aramızda 4 sandalye falan vardı.

Yemekler önümüzde belirdiğinde Astoria kendi elleriyle bana yedirmeye çalışıyordu, gösteriş için.

"Ben yerim Astoria." Dediğimde gülümsedi.

"Peki bebeğimm."

Onlar hem yiyip hem konuşurken göz ucuyla arada Adelina'ya bakıyordum. Hiç bir şey yemiyordu, önünde ki her şey olduğu gibi duruyordu. Çatalı bir sağa bir sola götürüyordu, onu böyle görmeye daha fazla dayanamıyordum artık. Sandığım kadar kolay olmuyordu.

| Adelina'nın Anlatımı

Sabah 1 saat erken kalkıp kütüphaneye gittim. Kafamı dağıtmaya çalıştım fakat nafile. kafamı koyup birazda or'da uyukladıktan sonra ortak salona gitmiştim. Ortalarda draco gözükmüyordu, boş bir yere oturduğumda bir kaç dakika sonra içeri girdiklerinde gözüm Astoria'nın draco'ya yapışma çabasına kaydı, bilerek yapıyordu.. biliyordu canımın yandığını.

O dakikadan sonra bir daha onlara bakmamaya çalıştım. Yemeğimi de yiyemedim zaten, aklıma sürekli olanlar gelip duruyordu. İştahım bir günde yok olmuştu.

Daha fazla nimetle oynamamak adına tabağımı öylece bırakarak bahçeye çıktım biraz, bir ağacın altına oturdum. Bacaklarımı kendime çekip kollarıma kafamı gömdüğümde hiç bir şey düşünmüyordum.