Görev | Draco Malfoy

5 - Flashback

| Draco'nun zihni, anılar. Draco'nun
anlatımı.

Yaş: 13.

Akşam saatleriydi, odamda oturuyordum. Evimizin bazı kuralları vardı, babam katıydı. Her neyse, dediğim gibi odamda oturuyorup ders çalışıyordum. Her zaman ki gibi ceza almıştım yine. Ödevimi bitirmeye yakın ev cinlerinden biri yanıma geldi.

"Efendimiz sizi çağırıyor."

"Tamam, inerim şimdi yanlarına, sen gidebilirsin." Gülümsedim, ev cini aceleyle aşağı cisimlenirken bende kitapları yatağın ucuna koydum ve aşağı indim. Annem ve babam koltukta yan yana oturmuştu. Etraftan buram buram kavga kokusu geliyordu.

"Efendim" dedim çaprazlarında ki koltuğa otururken. Babam bana düşmanıymışım gibi bakarken annem konuştu;

"Hoşgeldin tatlım. Ödevlerini bitirdin mi?" Kafamı hayır anlamında salladım. "Yarım kaldı-" babam anneme dönüp sinirle, fakat gülmeye çalışarak konuştu. "Neden bitirsin ki hayatım? Aklı fikri şaklabanlıkta!" Artık gülmeye çalışmıyordu, bana döndü. "Yettin artık sen! Lordun kızı ile evleneceksin, belki o zaman aklın başına gelir."

"Baba-" dinlemiyordu, sözümü kesiyordu. "Madem ondan daha zeki olamıyorsun, madem onun gibi biriyle hâlâ tanışamadın o zaman onunla evleneceksin, konu kapanmıştır." Yanımızdan ayrılarak çalışma odasına gitti.

Küçüklüğümden beri hep başka çocuklarla kıyaslardı beni, bundan 2-3 sene önceye kadar da muggle çocukları ile kıyaslıyordu. Annem, babamın gittiğinden emin olduktan sonra yanıma oturarak saçımı okşadı ve öptü. Ben ise boş boş yere bakıyordum. Klasik katı aile. Bebekliğimizden beri beraber büyüdüğümüz kıza nasıl o gözle bakabilirdim? Sırf bu evlenme konusu yüzünden istemesemde aileler çaktırmadan daha fazla bir araya gelmeye başladı, sırf Adelina bana bir şeyler hissedebilir ve büyüyünce bu fikri kendi isteyebilir diye. Lordun haberi vardı tabi ki, hatta bunu ilk o emretmişti fakat adelina bunu bilmiyordu.

14 yaşına geldiğimde artık derslerim daha iyi olmuştu, greengrass ailesi ile tanışmıştık, babam Astoria'nın babasını sevmesede kızını zeki buluyordu. Öyle olup olmadığı tartışılırdı hem bu mevzudan dolayı hem de bana söylenen takdir cümlelerinden dolayı babam, Adelina'dan daha iyi birini bulduğunu düşünüp evlenme fikrinden vazgeçti. Sanırım aklında başka planlar vardı...

FLASHBACK SONU

"Neden yaptın bunu Adel!?" Şuan boş boş olanları sindirmeye çalışıyor gibi suratıma baksada gözlerinde hem öfke, hem de nefret vardı. Görebiliyordum. Tepkisizce cevap verdi.

"$erefsiz p!çler." Yutkundu. Daha sonra gözlerini ovuşturdu ve tekrar konuştu. "Özür dilerim, babam adına senden gerçekten özür dilerim, benim olanlardan zerre haberim yokt-" sözünü kestim.

"Hiç birinin senin suçun olmadığını biliyorum Adelina, daha çok küçüktük. Sen nasıl böyle bir şeyi isteyebilirdin ki zaten? Asıl ben onların adına senden çok özür dilerim, sana hic bir zaman yan gözle bakmadım. Ben seni hep en yakın arkadaşım olarak bildim, zaten tek arkadaşım da sendin, hâlâ da sensin." Burukça gülümsedim. Beni yanlış anlamasından korkuyordum fakat o da gülümseyince rahatladım.

"İyi ki varsın Draco, şöyle bi düşünüyorum da... Gerçekten babamdan Çok seninle vakit geçirmişimdir." böyle demesini beklemiyordum. "Sende Riddle" güldü. "Ezberlemişsin sonunda" dedikten sonra oturduğu bağdaş pozisyonunu bozmadan eğilerek bana sarıldı. Sarıldığı zaman ellerimi beline koymak yerine omuz hizasından sardım kollarımı, rahatsız olsun istemiyordum. 3-4 saniye sonra geri çekildiğinde gülümsedim ve kendimi toparladım.

"Hadi derse gecikicez çok oyalandık." Ayaklandık. "O kadar oldu mu? Hadi o zaman" bahçeden içeri gireceğimiz sırada cebimden elma düşmüştü. Koşarak geri döndüm, elmamı aldım ve üzerinde ki toprağı sildim. Adelina'nın bağırmasıyla elma elimden tekrar düştü. "MERLİN AŞKINA DRACO! HADİSENE" "ELMAM DÜŞTÜ NE BAĞIRIYON" daha sonra bana avada çakmaması için sınıfa koşarak ondan önce gittim.

Bolum sonuu bu bolumde flashback olduğu icin burda bitirmek istedimm tiktok hesabım; draco._.dizicim