Görev | Draco Malfoy

7 - Ha?

| Draco'nun Anlatımı

1 hafta sonra

Sabah gözümü açtığımda Adelina ortalıklarda görünmüyordu. Endişe yapmadım, okuldan başka bir yere gidemezdi zaten. Hızlıca duş aldım ve hazırlanıp ortak salona indim. Dediğim gibi, okuldan başka bir yere gitmemişti. Altın üçlü ile birlikte Slytherin masasında sohbet edip gülüyorlardı. Yanlarına gidip adelin karşısına, Harry'nin yanına oturdum.

"Selam gençler." Herkes hoşgeldin/günaydın dedikten sonra sohbete kaldıkları yerden benimle birlikte devam ettiler. Gülüp eğleniyorduk, artık samimi sayılırdık. Hermione etrafına baktı, neredeyse herkesin geldiğini görünce konuştu.

"Biz artık kendi masamıza gidelim, afiyet olsun sizee" gülümseyerek gittiler. Onlar gidince Adelina gülümseyerek kafasını bana çevirdi.

"Bak, bana güvenirsen oluyormuş demek ki" kafasını salladı.
"Samimiyeti kaçırmamamız gerek." Önümüzde oluşan yemeklere göz gezdirdi.

"Sen stres yapmazsan kaçırmayız güzelim." Dememle tekrar gözlerimin içine baktı.

"Güzelim?" Dedi, Sırıttım ve tekrar konuştum.

"Güzelim." Sonra kafama dank etti ve cümleye devam ettim. "Eğer rahatsız olursan-" sözümü kesti.

"Olmuyorum." Hiç bir şey olmamış gibi yemeğine başladı. Ben de ufaktan sırıtarak yemeğe başladım.

***

| Harry'nin anlatımı

Derslerden sonra Gryffindor ortak salonunda Hermione ve Ron ile sohbet ederken birden yara izim tekrar ağrımıştı. Acıyla inleyip elimle yara izimi tuttuğumda Ron ve Hermione telaşlanmışlardı.

"İyi misin Harry?" Dedi Hermione, ron ekledi: "yine yara izi sanırım"
Acısı kısa süre sonra geçtiğinde elimi alnımdan çektim ve derin nefes aldım.

"Farkında mısınız, son zamanlarda daha çok arttı." Kafamı salladım.

"Hepsi Hermione'nin yüzünden."

"Neden benim yüzümden? Ben ne yaptım?" İkisinin arasında oturduğum için gözlerim bi' ona, bi' ona bakıyordu.

"Eğer sen ısrar etmeseydin onlarla tanışmazdık."

"Saçmalama Ron, hâlâ onları mı suçluyorsun?" Bana baktı ve devam etti. "Ya sen Harry? Sen de mi?"

Cevap veremedim çünkü evet, hâlâ onları suçluyordum ama çok samimi olmuştuk. Sürekli bizimle vakit geçiriyorlardı, nasıl bir şey yapabilirlerdi ki? Hermione sinirlendi.

"Gördün mü! Bir tek sen bu gerçekle yüzleşmek istemiyorsun." Ron Hermione'nin üstüne gidiyordu. Aralarına girdim.

"Bu yüzden kavga mı edeceksiniz?" Ron'a döndüm, "Artık onlarda bizim arkadaşımız ron, ister kabul et ister etme. Bu da bir gerçek. Ortada kanıt olmadan da onları suçlayamayız." Hermione bana hak verince Ron derin nefes aldı.

"Pekâlâ, sizin dediğiniz olsun ama eğer düşündüğüm gibiyse ben demiştim diyeceğim." Hermione ile ikimiz birden ona ters ters bakmıştık çünkü ron ne zaman haklı çıksa ben demiştim diyip sinirlerimizi bozardı.

| Adelina'nın Anlatımı

İkimizde bağdaş kurmuş Draco ile yataktan yatağa sohbet ediyorduk, ikimizde Draco'nun dediği şeye güldükten sonra ciddileştim. Draco şaşırdı.

"Yanlış bir şey demedim değil mi?"

"Hayır, o yüzden değil. Aklıma bir şey geldi de." O da ciddileşince tekrar konuştum.

"Hermione 2 gün once kütüphanede birlikte kitap okurken bana Harry'nin yara izinin son zamanlarda çok ağrıdığını söyledi. Yani-" sözümü kesti.

"Yanisi yok." Şaşırdım.

"Nasıl yok?" Yatağından kalkarak benim yatağıma geldi ve karşıma bağdaş kurup oturdu.

"Savaş kapımızda Adel, bu gerçekten kaçamayız. Eninde sonunda bu günlerin yaklaşacağını biliyorduk zaten değil mi?"

Kafamı salladım. "Evet, artık boşuna stres yapmıyorum zaten. Yalnız değilim, sen varsın. Ne olacaksa birlikte üstesinden geleceğiz." Tam Draco cevap verecekken kapı çaldı. İkimizde merakla önce kapıya sonra birbirimize baktık. Sonra Draco kalkıp kapıyı açtı.

"Diğerleriyle kanka olunca bizi unuttunuz farkında mısınız?"

Sesin sahibini tanıyınca kendimi camdan atmak istedim. Draco cevap verdi.

"Üzgünüz, tamamen aklımızdan çıktınız. Sahi ner'deydiniz?"

Astoria heyecanla cevap verdi. Ailelerimiz(greengrass, parkinson ve Malfoy aileleri) toplantı yapıyordu, Pansy ile sürekli ordan buraya gidip geliyorduk. Sen nasıl bilmezsin? Baban haberin varmış gibi konuşuyordu.

Draco telaşla cevap verdi. "Sonra konuşalım." Astoria cevap verdi: "bence de, zaten yasak saati başlamak üzere. İyi geceler." O gidince kapıyı kapattı ve derin nefes verdi. Hâlâ kapının önünde dikiliyordu. Meraklanmıştım, neyin telaşıydı bu böyle?

"Draco?" Sanki benim odada olduğumu unutmuş gibi yerinden sıçradı, cevap verdi. "Önemli bir şey değil, babam ve boş toplantıları." Dedikten sonra yatağına gidip oturdu. "Geç olmuş, yatalım mı artık güzelim?" Cevap vermeden yüzüne bakıyordum sadece.

"N'oldu?"

Dayanamadım ve konuştum.
"Ne saklıyorsun benden draco?"

"Şuan söyleyemem ama kötü bir şey değil merak etme" Derken yutkundu.

"Peki, iyi geceler." Bir şey demeden ışığı kapattı ve yattı. "İyi geceler güzelim."

bölüm sonuu tt&cai hesabım> draco._.dizicim/draco_dizicim