-MPJ-

34.Bölüm

Hamilelik haberimden sonra jiminin yüzünde güller açıyordu ne yaparsa yapsın sürekli mutluydu bazen annemle babamın yanında kaçırayım gibi oluyor ama ben lafını kestiğim için hiç bir şey söylemiyor.

Neyse ki hamileliğim iyi gidiyordu,ilk hastaneye kaldırıldığımda düşük yaptığımı öğrenince herkes çok suçlu hissetmişti neyse ki bu biraz telefi haliymiş gibiydi jiminin tavrı ama ona da birşey diyemezdim. Sonuçta bilerek düşürmedi.

10 haftalık olmuştu artık bebişimiz ve ben bu süreç içerisinde hep evdeydim. Uyuyordum uyanıyorum,yemek yiyorum sonra tekrardan uyuyorum hamilelik yaramamıştı bana jimin bana yan gözle bakıyordu bende omuz silkiyordum hiç bakma öyle gebeyim ben diyordum annelik işte.

Akşam olmuştu gene yatıyordum evin kapısı açıldı ve jimini görünce gülümsedim
"Hoşgeldin aşkım" dedim içeriye gelip üstünü çıkarıp yanıma geldi "hoşbuldum güzelim" bir eli yavaşça göbeğime gitti ve yavaşca ovaladı "benim kızım ve ya oğlum nasıl bakalım".

"Kız erkek farketmez sağlıklı gelsin meleğimiz,iyi askim" elini tuttum o kadar heyecanlıydı ki baba olacağı için ona baktıkça ben mutlu oluyordum hep böyle gülsün mutlu olsun istiyordum onun.

"Aşkım,söyleyelim artık annenle babana" bana baktı kafasını evet anlamında salladı "sen nasıl istersen sultanım yeter ki sen iste. "Hatta abileri ve ablanı da çağır onlar da gelsinler ailecek güzel yemek yiyelim" jimin birşey söylemek için bana baktı ve Saçımı kulağımın arkasına koydu.
"Senin aileni çağırmayacak mıyız?" Gözlerimi birazcık kıstım,boynumu büktüm "benim bir ailem yok jimin bir tek ailem var, oda sensin." Elini alıp karnıma koydum "bir de bebeğimiz"

Akşam artık herkes gelmişti ben mutfaktaydım güzel bir sürpriz yapacaktık salonda duvara güzelce bir şey yansıtıp öyle yapacaktık herşeyimiş tamamdı. Sofrayı güzelce hazırladım.jiminin baktığını görünce ona baktım ve kafamı yap diye salladım.

Birden ışıklar kapanıp duvarda kocaman ultrason resimlerini ve jiminin süslenmesi ortaya ışık saçtı herkes şaşkınlıkla, merakla izlemeye başladı. Bende onları izlemeye başladım tepkileri nasıl olacaktı acaba diye çünkü gerçekten çok istiyorlardı  bir torunlarının olmasını.

Ultrasonun konuşması bittikten sonra annem bana döndü "gerçekten hamile misin kızım"  o gün bol giyinmiştim belli olmasın diye üstümdekini biraz daraltıp onlara doğru yan dönüp göbüşümü sevdim "evettt,babanne ben gerçeğim" gözlerimden bir yaş döküldü. Annem yanıma gelip bana ve bebişimize öptü  "ah benim kuzum sana çok yakışacak anne olmak" jimine baktı "sana da babalık biricik oğlum" diyip ikimize birden sarıldı.

"Eee o zaman dede oluşuma vee sizin amca,hala,babaanne oluşunuza içelim" diyip yanında duran içkiyi dikti. Ben içki yerine meyve suyu içiyordum. Birden gözüm abisine ve karısına döndü bana baktı ve göz kırptı "daha dün jiminden şikayet ediyordun,bak şimdi ondan anne olacaksın o da baba" hepimiz gülmüştük "kötü bi tanışma yaptık başta kötü bir tanışma yapmasaydık güzelce anlaşabilirdik ama yapmadıı" jimine bakarak omuz silktim.

Herkes gitmişti yorulmuştum üstümü değiştirip hemen yattım bulaşıkları annemle ablam halletmişlerdi. Yatakta bir o yana bir bu yana dönüp durmaktan sıkılmıştım. Uyuyamıyordum çünkü neden bilmiyorum ama sorgulamıyordum da.

Bir kaç saat sonra yanımda bir sıcak nefesle gözlerimi araladığımda jimin yanımda uyuyakaldığını gördüm. Eli göbeğimin üstünde sahiplenici bir tutuşla uyuyordu. Elini kaldırıp ona doğru dönüp bakmaya başladım. "Elimi niye bebeğimin üstünden çektin" diyince birden irkildim ve jimine vurdum "geri zekalı aklım gitti uyumuyorsan niye uyuyo takliti yapıyorsun".

"Özür dilerim aşkım çok mu korktun" jimine göz deverim yatakta doğruldum "canım ekşi birşeyler istiyor jimin" bir an jimin doğruldu " ne,ne çekiyor aşkım canın söyle" omuz silktim "ya bilmiyorum ama ekşi birşeyler istiyorum" jimin güldü "limon getireyim mi aşkım" jimine ters ters baktım "o değil jimin" bi an yataktan kalktı bana baktı etrafta döndü bir kaç turdan sonra yanıma geldi.

"Erik? Erik olabilir mi aşkım,ama şimdi nerde bulucaz eriği" bir an yüzümde güller açtı evet o şey erikti biraz daha doğrulup jimine baktım
"EVET EVET ERİİKK ERİİK" dedim ve oturdum. Birazcık öğrensin babalığın kolay olmadığını.

Birden odadan çıkıp ceketini felan giyip evden çıktı bende yatağa oturup tıs tıs gülerek arkasından baktım. Sabah olmasına 1 saat vardı ve uykum yoktu ama kahvaltıdan sonra eminim ki anında uyuyacaktım. 1 saat oldu yok,2 saat oldu yok, 3 saat oldu yok,4.saatte kapı açıldı ve kanepeden kafamı kaldırıp jimine baktım ve elinde erik ve bir kaç tane ekşi meyve ile gelmişti.

"Aşkımm,bulmuşsunn" jiminin gözleri beni buldu hemen mutfağa gidip erikleri yıkadı ve yanıma getirdi. Biraz tuza bastıktan sonra erikleri yiyince o kadar güzel hissetmiştim ki anlatamıyorum Bile bir tane de alıp jimine verdim. Gözleri kıpkırımızı olmuş "Aşkım bu eriği ye yukarı çık uyu tamam mı sevgilim" yanağını okşayıp ona bakarım bana kafa salladıktan sonra "Aşkım iyiyim iyiyim kahvaltı yapalım birlikte uyuruz sen uyursun zaten kahvaltıdan sonra". Beni çok iyi tanımıştı bu hamilelik döneminde.

Eriğimizi yediik,kahvaltımızı yaptıktan sonra odaya çıkıp yorganın altına girdim hava kapalı ve yağmurluydu benim en sevdiğim havalardan işte "Aşkım,bu küçük pencere yerine böyle buraya kocaman bir pencere yaptırsak yağmuru çok seviyorum ya bu çok küçük kalıyor" jiminde yanıma geldi ve koltuğunun üstüne yatırdı beni "evet güzel olur sevgilim, onu bir yere soralım hem beebiş doğduğu zaman da iyi olur güneş ışınlarından felan" gülümsedim ve yanağından öptüm "seni seviyorum beebeğim"
"Tabi,ekşi erikleri yedin yedin seversin beni" küçük bir kahkaha attım "Aşkım aş eriyordum napayayım ya elimde değill" saçlarımı öptü ve çeneme baktı "hadi uyuyalım öğle uykumuzu alalım yoksa vampir olarak devam edicez"
Kafamı tamam şeklinde sallayıp jimine sıkıca sarıldım ve gözlerimi yumdum...

DEVAM EDECEK...