Η εκδίκηση της Τζισού

επιστροφή στο παρελθόν

Λίγες μέρες αργότερα

Καθώς οι σταγόνες της βροχής έτρεχαν, τα κίτρινα φύλλα ξέφυγαν σιγά σιγά από την λαβή των δέντρων. Έπρεπε να γυρίσω στην
Γκότζε όσο και να μην το ήθελα, μετά από την πρόβα που πραγματοποιήθηκε έλαβα ένα τηλεφώνημα από την θεία μου η οποία με παρεκάλεσε να γυρίσω στον τόπο μου λέγοντας πως η μητέρα μου δεν ήταν καλά στην υγεία της. Για να είμαι ειλικρινής όταν πάτησα το πόδι μου σε εκείνο το μέρος ήταν σαν να γύρισε ο χρόνος πίσω, όταν ακόμα ήμασταν μαθήτριες και δεν είχαμε καμία σχέση με τον καλλιτεχνικό κόσμο. Η Γκότζε, ή Κοτζέ'  είναι πόλη στην επαρχία Νότιας Γκιόνγκσανγκ, ακριβώς έξω από την ακτή του λιμανιού της πόλης Μπούσαν. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλά όμορφα αξιοθέατα όμως εγώ επέλεξα να ζήσω στην Σεούλ και για το πρακτορείο αλλά και γιατί είναι η πρωτεύουσα της νότιας Κορέας και φυσικά καλύτερη. Μόλις μπήκα στο πατρικό μου ένα κύμα ρηγης διαπέρασε το κορμί μου καθώς θυμόμουν πολλές όμορφες αναμνήσεις, είχα ορκιστεί πως αυτό το μέρος για μένα ήταν νεκρό αλλά δεν κράτησα την υπόσχεση μου. Ο πατέρας μου μόλις με αντίκρισε άφησε να ακουστεί ένας αναστεναγμός και με πήρε αγκαλιά ζητώντας μου συγγνώμη για την στάση που κράτησαν από τον χαμό της αδελφής μου και ύστερα. Απομακρύνθηκα από κοντά του χωρίς να τον κοιτάζω θέλοντας να καταλάβει πως δεν δέχομαι την συγγνώμη τους. Του απάντησα πως πήγα μόνο και μόνο επειδή με παρακάλεσε η θεία και μόλις η γυναίκα του ένιωθε καλύτερα θα επέστρεφα στην Σεούλ συνεχίζοντας την ζωή μου - το ξέρω πως είμαι σκληρή μαζί τους αλλά και οι πληγές που μου άνοιξαν δεν κλείνουν απλά με μια συγγνώμη.

Μπήκα στο δωμάτιο μου αντικρίζοντας τα πάντα όπως τα είχα αφήσει. Τα λούτρινα, οι αφίσες των bts τα βιβλία και τα ρούχα μου ήταν εκεί, μύριζαν όμορφα και ήταν όπως πάντα τακτοποιημένα στην ντουλάπα, μόλις θα έφευγα θα έπαιρνα όσα περισσότερα μπορούσα μαζί μου. Το τοπίο που αλλάζει γρήγορα δεν ήταν αρκετό για να κάνει τους ανθρώπους να ξεχάσουν τι είχε συμβεί μερικές μέρες νωρίτερα. Υπήρχε ένα κενό στην καρδιά όλων - οι χρήστες του διαδικτύου, αλλά και τα είδωλα που εργάζονταν για την δισκογραφική εταιρία μας, η απώλεια της Μι- Ραν είχε χτυπήσει σκληρά πολλούς ανθρώπους και καθώς έφτασε το Φθινόπωρο, τα γκρουπ του πρακτορείου άρχισαν να επιστρέφουν απρόθυμα στη συνηθισμένη τους ρουτίνα, εστιάζοντας στα επερχόμενα άλμπουμ και παραστάσεις τους. Η επιστροφή του γκρουπ μας επισκιάστηκε από τον θάνατο της. Οποιαδήποτε προσπάθεια να αποσπάσουμε την προσοχή των θαυμαστών με την κυκλοφορία των νέων μας τραγουδιών δεν φάνηκε να είναι υπερβολικά επιτυχημένη..