Συνάντηση

22 15 0
                                    

Μόλις μπήκα στο σπίτι οι αναμνήσεις ήταν οι πρώτες που με υποδέχτηκαν με έναν όχι και τόσο όμορφο τρόπο. Άφησα τις βαλίτσες κοντά στην εξώπορτα και βάζοντας τα χέρια μου στις τσέπες του παντελονιού έμεινα να κοιτάζω το σαλόνι, σε αυτό το σπίτι ζήσαμε χαρές - λύπες μα και καρδιοχτύπια για τα celebrity κρας μας εμένα μου άρεσε ακόμα και τώρα ο Min Yoon - Gi αλλιώς στους θαυμαστές ως suga ή August d ή Yoongi από τους Bts στην αδελφή μου άρεσε ο jimin από το ίδιο συγκρότημα, στην Γεόν - Α ένα παιδί που δυστυχώς έχασε την ζωή του τέσσερα χρόνια πριν που ο θάνατος του την πήρε πολύ από κάτω ενώ στην Γιούνα της άρεσε ο Cha eun - Woo από το συγκρότημα astro. Θυμάμαι πόσες φορές είχαμε περάσει τα γενέθλια όλων μας σε αυτούς τους τοίχους, τα παιχνίδια που κάναμε όταν βρίσκαμε χρόνο και τις ατέλειωτες συζητήσεις μας. Κάθε συγκρότημα έχει έναν αρχηγό κάποιος που βοηθά και φροντίζει τα υπόλοιπα μέλη αυτό βέβαια το είχε αναλάβει η αδελφή μου που ήταν υπέροχη σαν ηγέτης.. τώρα όμως; μετά τον θάνατο της οι ευθύνες έπεσαν σε μένα θα μπορέσω άραγε να παλέψω για εμάς όπως έκανε εκείνη; Η συζήτηση που γινόταν γύρω μου ξαφνικά με επανέφερε στην πραγματικότητα τα κορίτσια έφτασαν κοντά στην στην εξώπορτα τρέχοντας ενώ φώναζαν πως έπρεπε να φύγουμε και να πάμε στο πρακτορείο που μας περίμενε η μάνατζέρ και γιατί όχι ίσως κάναμε εκεί πρόβα εκτός από τα δωμάτια μας όπως κάναμε κάποτε.

Μιάμιση ώρα αργότερα βρισκόμασταν έξω από την αίθουσα προβών για να εξασκηθούμε τόσο στο τραγούδι όσο και στον χορό στην πορεία όμως σταμάτησα να γεμίσω από τον ψύκτη τα παγούρια αφήνοντας τα κορίτσια να συνεχίσουν έτσι κι αλλιώς δεν χρειαζόμουν βοήθεια εκείνη την στιγμή, στον διάδρομο προσπαθούσα να κρατήσω τα μπουκάλια στην αγκαλιά μου κι την πιο άτυχη ώρα το κινητό μου ξεκίνησε να δονείται στην τσέπη του παντελονιού μου, αφηρημένη καθώς ήμουν από την κλήση ξέχασα τελείως την αδεξιότητα μου πέφτοντας με τα μούτρα σε κάτι.. ψηλό; ανάθεμα! Έκανα μερικά βήματα πίσω όταν αντιλήφθηκα ότι αυτό που τόση ώρα έπιανα ήταν το στήθος ενός νεαρού άντρα αμέσως τράβηξα τα δάχτυλα μου από πάνω του προσπαθώντας να του εξηγήσω μα εκείνος φαινόταν αρκετά θυμωμένος. «Τι κάνεις;!», φώναξε μέσα στα μούτρα μου τραβώντας την προσοχή όλων όσων περνούσαν εκείνη την στιγμή από δίπλα μας' πως μπόρεσα να βάλω τα χέρια μου στο στήθος του; θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί! ντρέπομαι τόσο πολύ!

Όμως για στάσου.. αυτός δεν είναι ο Λι Γιονγκ -ντάε; είναι κορυφαίος χορευτής μιας από τις πιο δημοφιλής ομάδες αγοριών.. ήταν ακόμα ασκούμενος όταν εμείς κάναμε το ντεμπούτο μας. Μόλις επιτέλους είδε το πρόσωπο μου έκανε τρεκλίζοντας βήματα προς τα πίσω σαν να είχε δει φάντασμα, δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω μου ψιθύρισε μόνο ένα γνωστό όνομα σχεδόν σαν να φοβόταν να το πει πιο δυνατά. «Σέο Γιουν - Α..», το όνομα της αδελφής μου που δεν το είχα αναφέρει ή ακούσει εδώ και έξι μήνες. Ησυχάζοντας τον εαυτό του από την στιγμιαία σύγχυση κούνησε το κεφάλι του και απρόθυμα έσκυψε με το βλέμμα του να αποφεύγει το δικό μου. Με βοήθησε να μαζέψουμε τα μπουκάλια που λίγο νωρίτερα έφυγαν από το κράτημα μου. Ξέρω τι είχε στο μυαλό, τι σκεφτόταν.. ότι μοιάζω τόσο πολύ με την Γιουν - Α ίσως και να τρόμαξε που με είδε ξαφνικά μπροστά του ή ίσως να μην γνώριζε πως η Γιουν - Α είχε αδελφή κι μάλιστα δίδυμη, όλα τα συγκροτήματα όταν έχουμε να ετοιμάσουμε μια χορογραφία ή ένα άλμπουμ δεν κοιτάμε τι γίνεται γύρω μας παρά μόνο τον σκοπό μας.

Η εκδίκηση της Τζισού Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora