On ikiden önce

BADEMLİ KURABİYELER

Hiç aramızda bu kadar mesafe olmamıştı batınla . Benim herkese karşı mesafelerim vardı ikizime bile ama hiç bu kadar uzak kalmamıştık .Bütün gece gelmesini ve en azından konuşarak aramızdaki sorunları çözmemizi beklemiştim o da kendince haklıydı beni korumaya çalışıyordu ama benden uzak kalarak beni daha çok yanlızlığa itiyordu bir özür beklemiyordum zaten ama en azından gelebilirdi yalnızlığımı yüzüme vurmuştu bu şekilde .

Bütün gece ağlamıştım gözlerim kıpkırmızı ve uykusuzluktan morlaşmışlardı bunu umursamayarak dolabın karşısına geçtim öğlen on iki gibi gelicekti cesur beni almaya ne giysem diye biraz düşündüm ve altıma gri bir etek onun üstüne uyacak siyah bir kazak giydim ayakkabı olarak çizmelerimi giydim ve yüzümü biraz renklerdirim göz altlarımı kapadım artık hazırdım .

İlk işim batının odasına gitme ve gönlünü almak olucaktı ama odası boştu aşağı indiğimde de kimseler yoktu.Telefonumu kontrol ettim ama ne bir arama ne de bir mesaj vardı buz gibi duvarlar örmüştü aramıza.Evde tek kalmak istemediğim için cesuru arayıp beni erken almasını istemeye karar verdim.Telefon bir süre çaldıktan sonra uykulu sesiyle 'rüyanada beni gördü heralde günaydın' dedi uykusundan uyandırmıştım.

'Günaydın sanırım biraz erken aradım uyandırdım mı ? ' diye sordum ve odada volta atmaya başladım ne zaman gergin olsam yürür dururdum zaten 'yeni uyandım noldu?' diye sordu. Yeni kalktığı için onu hemen çağırmak kabalık olurdu bunun için 'hiç şeyi sorucaktım ' dedim 'neyi diye sordu' heralde unttu diye düşünürken 'boşver ya uyu sen ' dedim ve tam kapatıcaktım ama 'elani yeni uyandım ve beynimin yüzde ellisi çalışıyor sadece ne oldu ?' diye sordu 'sadece bu gün ki planımız ' dedim ve lafımı böldü 'hayır iptal etmiyorsun hatta şimdi seni almaya geliyorum ' dedi 'hayır , hayır iptal etmek için değil erken gelebilirsin dicektim eğer hala geçerliyse' dediğimde ne dediğimi dinlememişti bile 'hayır dedim iptal etmiyoruz' derken duraksadı sanırım şaşırmıştı 'tamam gelirim yarım saate kahvaltı yaptın mı ?'diye sordu . 'hayır yapmadım 'dediğimde 'tamamdır beraber yaparız sen hazırlan ' dedi ve kapattı telefonu ben zaten hazırdım .

Aradan bir kırk , kırk beş dakika geçmişti cesur geldim diye mesaj atmıştı üstüme lacivert kaşemi giyerek çantamı aldım ve çıktım .

Sokağın başında duruyordu arabası. Arabaya bindim içi  sıcacıktı ona dönerek "günaydın" dedim ve kemerimi taktım.Oda günaydın dedi ve arabayı çalıştırdı bu sırada telefonum titredi gelen mesaja bakınca batından olduğunu gördüm .

Batın: Böyle devam et Mira aynı hataları yap.

Böyle yazmıştı mesajda bizi mi görmüştü ? Nerdeydi ki ? kafamı kaldırarak etrafa bakınca karşımda gördüm önü o sırada cesur arabayı çalıştırmıştı ve sokaktan çıkmıştık artık görüş açımda değildi. 'İyi misin ? orda olduğunu bilseydim bir arka sokakta beklerdim ' derken lafını böldüm ve 'önemli değil zaten biliyordu ' dedim bana dönerek 'söyledin mi ?' diye sordu sesinde hafif bir umut vardı ona kendim söylemiş olsaydım sanki mutlu olacaktı.

'Hayır ben söylemedim mesajını gördü' diyerek açıkladım . Kafa sallayarak onayladı bende bir şey demedim aramızdaki sessizlik uzarken bunu böldü ve ' evde hiç bir şey yok önce markete uğramalıyız ' dedi sessizce onayladım batınla aramızda gerginlik bütün moodumu alt üst etmişti oda bunu anlamış olmalıydı ki dikkatimi dağıtmaya çalışıyor ve konu açıyordu 'hiç kurabiye yaptın mı?' diye sordu . Sorusuna histerik bir şekilde güldüm en son ne zaman kurabiye yediğimi bile hatırlamıyordum.

'Noldu , neden öyle güldün' diye sordu . Ona dönerek 'en son ne zaman kurabiye yedim onu bile hatırlamıyorum komik geldi bir an ' dedim kafamdaki düşünceleri dile getirerek. O ise buna şaşırmıştı ve 'dün ne yedin diye sordu?' dün ne yemiştim bir an düşündüm ve hiçbir şey yemediğimi fark ettim sadece kahve içmiştim annem duysa gurur duyardı benimle.