Literally fallen for you

Telefoon

Mijn telefoon trilt, ik kijk naar alle whatsappjes die ik heb gemist. Mijn vader heeft me verschillende berichten gestuurd.

Ik was op je werk, ik zag je niet. Uitleg. Nu.
Niet grappig jongedame.Waar ben je?
Ik verwacht reactie.
Als ik thuiskom dan kun je beter een goede verklaring hebben. Ik sluit whatsapp meteen af en leg mijn telefoon weg. Hoe ga ik uitleggen dat ik in het ziekenhuis was? Ik kijk op de klok, 5 over 6, hij zou bijna thuis moeten ko- voordat ik die gedachte af kan maken hoor ik de voordeur open gaan.
'Kim?' roept de stem van mijn vader.
'Op de bank papa' roep ik, hij komt de woonkamer inlopen en kijkt me kwaad aan.
'Waar was je?' vraagt hij.
'Ik was gevallen, een vrouw hielp me en heeft me naar het ziekenhuis gebracht om zeker te zijn dat het niet gebroken was' zeg ik, ik hou mijn adem in als ik wacht op zijn reactie.
'Wie was die vrouw?' zegt hij na een tijdje, ik haal mijn schouders op.
'We hebben niet veel gepraat' zeg ik, hij knikt.
'Was het gebroken?' vraagt mijn vader als hij terug komt van zijn jas ophangen, hij leunt met zijn armen op de rugleuning van een stoel. Ik schud mijn hoofd
'Ik mag voorlopig niet teveel lopen en ik moet met mijn been omhoog blijven' zeg ik, ik hoor mijn stem kleiner worden. Mijn vader knikt en loopt dan weg. Mijn zenuwen zakken langzaam weg, dan hoor ik weer een whatsappje binnenkomen maar ik heb geen zin om te kijken, ik sluit mijn ogen en probeer wat te slapen. Zou ik Josh ooit nog tegenkomen? Ik wil niet dat ons contact zal verdwijnen. Na een half uur lig ik nog steeds te piekeren, ik pak mijn telefoon en kijk naar het whatsappje wat ik hoorde binnenkomen. Het is van een nummer wat ik niet ken, hij of zij heeft geen profielfoto dus ik weet niet wie het is.
Onbekende: Hey BlueEyes! BlueEyes? Zo noemde Josh me. Hoe komt Josh aan mijn nummer?
Kim: Wie is dit?
Onbekende: Tsjaa...
Kim: Aah komop...
Josh: Joshua is de naam
Kim: En hoe komt Joshua aan mijn nummer?
Josh: Dat is voor mij een weet en voor jou blijft dat een vraag meiske
Kim: Gemenerik
Josh: Oehh gaan we schelden?
Kim: Wel als je niet vertelt hoe je aan mijn nummer kwam
Josh: Okee dan bitch ;)
Kim: Best dan vertel je het niet
Josh: Dat is het beste idee wat je heb gegeven in de tijd dat ik je ken
Kim: Dan moet jij dus toegeven en zeggen dat het je spijt
Josh: Je moet geen dingen van me gaan verwachten, krijg je spijt van
Kim: Ok
Josh: Jij zoekt je grenzen wel op hè?
Kim: Altijd
Josh: Ja dat blijkt eigenlijk wel... hoe hard was jij aan het fietsen joh?
Kim: Uuuhm... vgm was ik bij de 36 km/h maar ik wilde harder
Josh: Pffff en ik ben al trots op mezelf als ik de 20 km/h haal
Kim: Niet de sportiefste?
Josh: Op fietsgebied niet nee
Kim: Ohja jij kan hard rennen
Josh: Heb geen keuze :P
Kim: Waarom niet?
Josh: Had ik beter niet kunnen zeggen... mss vertel ik het je ooit maar niet nu
Kim: Nouhou vertel op!
Josh: Nee, ik hou mn mond
Kim: Lul
Josh: Bitch
Kim: Klootzak
Josh: Hoer
Kim: Eikel
Josh: Haha ik hou er niet van om leuke meisjes uit te schelden
Kim: Dan is het toch geen probleem om mij uit te schelden?
Josh: Aanvaard mijn compliment gewoon...
Kim: Dat zou saai zijn
Josh: Nee hoor
Kim: Best, ik hou op
Josh: Danku
Kim: Leuke foto heb je
Josh: Welke?
Kim: Dat bedoel ik
Josh: Aah wil je een foto van me? Dat had je ook gewoon mogen vragen hoor
Kim: Nee dat bedoelde ik niet...
Josh: Stiekem wil je gewoon een foto van me
Kim: Helemaal niet
Josh: Ben al bezig ;) Even later staat er een foto van Josh op mijn scherm, hij kijkt de camera in met een vrolijke lach. Hij draagt een groen t-shirt met de turquoise tekst 'live life your way' erop. Het hoedje op zijn hoofd staat scheef en zijn haren komen en piekerig onderuit. Iets is er anders aan hem maar ik kan mijn vinger er niet op leggen, ik klik de foto weg en zie dat er een nieuw appje staat
Josh: Zit je nou nog steeds te staren naar mij? :P Ik kijk naar de tijd, heb ik 7 minuten naar zijn foto zitten staren?!
Kim: Nee, ik heb meer te doen
Josh: Uhu ik geloof je (grapje)
Kim: Wat was jij aan het doen in die 7 minuten?
Josh: Staren naar je profielfoto ;)
Kim: Lelijk hè?
Josh: Integendeel
Kim: Wat bedoel je?
Josh: Dat je een mooie pf hebt meiske
Kim: Pfffff je bent vermoeiend
Josh: Das mijn werk
Kim: Wat? Mensen vermoeien?
Josh: Nee... alleen jou

Kim: Ha-ha... grappig
Josh: Das mijn 2e naam
Kim: Oh de mijne is 'geïrriteerd'
Josh: Hahaha nee 'grappig' is ook jouw 2e naam
Kim: *rolt met ogen* slijmbal dat je bent
Josh: Sssst
Kim: Ok, doei
Josh: Neeeee niet sssst laat maar!!!
Kim: Je bent triest
Josh: Weet ik... ;)
Kim: Nogmaals.... *rolt met ogen*
Josh: Oh badass
Kim: Ik wil nog steeds antwoord op mijn vraag
Josh: Welke van de 100?
Kim: Hoe kwam je aan mijn nummer?
Josh: Haha okee dan... ik zag dat je het opschreef op die lijst bij het ziekenhuis, van je persoonlijke gegevens
Kim: En dat heb je onthouden?
Josh: Ik heb een goed geheugen hoor
Kim: Uhu ik geloof je (grapje)
Josh: Serieus? Zijn we op het punt van na-apen gekomen?
Kim: Ja... zo diep zijn we al gezonken
Josh: Ik vond je leuker in het echt
Kim: Hoezo?
Josh: Ik vind verlegen meisjes gewoon leuker ;)
Kim: Moest dat een hint voorstellen? ;)
Josh: Maybe
Kim: Meidentaal voor 'ja'
Josh: Goed om te weten ;)
'Waarom lach je zo?' hoor ik de stem van mijn vader zeggen, ik kijk op van mijn telefoon. Mijn vader zit in de stoel tegenover me en kijkt me verbaasd aan
'Een grappig filmpje' zeg ik, er komt een argwanende blik op zijn gezicht
'Ik hoorde geen geluid' zegt hij
'Dat is er ook niet' zeg ik, hopend dat hij niet verder vraagt, natuurlijk doet hij dat wel...
'Ik wil dat filmpje wel zien' zegt hij, een dodende blik in zijn ogen
'Dat kan niet' zeg ik zacht
'Omdat het niet bestaat? Liegt mijn dochter tegen me?' de woede in zijn ogen is groter dan de vorige keer... dit zegt niet veel goeds.
'Nee papa natuurlijk niet... het was op snapchat' verzin ik, ik kijk naar de grond, ieder oogcontact wat ik nu maak is te veel.
'Moet ik jou geloven?!' roept hij kwaad, ik zie zijn schaduw dichterbij komen en al snel zie ik zijn voeten op de vloer voor me. Ik voel twee handen die me vastgrijpen en me heen en weer schudden, één hand laat los en ik word van de bank afgeduwd. Ik voel een trap in mijn buik, mijn armen slaan als reflex om mijn buik heen, nog een trap, mijn armen vangen de klap op.
'Papa... alsje-' probeer ik, ik word aan mijn shirt omhoog getrokken en kijk in de ogen van mijn vader die vol woede en afkeer staan. Er komt nog een laatste klap in mijn gezicht, dan wordt alles zwart.