Numara komşum

|12.bölüm| muzlu süt sevdası

Kaç saattir olanları düşünüyordum nasıl anlamıştı benim olduğumu? Yaptığımdan cidden utanıyorum keşke yalan söylemek yerine en başından doğruyu söyleseydim pazarteside edebiyat dersiniz var nasıl bakıcam bay kimin yüzüne!

_________________

Bugün beklenen gün pazartesi...pek bir şey olucağını düşünmüyorum benim stresim kendime umarım güzel bir gün olur.

Bugün de anlaşmış gibi bizimkilerden kimse gelmedi kesin anlaştılarda bana haber vermediler! Onlar olmadan cidden çok sıkılıyorum gün gerçekten hiç geçmiycek gibi duruyor.Sınıfa girdim ve öğretmenimizin gelmesini bekledim kim sabah sabah matematik dersi koyar ki başlasın 40 dk işkence....

Teneffüs zili çaldığında kendimi aşırı rahatlamış hissettim ve zıplaya zıplaya kantine doğru gitmeye başladım o kadar sıra vardı ki ama muzlu süt için ve beklemeye değerdi

Sırada beklerken biri önüme geçti sinirlendim ve "hey! sırada ben varım görmüyor musun?"dedim bana doğru döndü ve "hani nerde göremiyorum?"
"Bana bak sıra benim hakkım arkaya geç lütfen!"dedim.ellerini göğsünün orda birleştirdi "geçmezsem ne olur" kaşlarımı çattım "hiç iyi şeyler olmaz"
Bu söylediklerim onu kızdırmış olmaki ki burnuma yumruk attı,yumruk atmasıyla beraber sendeledim

Elini kaldırıp bana tekrar vurucaktı ki zil çaldı elini yumruk yapıp sıkıntılı bir nefes verdi "dua et zil çaldı "dedi ve arkasını dönüp çekip gitti

Zil çaldığı için etrafta kimsecikler kalmamıştı elimi burnuma doğru götürdüm kanıyordu o an gözlerimden yaşlar aktı kendimi koruyamadığım için kendime hakaret ediyordum

Kim Taehyung

Öğretmenler zili çaldığında dersim boş olduğu için  kantine kendime bir şeyler almaya inmiştim ilerledikçe için için ağlayan Jungkooku gördüm hemen yanına koştum ve yanına eğildim,burnu kanıyordu "sana bunu kim yaptı?!"diyebildim "b-bay kim k-kendisi tanımıyorum"ağlamaya devam etti o an ona sıkıca sarıldım şaşırmış olucak ki karşılık veremedi onu yerden kaldırdım ve pansuman odasına getirdim

Sedyenin üzerine oturmasını söyledim oturup ne yaptığımı izlemeye başladı ceketimi çıkarıp elime peçete aldım ve burnundaki kanları temizlemeye başladım,kanları temizledikten sonra burnunda herhangi bir hasar var mı diye kontrol ettim
"Şanslısın burnunda ne kırık nede çıkık var"

Gözlerimin içine baktı ve kollarını belime sararak sıkıca sarıldı "teşekkür ederim bay kim" gülümseyerek cevap verdim "rica ederim Jungkook"bende sıkıca ona sarıldım ve saçlarını okşadım kedi gibiydi ben saçlarını okşadıkça bana daha çok yanaştı en az bir kaç dk öyle durmuşuzdur

Kendimi biraz geriye çekmek istedim ama izin vermedi o kocaman gözleriyle  bana baktı "bay kim biraz daha yanımda kalabilir misiniz?" Başımla onu onayladım ve bende sedyeye oturdum,oturmamla birlikte başını dizlerime koydu bebekten bir farkı yoktu şuan, ellerimi yavaşça saçlarına daldırdım ve okşadım gözlerini kapatmıştı belli ki korkmuş ve yorulmuştu.