"Sen bu karanlık ömrümün içine bir sevinç ışığı gibi doğdun..."
"Artık hiçbir şey
eskisi gibi değil
Bende öyle "
Uyarı:Bu kurguda cinsellik bulunmaktadır rahatsız olacakların okumasını tavsiye etmiyorum 🔞
(Bu kurgunun tüm hakları saklıdır)
Sıcak Kalp . . . . Yıldıza basmayı unutmayın lütfen İyi okumalar
Lana del rey/don't time
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Soğuktu benim kalbim her zaman
Bunun artık normal olduğunu düşünmeye başlamıştım.
Aslında soğuk olan kalbim değilmiş.
Öyle hissettiren insanlar olduğu için etrafımda ben sorunu kendimde sanmışım.
Kimseye aşık olmam ben
Kimseye güvenmem
Kimseden yardım almam
Hep böyleydim.
Şimdi ise karşımda çekingen bir şekilde oturan varlık bütün söylediğim sözleri sanki kırmak için yaratılmıştı.
Daha fazla kapının önünde dikilmemesi için onu içeri davet etmiştim.
Ne kadar çekingen dursada gözleri bunun aksini iddia eder gibi sürekli bendeydi, bu hoşuma gitmişti. "Çoğunlukla buraya kimse taşınmaz. İnsanların içini kararttığı söyleniyor bu apartmanın."
İç karartmak mı ? İçimin daha fazla kararıcağını sanmıyorum. "Evet öyle hissettiriyor"dediğimde bana bakarak
"Rahatsız olmuyormusun peki?"diye sorduğunda "hayır olmuyorum aksine iyi hissettiriyor"
Kaşlarını havaya kaldırıp "benimle aynı düşüncede olan ilk kişisin "diyerek muzip bir şekilde sırıttı. Bir insanın herşeyi nasıl bu kadar güzel olabilir.
"Ne kadar süredir,bu apartmandasın " Biraz düşünüp "1 yıldır burda yaşıyorum en uygun fiyatlı yer burasıda "diyerek bir nefes verdi. Sanırım hayat şartları onuda zorluyordu.
Kolundaki saate bakıp "geç olmuş ben gitsem iyi olur " diyerek ayağa kalktı. Sanırım onu da sıkmıştım. Bende ayağa kalktım, bana yaklaşıp elini uzattı tekrar tutmam için bekletmeden aynı şekilde karşılık verdim ."bundan sonra yan yanayız daha çok konuşucak birbirimizi tanıyacak vaktimiz olucak "dedi sanırım kalbime indirmek istiyor sakin olmalıyım "tabi "diyerek destekledim .
♠️
Küçük odamın küçük yatağında yatmış tavanı seyrediyordum.Hala aklımdan kaya'nın söylediklerini düşünüp sırıtıyordum. Daha fazla tanımak istiyor,beni bende onu tanımak istiyorum. Herşeyden çok hemde,ama korkmasınıda istemiyorum her zaman böyleydim bir şeyi istersem onu elde ederdim .
Ailem vardı,ama sanki yoktular. Herşeyi kendim başardım hayatım . Okulum, çalışıp kendim kazandım. Bu yüzden şimdi de kaya'yı istiyorum.
Ona baktıkça kendimden geçmem. Mutlu olmam heyecanlanmam daha önce elbette hoşlandığım kişiler olmuştu , ama asla onlarda böyle hissetmemiştim. Kibar, nazik ,hoş ve bunların yanı sıra bakışları çok derin ve gizemli normal de bir insanın nasıl biri olduğunu bakışlarından anlarım ama o çok belirsiz belkide beni çeken yanı budur. Düşünmek beni gerçekten yordu uyusam iyi olucak , yarın üniversitede ilk günüm olucak.
Sabah alarmın sesiyle kalkmış ,tüm işlerimi halledip hemen okula doğru gidiyordum . İlk günden hiç kimse geç kalmak istemezdi bence , psikoloji evet tam olarak bölümüm buydu sanırım bana uyan tek bölüm, üniversiteye varmış, sınıfı bulmak için üst kata çıkıyordum . Merdivenleri bitirdikten sonra koridorda yürürken biriyle çarpışıp yeri boylamam bir oldu. Gerçekten önüne bakmayı bilmiyordu herhalde, "Çok üzgünüm kusura bakmayın lütfen yanlışlıkla oldu iyi misiniz?"başımı kaldırıp "iyiyim sorun yok"dedim . Bana elini uzatan yabancı adamın elini tutmak yerine kendim kalktım.
"Benim acelem vardı, tekrar kusura bakmayın"diyerek koşarak uzaklaştı. Sanki benim acelem yoktu ilk dersi kaçırdım bile , sonunda psikoloji yazan sınıfı bulup kapıyı çaldım . İçeriden "gir"kelimesi duyuldu hemen kapıyı açıp girdim . "Sanırım geç kaldınız genç bayan "dedi . Orta yaştaki eğitimci "maalesef "diyerek mahcup olmuş bir ifadeyle yüzümü buruşturdum."Bu seferlik afedebiliriz İlk günün hatrına " diyerek eliyle geçmem için işaret verdi . Sessizce teşekkür edip boş yer bulmak amaçlı göz gezdirirken o kadar öğrencinin arasından o kahvenin en güzel tonu olan gözler beni hapis almıştı. Burda ne işi vardı. Bu okulda ,bu bölümde ve tek boş yer onun yanındaydı sanki buraya geliceğimi biliyor gibi bir yüz ifadesi vardı. Zorsun kaya ve ben zor şeyleri severim ....
