Bölüm-9

620 58 8
                                    

Yapmam gerekeni yapmıştım.Ama içim sanki yanlış yapmışım gibiydi.Gökhan'ı sevmiyordum şuan.Ama o onu sevdiğimi sanıyordu.Bu iş gittikçe kötü olmaya başlamıştı.Birisinin duygularıyla oynamak bana göre değildi.Ama Hilmicem'in annemin beni terkettiğini anlatıp tüm okulun benle dalga geçmesine izin veremezdim.O günlere geri dönemezdim.

***Flashbellek

-Babacım saçımı örer misin?,diye sordu küçük kız.

-Kızım bugün saçın açık git lütfen.Örgü örmesini öğrendikten sonra hergün saçını örerim.

Kız üzülsede babasının durumunu biliyordu.Annesi onu hatta onları terkedip gitmişti.Babasının işleri çok yoğundu.Bir de onu saçını örmesi için zorlayamazdı.Babasına üzüldüğünü belli etmemek için
babasının yaptığı tarçınlı kekten bir ısırık alıp:

-Mımmm babacım çok güzel olmuş.Bir öncekinden de daha güzel.

Adam bir anda tüm üzüntülerini unutmuş gibi kızına döndü.Saçını kokladı.

Kız okula gittiğinde sınıf arkadaşları bir anda sus pus oldu.Arkadaşı Duygu'nun yanına gitti o da.Ama Duygu da onu görür görmez arkasını dönüp yürümeye başladı.Kız arkasından bağırdı:

-Duygu!

Kız saçını savurarak arkasına döndü.

-Ne var!

-Sen...sen benim en yakın arkadaşımdın.Niye benden kaçıyorsun?Ne oldu ?Niye beni istemiyorsunuz?

-Kızım seni annen bile istememiş ben mi istiycem?! diyerek uzaklaşmıştı Duygu.

O gün yaşadıklarını hiç bir zaman unutmayacaktı küçük kız.

***Şimdi

-Seni annen bile istememiş.

-Annen bile istememiş.

-Annen bile

Titriyordum.Üzerimdeki bu anının etkisi geçmemişti hala.O günkü gibi titriyordum.
Hayır yaa mesaj gelmişti.Kafamı sallayıp mesaja baktım.

Kimden:Gökhan

Hilmicem'lerle yarın bir şeyler yapalı diyoruz aşkım.Ne dersin?

Kime:Gökhan

-Serenay da var mı?

Kimden:Gökhan

Tabiki.Bir sorun mu var?

Kime:Gökhan

Yok.

Kimden:Gökhan

Yani gidiyoruz?

Kime:Gökhan

Gidiyoruz .

Gökhan'la olabildiğince samimi olmamaya çalışıyordum.

Ne de olsa Müge'yi unutmaya başlayınca ayrılacaktık.Alışmaya gerek yoktu.O kadının da gelip beni almasına iki gün kalmıştı.Hayatım b*k gibiydi.

Hilmicem'den

-Ee Begüm'le çıkıyorsun artık.Nasıl gidiyor?

-Bilmem kız bana karşı çok soğuk.

Begüm'e Gökhan'ın oyunumuzu bilmediğini söylemiştim ama Gökhan bunu biliyordu.Doğal davranmasını istediği için bildiğini söylememiştik.

-Ama çok güzel kız değil mi Hilmi?

-Ne abartıyorsun oğlum?Kız işte!

-Ben bu kızdan çok etkilendim.Yıllar sonra ilk defa bie kız beni bu kadar etkiledi.Doğruyu söylesene sen hiç etkilenmedin mi?

Yutkundum.Ela gözleri aklıma geldi.

-Hayır.

-Vayy be!Seni etkileyecek kız yok herhalde bu dünyada?Bence Begüm seni etkiledi.

Bu çocuk ne diyordu yani?Sanki Begüm'ü sevsem bundan zevk alacaktı.Böyle muhabbetleri benimle etmesi saçmaydı.Yine de bir şey söylemedim.

-Boşver onu da yarın ne yapalım?

-Buldum.Sizin at çiftliğine gidelim.

-Olur.İyi fikir.

-İyi benim cadıyı da getiriyorum bsk.Atları çok sevmişti geçen sefer.

-İşte bu kötü oldu.Ona hazır değildim daha.

-Gökhan kaçar!

-Hadi görüşmeyiz.

Ne dedim ben görüşmeyiz mi?Yüzümü buruşturdum.Ne aptal alıskanlıklar ediniyordum yaaa?Allahtan Gökhan duymamıştı.

***Begümden

-Bekliyorum canım.

-Tamam.

Şimdi Gökhan aşağıda at çiftliğine gitmek için beni bekliyordu.Tabi Hilmicem ve Serenay da.Hemen şapkamı takıp aşağı indim.Aşağı iner inmez Gökhan sarılıp,öpmüştü beni.Tabi yanaktan.Serenay da yapmacık bir gülümsemeyle:

-Hoşgeldin Begüm.

Cevap vemedim.Hilmicem ise çoktan sürücü koltuğuna geçmiş arabayı çalıştırıyordu.Gökhan öne,ben ve Serenay da arkaya geçtik.Yol uzak olduğu için Gökhan'a radyoyu açmasını istedim.

Hadise -Yaz günü

- Geç.

Gülşen-Bangır bangır

-Geç.

Tom Odell-Can't pretend

-Dur!!,bunu ben ve Hilmicem aynı anda söylemiştik.

-Sen de mi Begüm?

-Ne bende mi Begüm?

-Yani sen de mi Tom hayranısın?

-Evet.Başka kim Tom hayranı.

-Hilmicem.

Hilmicem'e baktığımda bana bakıyordu.Sonra gözlerini tekrar yola çevirdi.Direksiyondaki bir eliyle arabayı sürüyor bir eliyle de ritim tutuyordu.Şu an çok yakışıklı gözüküyordu.Ne yapıyorum ben yaa?Benim sevgilim var bir kere.Gökhan"a baktığımda beni izlediğini gördüm.Ama gülüyordu.Mutlu gibiydi.Herhalde Hilmicem'e yiyecek gibi baktığımı görmemişti.Bende ona gülümsedim.Serenay konuşmamaktan sıkılmış olmalı ki Gökhan'la muhabbete başladı.

-Begümm

-Efendim Gökhan.

-Kardeşim şu an at çiftliğinde onuda getirdim.Söyliyim dedim.Bir sorun olur mu?

-Yoo ne sorun olabilir ki?

-Bende öyle düşünmüştüm.Benim anlayışlı sevgilim,diyerek bana sarıldı.Hilmicem'e baktığımda tepki vermemişti.

Eğer o an Hilmicem'in direksiyondaki eline baksaydı Begüm.. görürdü.Direksiyonu sıkmaktan kızarmış eline.

On dakika sonra gelmiştik.Ben ve Gökhan ,Hilmicem ve Serenay el ele yürüyorduk.

-Abii!!

Arkamı dönmemle Duygu'yu görmem bir olmuştu.

Bu bölüm gerçekten dolu dolu bir bölüm oldu.Duygu da ailede artık.Bölüm sınırı 10 yorum 20 vote.Okuyan ve destek olan herkese teşekkürler!Bir de seroistler,duyguyu tutanlar falan lütfen kızmasın.Çünkü onlar benim gözümde bu hikayenin karakterleri.Ve kötü karakterler olmazsa olmaz di mi??

Survivor-Bir Kolej MasalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin