Survivor-Bir Kolej Masalı

Bölüm-11

-Benimle bin diycem ama olmaz.Sonra bir de  bana aşık falan olursun hiç olmaz yani...

-Hilmicem!Sen...sen şizofren misin yaa?Sanki ben senle at binmeye çok meraklıyım.

-Evet çok meraklısın tabi.At binme ayağına kaslarıma da dokunacaktın değil mi?

-Kes yaaa kes!

Yok yani bu Hilmicem'de kesin zeka geriliği falan vardı.Bu ne aptallık!Egoist şey!

O olaydan sonra ben Gökhan'ın yanına gidip muhabbet etmek istemiştim.Şimdi Gökhan'ın yanındaydım ama bana saçma şeylerden bahsedip duruyordu.Bende arada bir gülümsüyor,'hımmm,eee' gibi dinleme belirtisi gösteriyordum.Sonra gözüm camdan Serenay ve Hilmicem'e takıldı.Serenay Hilmicem'le konuşmaya çalışıyordu.Ama Hilmicem Serenay'ı ittirip duruyordu.Konuştukları konu her neyse Hilmicem'in bu konudan hoşlanmadığı belliydi.Zaten Hilmicem'de içeri bir hışımla girdi.

-Yeter Serenay onla benim aramda olan seni,hiçkimseyi,ilgilendirmez!

-Tamam Hilmicem.Özür dilerim ,dedi Serenay da üzülmüş  gözlerle.

-Bana acıma Serenay!Acıma!!

Aslında Serenay ona acıyan gözlerle bakmıyordu.Merhametli davranıyordu.Serenay gibi bir kızdan bekleyemeyeceğim kadar şefkatli.Hilmicem'in sinirli gözleri bizim üzerimizde dolaşmaya başlayınca kafamı hemen Gökhan'a çevirdim.Gökhan da alışmış gözlerle bu manzarayı izliyordu.Belli ki zaten alışmıştı.

-Yeter bu kadar at zevki!Hadi sizi  evlere bırakayım.

Kibarca kovulmuştuk.Ama bir sorun yoktu.Burada biraz daha kalırsam kafayı yiyecektim zaten.

Gökhan'ın koluna girip dışarı çıktık.Serenay Hilmicem'le öne ,ben ve Gökhan arkaya oturduk.
Yol boyunca hiç kimse ağzını açmamıştı.Hilmicem'in gerginliği üzerimize yansımıştı.Sırasıyla Gökhan'ı ,Serenay'ı bıraktıktan sonra bizim eve gidiyorduk.Ben arkada oturuyordum.Zaten şu gergin halini gören hiç kimse Hilmicem'e bulaşamazdı.Hilmicem:

-Öne bin.

İkiletmemeye karar verdim.Hilmicem'i konuşunca bile pardon konuşamayınca bile sinirlendiren konuyu merak etmiştim.Ama şuan soramazdım.

-Duyguyla aranda geçen olay ne?

Anlaşılan Hilmicem benim özel hayatımı karıştırmaya meraklıydı.

-Sarhoşken bahsetmedim mi bundan?? deyip alayla güldüm.

-Hayır.Şimdi anlat bakalım.

-Neden sana her şeyimi anlatıyorum ama sen bana hiç bir şeyini anlatmıyorsun?

-Birincisi sen bana her şeyini anlatmadın.Sen dedeye anlattın ama ben de dinledim.

-Pislik.

Alayla devam etti:

-İkincisi ben sana hiçbir şeyimi anlatmam.

-Niye ordan bakınca boşboğaz gibi mi görünüyorum?

-Ayıkken hayır.Ama sarhoşken...İçip bunları da başkasına anlatmayacağını nereden bilebilirim??

-İlk defa içmiştim!

-Orası beni ilgilendirmez.Şimdi anlat bakalım Duygu'yu nereden tanıyorsun?

-Pekala,anlatıyorum.Onun  bizi bırakıp gittiğini  zaten biliyorsun.O bizi bırakmadan önce Duygu benim en yakın arkadaşımdı.O zamanlar ilkokuldaydım.Çocukların aptal kişileri ve onların aptal sözlerini dikkate aldığı zamanlar yani.O bizi bıraktıktan sonra bir gün okula gittim ve.......dışlanmıştım.Herkes her şey tarafından.Nasıl dışlanmayayım ki?Haklıydılar.'Annesi bile istememiş biz neden isteyelim ki onu?' felsefe buydu.Duygu da bu felseseyi sık sık üzerimde kullandı.Gördüğü her yerde dalga geçti.Bilmiyorum..yani şimdi bile onun nasıl bir s*rtük olduğunu,annesi tarafından istenmeyen bir çocuk olduğumu Gökhan'a ve herkese dalga geçip anlatmak istiyor.Aynı senin yapmak istediğin gibi ,dedim buz gibi bir sesle.Ben bunları anlatırken hıçkırarak ağlayacağımı falan düşünmüştüm ama öyle bir şey olmamıştı.Sandığımdan dahs soğuk birisiydim ben.Ve böylr olmaktan kesinlikle mutluydum.

-Bak Begüm Ben senin hayat hikayeni başkalarına anlatacak değilim.Gökhan'la çıkmasan bile bunu anlatmazdım zaten.Tabi bunu bildiğin için Gökhan'dan ayrılmayacaksın çünkü Gökhan sanki Müge'yi unutuyor gibi.Bu yüzden ayrılmana izin veremem bunu hayat öykünü başkalarına anlatarak değil de başka türlü yaparım.

Tam ne türde bir şey yapabileceğini soracaktım ki eliyle beni susturdu.

-Orası bana kalsın artık.Ne diyordum evet ben senin hayat hikayeni başkasına anlatıp dalga geçmem ,dalga da geçirtmem!Hele bu kişi bana platonik aşık Duygu'ysa.

Oha!Duygu Hilmi'yi mi seviyordu?!Bomba!Onu boşver de dalga da geçtirmem derken ne kadar güzel gülümsemişti.Ne diyorum ben ya?!Bu yaşıma kadar her zorlukla tek başıma savaştım.Yardıma ihtiyacım olsa bile yardım almazdım ben.

-Hilmicem gerek yok.Bana yardım etmene.

-Kişisel algılama.Sadece kendi hayatlarının b*kluğunu umursamadan başka hayatlarla dalga geçilmesinden nefret ederim.Bu sen değil Sütlü Nuriye olsa bile değişmez.

-Sütlü ne?

-Sütlü Nuriyr işte ne var Allah Allah!

Kahkahayı patlatmıştım.O sırada da bizim eve gelmiştik.Arabadan inip:

-Sana Sütlü Nuriye'yle iyi fanteziler ! deyip yürümeye başladım.Hilmicem  ise karşıda bir noktaya bakıyordu.Benim evime!Eşyalarımın taşındığı evime ve eşyaların gitmesini engellemeye çalışan Anıl'a!!

Yorumlar çok güzel.Hepinize teşekkür ederim.Bu hikayeye yatağımda  hilbeg okurken bende yazsam mı acaba diye düşünürken başladım.Okunma sayısının hızla artması beni çok mutlu etti.Yb sınırı 20 vote  8 yorum :* Şunuda ekliyim
Hilmicem geçen gün' benimle bin 'deyince sevinenlerden ,Hilmi'yi aşık oldu zannedenler kusura bakmasın.Onları hemen kavuşturmayacagim.