Survivor-Bir Kolej Masalı

Bölüm 17

-Hah hah ha.Sana ilk öpücüğümü vereceğimimi sanıyorsun?

-Sanmıyorum.İlk öpücüğün benim.deyip daha da yaklaştı.Hemen geri çekildim.

-Zaten öpmeyecektim.

-Ne istiyorsun söylesene?!Ama sapıkça olmasın lütfen.

-Sapıklık yapsam sana mı yaparım yaa?!Neyse istediğim benimle araba yarışlarına katılman..

Ama bu olmazdı ki.Benim hız fobim vardı.

-Şey Hilmicem bu olmaz bak gerçekten ne istersen iste ama bu olmaz.

-Ama Begüm sende o olmaz bu olmaz.

-Sen Serenay'la katılsana.Bak hem o da senle katılmak için can atıyordur.

-Aslında onla katılırdım ama geçen sene ufak bir kaza geçirdik.O yüzden ailesi izin vermez.

-Hilmicem bak benim hız fobim var.Yani katılamam.

-Ben anlamam benimle katılacaksın o kadar.

-Ya senle katılmak isteyen bir okul dolusu kız var.Neden onlarla katılmıyorsun ?diyerek gözlerimi şüpheci bir şekilde kıstım.

-Çünkü kızlar sapık.Ama sen benden, bende senden nefret ettiğime göre sıkıntı yok.

-Ama benim hız fobim var.

-Daha iyi işte ceza olur.deyince zil çaldı.Bende sınıfa doğru yürümeye başladım.Karşıdan Gökhan geliyordu.Onunla da konuşmalıydım.Ayrılcağımız kesin olsa bile beni sevgilisi varken başkasıyla olacak bir kız olarak tanımamalıydı.

-Gökhan!kafasını çevirip baktığında sinirli gözükmüyordu.

-Efendim?

-Biraz konuşabnilir miyiz?

Arkadaşlarına birşeyler söyleyip yanıma geldi.

-Ne oldu?

-Bak Gökhan beni kötü tanımanı istemem.Benden ayrılmış olabilirsin ama yani ..ben kötü biri değilim.

-Ne ayrılması Begüm ya?

-Şey sen fotoğrafı görünce yani..

-Ha o mu?Yok canım altı üstü sarılmışsınız bir şey yok onda..deyip bana kolunu attı.Bu çocuk biraz fazla mı genişti ne?!Yani biraz garipti.

-Gökhan sen araba yarışlarına katılıyor musun?

-Hayır neden sordun?

-Hiçç.ona Hilmicem'le katılacağımı söylemeyecektim.Hilmicem söylesindi banane ya.Zaten hız fobim vardı.Bayılıp kalacaktım yarışta.

-Neyse o zaman Gökhan ben sınıfa gideyim.

-Tamam aşkım.deyip yanağımı öptü Gökhan.

Cidden bu çocuk bir garipti yani.Hiç mi kıskanmaz insan sevgilisini?Öff yaa  bu yüzden benden ayrılmamıştı.Ben bu çocuğa aşık olsam gerçekten çıksam kesin ayrılırdı..

Okul yine tüm sakinliğiyle geçmişti.Berna bugün okula gelmediği için Anıl ve Almeda da sevgili rolü yapmamışlardı.Almeda tüm gün 'Anıl için hazırlandım yalancıktan sevgiliyiz diye ama Berna gelmeyince Anıl da yanıma bile uğramadı.'diye söylenmişti.Kız Anıl için neler yapıyordu ama Anıl bir özürlüye aşık olmuştu.Vazgeçemiyordu.Eğer aşk böyle bir şeyse,kalsın yani ben istemem.Acı çekiyorsun,sırf onun için uğraşıyorsun,bağlanıyorsun..Hiç bana göre bir şey değil!Yani asla aşık olmak istemezdim.

Hilmicem'le barıştığımızdan onun arabasıyla gidiyorduk eve.Oh be var mı böyle rahat!İyiki barışmışım yaa.Gerçi intikamını fazlasıyla alacaktı.O yarışmaya katılmak istemiyordum.Eve gittiğimizde yeme yemeden odama çıktım.Hilmicem de yemek yememişti.Benimde masamda bana asılan bir üvey babam olsaydı bende yemezdim.

-Begüm!Aç şu kapıyı.

Uykumun en güzel yerinde Hilmicem'in sesiyle uyanmıştım.Kalkıp kapıyı açtım.

-Ne var Hilmicem?!

-Yarışma için azırlan .Yarım saatinm var.

-Ya Hilmicem başka bir şey istesen..

-Çabuk ol beni bekletme!

-Tamam ya çık hazırlanıyorum.

On dakikalı bir duştan sonra giyinip hazırlandım.Bir şort ve askılı giymiştim.Saçlarımı ise açık bırakmıştım.Karnım gurulduyordu yaa.Zaten bu eve geldiğimden beri yemek yeme düzenimin içine edilmişti.

Mutfağa indim.Buzdolabından bir şeftali alıp dışarı çıktım.Hilmicem arabaya oturmuş beni bekliyordu.Arabaya binince son bir kez şansımı deneyeyim,dedim.

-Hilmicem ben gelmesem?

-Bunları aşman lazım Begüm.Ben bir şeyi istersem o olur.

-Bon bor şoyo ostorsom olor.dememle Hilmicem'in arabayı yarışa sürmesi bir oldu.

Yarıştaki tipler gerçekten acayip yakışıklıydı.Yani etrafım taşlarla çevrilmişti.Yani şu Gökhan benden ayrılmış olsaydı.Şu an karşıdaki oldukça cool olan çocukla bir şansım olabilirdi.Hilmicem de benim çocuklara bakışımı farketmiş olmalı ki sırıtarak bana baktı:

-Yanındaki meteoru görmeyip şunlara mı bakıyorsun gerçekten?

-Bakıyorum da ukalalağının hala üstünde.

-Her zaman ki gibi.

-Yarış başlıyor .Herkes bebeğinin yanına geçsin.

-Bebek ne ya?

-Arabalar.

-İğrenç ...

-Hilmicem çok hızlı kullanmayacaksın değil mi?

-Yarıştayız.Ben bu yarışı daha önce hiç kaybetmedim.Serenay'la  kaza yaptığımızda bile.

-......

-Başla!!!

100

150

-Hilmicem Dur!Lütfen !

-Duramam.

200

-HİLMİCEM KORKUYORUM N'OLUR DUR!!!

-Hayır.

300

-Hilmicem deyip direksiyona yapıştım.Durmalıydı.

-BIRAK DİREKSİYONU.

-Sen dur asıl.

-Begüm!!

Ellerimde kan vardı.Kendi kanım!!

Uzun bir aradan sonra (ne uzunu bir haftacık)yine sizlerleyim..Kısa bir bölümdü ama olsun .3K olmuşuz.Oy ve yorumlar için teşekkürler.