KAYBETMEK

Bolum 13

Sabahin ilk isiklariyla actim gozlerimi.Kendime geldigimde koltugun uzerinde uyudugumu fark ettim.Gozlerim Ceyhun'u aramaktaydi.Ust kata cikarak odasina girdim.Orada da yoktu.
Hazir yokken kahvaltiyi hazirlamaliyim diyerek mutfaga gectim.Elimden geldigi kadar hazirlamaya calistim.Hala gelmemisti.Disarida aramaya baslamak icin disariya ciktim.Sahil kenarina dogru yurumeye basladim.Fakat orada da kimse yoktu.Etrafa bakarken yuksek bir tepede birisinin oldugunu fark ettim.Oraya dogru yurudugumde onun oldugunu anladim.Yavas adimlar atarak yaklasiyordum.Tam o sirada kosarak kendini asagiya aticakti.Arkasindan giderek belinden tuttum.Ne oldugunu anlamamisti.Sen ne yapiyorsun diye bagirmaya basladim.Nefes nefese oldugu icin hic bir sey diyemedi.
-Ne yapiyorsun burada,dedi.
-Seni ariyordum ki iyiki gelmisim.Manyak misin ya sen! dedim.Biraz durduktan sonra ellerimden tutarak;
-Ben sana zarar vermekten kortum anliyormusun.Benim kucuklukten gelen bir hastaligim var canimi yakmak hosuma gidiyor.O yuzden elimi,kolumu kesiyorum.Evet sacma gelebilir buna engel olamiyorum dedi.
O yuzden kanli bezler vardi aynanin onunde.Eve dogru yurumeye basladim.Bir taraftanda;
-Hakli olabilirsin ama neden bana zarar veresin ki.Hem kendine bunu yaparak bana en buyuk zarari vermis olurdun dedim.Sustu.Kahvalti masasini gorunce buruk bir sekilde gulumsedi ve dediki;
-Bundan dakikalar oncesi bunu kaciriyordum.Yuzune bile bakmadan oturdum ve yemeye basladim.Kizkindim cunku yanimda olan tek insani da kaybediyordum.Konusmadan yemegimizi yedik.Ben odama cikarak denize gitmek icin hazirlanmaya basladim.Bugun rahatlamam icin sahile gidecektim.Evden cikarken
-Nereye diye sordu.Bende
-Kendime gelmeye gidiyorum.Sende gel istersen belki mantikli dusunmene neden olur dedim.
Yuzu asilarak yerinden kalkti.Sahilde kimse yoktu.Denizin tadini cikararak kendimi engin sulara biraktim.Nefesimi tutarak asagiya dogru indim.Ve olumu dusunmeye basladim.Onu kaybetmenin olumden daha aci oldugunu.Sonra onsuzlukla ölumun arasinda bir nefesin kaldigini..