Psikopatlar Okulu

Sen Nereye Ben Oraya

NOT: Multimedya'daki Cansu

Cansu'nun çığlığı ile kulaklarım sağır olacak sandım. Aslında korkar biri değildi tıpkı diğerleri gibi ama bilmediğim bir sebepten dolayı korkmuştu. Bora onu kollarına alıp sarmaladı.

Arkamızda kalan kapı büyük bir gürültüyle kapandı ve Cansu'nun tekrardan çığlık atmasına neden oldu. Artık sıkılmıştım bu durumdan. Gözlerimi devirip Kayra'ya yakın olmak için birkaç adım attım.

Neler oluyor burada korkmaya başladım artık!. Derin bir off çektim. Çünkü Cansu'nun korkması gerçekten sinirlerimi bozmuştu. Cansu biraz sakin olsan olmaz mı?? Kaşlarını çatıp bana bakmaya başlayınca bir kez daha gözlerimi devirdim.

Bora ve Kayra buradan çıkmak için uğraşıyorlardı ama sanırım kapı kilitlenmişti. Ama bunu bize belli etmemeye çalışıyorlardı. Belli ki Cansu'nun çığlığı onları da rahatsız etmişti.

▪❇▪❇▪❇▪❇

Nihayet kapıyı açmışlardı ve artik o iğrenç depodan kurtulmuştuk. Kayra düşünceli görünüyordu. Bizi oraya kapatan kişiyi merak ediyor olmalıydı. Kayra ne düşünüyorsun? Bora'nın konuşması sessizliği bozmuştu.

Bu okulda bir gariplik var. Kızlar siz yatak haneye gidin biz geliyoruz. Tabiki söylediğini yapmayacaktık. Kayra'yı bırakmak istemiyordum çünkü kötü şeyler olacağını hissediyordum.

"Hiçbir yere gitmiyoruz Kayra! Sen nereye ben oraya, Cansu gitmek istiyorsa gitsin ben kalıyorum!!"

"Git diyorsam git!! Sana birşey olmasını istemiyorum!"

"Bende sana birşey olmasını istemiyorum o yüzden senin yanında kalıcam." Ne yaparsa yapsın gitmiyceğimi bildiği için pes etti. Homurdanarak yürümeye başladı. Hızlı yürüdüğü için ona yetişmekte zorlanıyordum ve yetişebilmem için koşmam gerekti. Bora ve Cansu arkada bizi takip ediyorlardı.
Burnundan derin derin nefes alması Kayra'nın sinirlendiğini gösteriyordu.

Gizemli koridoru gerimizde bırakıp gizli odaya geldik. Kapısı her zaman ki gibi kilitliydi. Şuan da en üst katta bulunuyorduk ama bir de çatı katı vardı ve oradan garip sesler geliyordu. Kayra! Sesim endişeli çıkmıştı. Bunu Kayra'da fark etmiş olacak ki ellirimi sıkıca tuttu. Birşey olmayacak. Söz veriyorum! Sesi beni gerçekten rahatlatmıştı.

Sesler artınca Kayra'nın cebinden birşey çıkardığını gördüm. Ne zaman aldın sen onu? Bora sanki içimi okumuş gibi soruyu Kayra'ya yöneltti. İşimize yarar diye düşündüm. Seslere bakılırsa yarayacak gibi.

Cebinden çıkardığı şey bir çakıydı. Yerde gördüğümüz o kanlı çakı. Başımı onaylar gibi sallarken bir gölge fark ettim. Sanırım biri gizlice bizi izliyordu. Kayra'da bunu görsün diye elimle işaret ettim. Herkes parmağının gösterdiği yöne doğru bakmaya başladı.