wrong » c.h

23

" Hoi, lieverd. Hoe was school? " vraagt mam als ik de keuken in loop. " Vreselijk. " zeg ik en loop de keuken weer uit. Wat doet zij nou thuis? Ze werkt zo wat de hele dag. Ik loop de trap op en loop m'n kamer in. Nog voordat ik op bed kan zitten begint m'n telefoon te rinkelen. Fijn.. Ik pak hem uit m'n tas en kijk wie het is. Het is Michael. Meteen druk ik op het groene knopje en hou m'n telefoon aan m'n oor.

W: hey, is er iets?

M: zou ik je kunnen spreken?

W: via telefoon of gewoon face to face?

M: liefst face to face.

W: oh oke, waar?

M: om vier uur, op het strand.

W: oke, ik zal er zijn!

M: tot straks.

W: bye!

Ik hang op en zucht. Wat zal er aan de hand zijn? Ach ja, zie ik dan wel. " Willow, kan je even beneden komen? " roept mama. Ik zucht en loop naar beneden toe. " Kan je even weer boodschappen doen? " " Tuurlijk.. Wat moet ik halen? " vraag ik. " Brood, vier appels en een paar flessen cola. " zegt mam en geeft me geld. " Waarom kan je dat zelf niet doen? " mompel ik. " Ik moet zo weer werken. " " Had ook niet anders verwacht. " zeg ik en loop naar de gang toe. Ik trek m'n schoenen aan en loop de voordeur uit.

-

" Straks vind Willow het stom, en sta ik voor lul. " hoor ik iemand zeggen. Ik volg het geluid en voor ik het weet sta ik achter Calum en Michael. " Hey! " zeg ik. Ze draaien zich om en kijken elkaar vervolgens aan. " Hallo.. " zegt Calum. " Wat doen jullie hier? " vraag ik. " Niks, kwam Calum heel toevallig tegen want moest iets kopen voor m'n hond. " zeg ik. " En daarom sta je bij de chocolaatjes? " vraag ik. " Zoals ik al zei, ik kwam Calum tegen. " zegt Michael. " Oké.. Ik ga maar weer, zie je zo.. " zeg ik en loop weg naar de kassa. Ik reken alles af en ga richting huis.

-

Oké, vijf voor vier. " Maxim, ik ga even. Ben zo wel weer terug. " zeg ik en loop de deur uit. Ik loop richting het strand en kijk om me heen. Michael is er nog niet, dus dat wordt wachten. " Willow, kom hier. " Ik draai me om en zie Michael staan. " Ik ben geen hond. " zeg ik en loop naar hem toe. " Dus, wat was er aan de hand? " vraag ik. " Niks, ik wou gewoon dat je kwam. Ik heb je hier gewoon naar toe gelokt omdat Calum met je wilt praten. " verteld Michael. " En dan kan hij dat zelf niet vragen? " " Ehm, nee. " zegt hij en trekt me mee. '' Waar gaan we heen? '' vraag ik. Na een tijdje stopt hij en pakt Calum's arm vast. '' Hup hup. '' zegt Michael. '' Mikey, kan je weggaan? '' vraagt Calum. Hij laat ons los en knikt. Vervolgens loopt hij weg en wanneer hij uit zicht is begint Calum met praten. '' Willow, ik vind jou leuk. Oké? Melissa betekend helemaal niks meer voor mij! Ze is gewoon een arrogante, hoer met haar vijf lagen make up en haar korte rokjes en weet ik veel! Geloof me, alsjeblieft. Ik heb dit al honderd keer gezegd, maar nu moet je echt gaan beseffen dat ik het ook echt meen. Ik hou van je, Willow. Ik wil gewoon bij je zijn en weet ik veel. Niet als beste vrienden, maar als een stel. Ik heb ik al meer dan tien jaar op gewacht en sinds de dag dat ik je weer zag heeft het alles zoveel fijner gemaakt. En ik meen dit echt! Klink echt heel kinderachtig, maar dat boeit me echt geen ene flikker.. Dus Willow, ik heb al tien jaar op dit moment gewacht.. Wil je alsjeblieft m'n vriendin zijn? '' zegt hij met een verlegen lachje. Ik kijk hem aan. Wat moet ik nu zeggen? Natuurlijk wil ik met hem! Maar, straks gaat het mis met Melissa en alles.. Ik heb daar geen zin in! '' Ehm, mag ik er nog over nadenken? '' vraag ik. Hij zucht diep en kijkt weg. '' Best, maar wil het morgen weten. '' zegt hij geïrriteerd. Ik knik en glimlach zwakjes. '' Het spijt me. '' '' Geeft niks. '' zegt hij. '' Ik ga wel weer naar huis, ik spreek je morgen wel weer. '' zegt hij erbij en loopt weg. '' Doei. ''