Multimedyada Ceyda ve buluşmada giydiği elbise var...
İpek'in de yardımıyla buluşma için hazırlanabilmiştim. Hazırlanma faslı bittikten sonra "Sana gerçekten çok teşekkür ederim,sayende bir şeye benzedim,"dedim.
İpek makyaj malzemelerini topladığı sırada bana döndü ve,
"Sen zaten güzel bir kızsın Ceyda. Her kızın güzel bir yanı vardır. Şimdi bunları boşver ve eğlenmene bak. Ayrıca çocuğu tersleyecek bir şey söyleme,"dedi.
Tek kaşımı kaldırdım ve "Tersleyecek bir şey söyleme derken?"
"Genelde erkeklere pek sıcak davranmıyorsun da."
"Evet çünkü onlar kötüdür. Seni üzerler ve sonra defolup,giderler. Ben sadece bu bir iddaa olduğu ve kazandığım için ödülümü almaya gidiyorum,"dedim umursamazca.
"Bana bu pek bir iddaa gibi gelmedi. Çocuk bilerek yenildi gibime geliyor."
Omuz silktim ve çantamı son bir kez kontrol ettim. O sırada telefonuma mesaj geldi. Tabiki Ege'dendi. Sahanın yanında buluşuruz ;) yazıyordu.
Telaşla kendimi bir gözden geçirdim ve tuvalette olan İpek'e "Hoşçakal,ben çıkıyorum,"diye bağırdım. "Tamam,güle güle," dedi.
Sahanın yanına vardığımda Ege'yi bir banka oturmuş telefonuyla uğraşırken buldum. Üstünde beyaz renkte ve özellikle kaslarını belli eden dar bir tişört,altında ise lacivert renkte kumaş bir şort vardı. Pahalı oldukları oldukça belli oluyordu. Yanına yaklaştım, o da telefonundan gözlerini kaldırdı.
"Merhaba,"dedim gülümseyerek.
Ege de aynı sıcak gülümsemeyle,"Merhaba,"diyerek karşılık verdi.
"Eee nereye gidiyoruz?"diye sordum.
"Sürpriz. Haydi gel,"dedi ve elimden tutup beni sürüklemeye başladı.
Otelden çıktık ve yoldan geçen bir taksiyi çevirdik. Ege adama bir adres verdi ve böylece yola çıktık. Ege'ye döndüm ve,
"Bir şey sorabilir miyim?"dedim.
"Tabii."
"Bilerek mi yenildin?"dedim hafif bir tebessümle.
Gözlerimin içine bir kaç saniye baktı ardından,
"Olabilir de olmayabilir de."dedi gizemini koruyarak.
Gözlerimi kıstım ve,
"Her zaman bu kadar gizemli misinizdir ultra yakışıklı Ege Bey?"
"Kızlar öyle söylerler,"dedi ve göz kırptı.
Gözlerimi devirdim ve camdan dışarıyı izlemeye koyuldum. Kısa bir süre sonra taksi durdu. Anlaşılan gelmiştik. Ege hızla taksiden indi ve kapımı açtı. Hafifçe eğildi ve bana yol gösterircesine kolunu kaldırdı.
"Buyrun hanımefendi,"dedi.
"Teşekkür ederim bayım."dedim gülerek.
Taksinin kapısını kapattı ve elimi sıkıca kavrayıp,
"Haydi gel,"dedi.
Şehrin uzaklarında bir ormana gelmiştik.
"Niçin buradayız? Beni yemeğe götüreceğini söylemiştin,"dedim merakla.
"Sana çok sevdiğim bir yeri göstereceğim."dedi insanın içini ısıtan bir gülümsemeyle.
Biraz yürdükten sonra bir sahile gelmiştik. Bizden başka kimse yoktu. Ama kumlar öyle temiz,deniz öyle berrak ve güzeldi ki. Ege'ye döndüm ve,
"Gerçekten beni buraya getirdiğin için teşekkür ederim. Burası... O kadar güzel ki."
"Biliyorum,"dedi güneşten kısmış olduğu gözlerini denize doğru çevirirken.
Elbisemin kirlenmesini umursamadan kumun üstüne oturdum. Ege de gelip yanıma oturdu. Hala denizi seyrediyordu.
"Her zaman gelir misin buraya?"dedim gözlerimi denizin güzelliğinden ayırmadan.
"Çocukluğumdan beri buraya geliyorum. Ailemden uzaklaşmak ve canımın sıkkın olduğu zamanlarda kafamı dağıtmak için buradan iyi bir yer yok."dedi ve,"Bundan sonra buraya sadece seninle gelmeyi düşünüyorum."
Gerçekten şaşırmıştım. Böyle bir cevap beklemiyordum.
"Benimle gelmeyi istemendeki sebep nedir?"diye sordum.
Bana döndü ve,
"Küçükken kendime söz vermiştim. Buraya sadece varlığı beni mutlu eden birini getirecektim ve sanırım..."yutkundu ve devam etti "O kişiyi buldum."dedi gözlerini benden ayırmadan...
