Sonunda beklediğim gün geldi. Artık 16 yaşımdayım. Yıllardır hayalini kurduğum yaz tatilini yanımda ailem olmadan en iyi arkadaşım İpek ile geçireceğim. Tatil için Bodrum'u seçmiştik. İpek ile en sevdiğimiz tatil yeri Bodrum idi. Şu an valizimi toplarken bile şaşkınlık içerisindeyim. Kapı çalıyordu,gelen İpek olmalıydı. Koşarak evin merdivenlerini indim ve kapıyı açtım. İpek ile birbirimizi görünce sanki kırk yıl görüşmemiş dostlar gibi sarıldık. İpek benim çocukluk arkadaşımdı. Biraz klişe bir söz olacak ama biz onunla büyüdük,bütün sırlarımızı birbirimizle paylaştık.
Biz kucaklaşırken annem geldi ve İpek'le kucaklaşmamız böylece son buldu.
İpek:
"Haydi valizini kap gel yoksa taksi bizi bırakıp gidecek."
"Tamam tamam."dedim ve bir koşu valizimi getirdim.
Gideceğimiz otelde halam genel yöneticiydi. Biz de zaten onun sayesinde oraya gidebiliyorduk.
Annem bana döndü ve,
"Halanı üzmek yok tamam mı güzel kızım? Ayrıca akşamları odanızın kapısını kilitlemeyi unutmayın."
"Tamam anne unutmayız."dedim ve ona sıkıca sarıldım.
Taksicinin sabrı taşmaya başlamıştı.
Annem bizi taksiye bindirdi ve arkamızdan el sallayıp,klasik bir Türk annesi gibi su döktü. Onu eve girene dek izledim. Bu tatil için heyecanlı olabilirdim fakat annemi yalnız bırakmak çok hoşuma gitmiyordu. Babam iki yıl önce vefat etti. Annem henüz yokluğuna alışmış değil. O yüzden içimde biraz sıkıntı vardı. İpek bunu fark etmiş olacak ki..."Haydi Ceyda!Asma suratını,eğlenmek ve kafamızı boşaltmak için gidiyoruz bu tatile. Lütfen rahat ol."
"Elimde değil İpek. Annemi yalnız bıraktığım için hala suçlu hissediyorum."
"Böyle hissetmemelisin. Ayrıca annen bu tatili ayarladı. Biraz kafanı boşaltman ve rahatlaman için. Şimdi lütfen içindeki karamsarlığı yok etmeye çalış."
"Pekii."dedim ve kafamı cama yaslayıp,dışarıyı seyretmeye koyuldum.
Taksi havaalanına varınca parayı ödedik ve taksi şoförünün yardımıyla valizlerimizi bagajdan aldık. Havaalanında kontrolden geçtikten sonra uçağımızda yerlerimizi aldık.
İpek:
"Hala inanamıyorum şu an en iyi arkadaşımla Bodrum'a gittiğime."dedi.
"Ben de öyle. Umarım güzel bir tatil olur."
"Fakat Ceyda baştan anlaşalım bütün gün basketbol oynamak yok tamam mı?"
"Bütün gün olmasa bile oynayacağım haberin olsun."dedim ve muzipçe gülümsedim.
"Öyle olsun."dedi ve ellerini göğsünde birleştirip,koltuğuna yaslandı.
O sırada uçağımız harekete geçti. Ben bütün yolculuk boyunca uyumayı planlıyordum. Nasıl olsa İstanbul'dan Bodrum'a uçakla yolculuk en fazla iki saat sürebilirdi. Ben bu şekilde düşünürken çoktan kendimi uykunun kollarına bırakmıştım bile...
