Bölüm 7

66 1 0
                                    

Burak tan devam
Kollarımda uyuyan güneşe baktım. Neden o nefes almıyorken benimde canım yanıyor,neden o mutsuzken kendimi öldürmek istiyorum
Tek bir cevabı var. Ben onu seviyorum. Bunları bir kenara atıp aşağı indim ona bir güzel kahvaltı hazırladım. Sonra bende giyinip onu beklemeye başladım. Sonunda aşağı inmişti bende onu izledim mutfağa girerken sonra bana içerden " yaşa sen be kaptan"dedi onun bu haline gülmeden edemedim. Bende mutfağa girdim sonra ona sıkıca sarıldım. "Beyendinmi bitanem" dedim oda bana bakıp "beğendim aşkım. " dedi ve beni öptü. Sonra ikimzde kahvaltı yapmaya başladık.
Aklima birşeyler geldi ve güneşe döndüm "bitanem 1 hafta sonra düğünümuzu yapsak nasıl olur" dedim vericegi cevabı çok merak ediyorum. Ta bende evlenmek istemezse oda bana bakıp güldü "peki aşkım. Ama pek gelen olmaz ki bunu sende biliyorsun" dedi evet hakliydi benim bir tek kız kardeşim vs ailem öldü güneşin se ailesi onu terk etti hakliydi ama olsun sonuçta burdaki komşular vardı."üzülme aşkım benim kız kardeşim esra kocasıyla gelir senin ve benim arkadaşlarım var eh bide burdaki komşular var daha ne olsun"dedim. Oda bana bakıp güldü. Kahvaltımızi bitirip ben ise gittim güneş te mutfağa toplamaya başladı. İş yerine gelince direk odama çıktım. İnsan patron yardımcısı olunca işi biraz zor oluyor. Yükün yarısı benim ustumde nerdeyse. Sonra birden kapı çaldı "gir" dedim.içeri bi kız girdi ben bu kızı tanıyordum. Bu yeni komşumuzun kızıydı Eslin di bu iyide bunun burda ne işi varki "buyur eslincim hoş geldin canım gel otur" dedim  oda koltuğa oturdu. Derin bir nefes aldi ve "bak bunu nasıl soylicem bilmiyorum ama güneş benim kuzenim. Dayım yane güneşin babası yengemle kavga edince güneşi yurda verdiler ve annem bu duruma karşı çıktı ama dayım annemi de ez geçti güneşin ben uzaklığını biliyordum. Aramızda pek yaş yoktu onu  görünce geçenlerde şok oldum bu olamaz dedim ama annem onunla konuşmuş ve doğru güneş benim kuzenim bunu ona ben söyleyemem o yüzden abi bunu ona  söylemeni istiyorum. Eğer ben söylersem bana belki bağırıp cagiricak o yüzden o sana değer  veriyo bakışlarından anladım. Lütfen beni kırma ona bu gece herşeyi anlat" dedi ben duyduklarımi sindirmeye çalıştım. Şimdi güneşin bir halası vardı pekiala bunu ona akşama aciklicam. "Peki ama ya güneş inanmazsa " dedim yane bide o var inanmazsa bana"bak Burak abi ona deki yigeninin  adı ve onun kaza geçirdiği günü biliyormusun de o zaman sana inanır "dedi tamam herşey fazla hızlı gelişti ama neyse " peki tamam yinede Sãol ben akşama güneşe anlatırim."dedim oda bana bakıp güldü "tesekkur ederim abi " dedi ve odadan cikti.
Bende bütün işleri patrona bırakıp eve gittim. Kapıyı çaldım ve karşımda hayatımin güneşiyle karşılaştım. Sonra bana sarildi ve içeri girdik ona bunu nasıl soylesem bilemiyorum. "Güneş bitanem" dedim baştan yumuşak davranalim. "Efendim hayatım" dedi bende derin bir nefes aldım ve "senin bir halan ve kuzenin var Güneşim. Bunlarda eslin ve mukader teyze bu gün eslin iş yerine geldi ve bana herşeyi anlattı ve onlar senin halan ve luzenin güneş eğer barışmak ise-" dedim ama sözümü kesti sonra birden gözleri doldu ve "yeteer yeter bu zamana kadar nerdeydiler hiç biri neden gelmediler ve sen bana onlarla barış diyorsun ne olursun Burak bana onların lafını bir daha açma " dedi aslında hakliydi yanı bu zamana kadar neredeydiler bende "peki hayatım sen nasıl istersen" dedim sonra odaya çıkıp ustumu değiştirdim. Ve kendimi yatağa attım.            

Güneş ten davam
Ah. Anlamıyorum ki beni bırakıp gittiler ve şimdide bir halam çıktı daha doğrusu yeni komşumuz. Sinirlerim bozuldu. Gözlerimden yaşlar gelmeye başladı. Allahtan Burak yukarad beni böyle görmemeliyidi. Hayat bana mı kötü yoksa bana mı öyle geliyor. Ama benim bir ailem yok varsa oda Burak benim sonsuz aşkım. Onsuz olmaz bu hayat daha çok dusunmeden bende içeri geçtim ve film felan izlemeye basladim.sonra kapı çaldı gelen eslindi "buyur " dedim sanki ona o kadar kin beslemiştimki "güneş ozur dilerim gerci benim hiç bir şeyden haberin yoktu inan bana " dedi "peki ala gel bahçede konuşalım Burak evde uyuyo rahatsız etmeyelim şimdi" dedim ve bahçeye çıkıp oturduk "anlat" dedim oda derin bir nefes alıp "bak sen ufaktin bende ufaktim yanı hiç birşey gormedim ama Annemin anlatımına gore annen ve babam kavga edince seni yurda verdiler annem karşı çıkmaya çalışmış ama yinede engel olamamış. Ozur dilerim" dedi aslında gerçekten de onun suçu yoktu. "Tamam ama ben ne yapabilirm ki sonuçta ben ne zamandır tekim burağı saymıyorum. Bile " dedim beni anlayazdi eslin. "Anlıyorum seni güneş ama yapma gel annemde senin özlemini çekti ailenden çok o sana yandı annemle konuş onu kırma ne olursun " dedi ağlıyordu ve bende ona sıkıca sarıldım. "Tamam peki düşünürüz sen şimdi eve git saat baya geç oldu." dedim oda peki dedi ve gitti bende hemen içeri girdim ve burağın yanına gittim ona sarılarak uyumaya çalıştım.cunki biliyorum onun herşeyi bana huzur ve mutluluk veriyo.

Sensiz OlmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin