Gözlerimi zorlukla açtım hala üzerimde bir ağırlık vardı.Sonra gözüm burağa kaydı. Sanki İçimde ona karşı birşeyler varmış gibi hissediyordum. Ama aklima hiç birşey gelmedi ayağa kalkıp onun baş ucuna gittim.perişan bi hali vardı. Yüzünü okşamaya başladım.sonra gözlerini açtı onun o kahve gözleri o kadar güzeldiki daha dün tanıdım ama sanki yıllarca berabermis gibi geliyor bana."gunaydın sevgilim "dedi sevgilim demesine sanki biraz sevindim." sanada Burak "dedim sonra kalkıp yanıma oturdu " Güneşim herşeyi sana anlaticam ama ilk önce bir kahvaltı yapalım "dedi bende gülümseyip" peki"dedim sonra kentine indik.birşeyler alıp yemeye başladık.Yukarı çıktık ve beni yatağa yatırdı. "Bak hayatim sen benimle birlikte yaşıyordun ki hala yaşıyorsun ama 3 gün önce eve biri gelmiş benim iş yerimden ve sana yalan yanlış şeyler söylemiş sende uçurumun oraya gitmişsin. Daha sonra tahlillere gore biraz alkol almışsın ve kendini uçurumdan aşağı atmışsın " dedi sanki birden bütün parçalar kafama hücum etti bir bebekli kadın ictigim biralar ağlayarak kostugum yerler.birden aglamay başladım.Sonra iki güçlü kol hissettim vücudumda bunlar benim burağımın kolları,benim nefesimin kolları. "Ozur dilerim sana bitanem sana bunları yasatigim için ozur dilerim,inan bana az kaldı bir kaç gün sonra hastaneden cikicaksin.ve sonra senine güzel şeyler yapicaz güneşim." dedi ve yere çömeldi ceketinden bira yüzük kutusu çıkardı "Güneşim benim,nefesim,hayata beni bağlayan tek gerçeğim,benimle bir ömür boyu olurmusun" dedi şuan hem mutluluktan hemde hüzüntüden ağlamaya başladım. Daha sonra ona sim sıkı sarıldım."evet bitanem evet "
dedim "Güneş seni çok seviyorum hayatım sakin ama sakın birdaha bizi böyle şeylerle ayirmalarina izin verme,eğer sana birşey olsaydı ben ne yapardım." dedi ağlıyordu Burak karşımda hayır onun ağlamsina dayanamamki ben şimdi."Burak bitanem ağlama ne olursun bak ben iyim gerçekten inan bana bidaha böyle birşey olmicak "dedim oda bana bakıp
" olamazda zaten güneş ya sen Olmasaydın sua-"demesine izin vermeden dudakları dudaklarımı buldu onu özlemiştim. Onu ne kadar çok sevdiğimi bir kez daha anladım.daha sonra ikimzde ayrildik ve güldük. Yatağa beraber yatıp birbirimize sarildik ve gözlerimizi kapadik...
Burak tan devam
Onu yatarken izlemek bana sanki büyük bir armağan gibi birseydi.daha sonra bende gözlerimi kapadım..
Doktorlar içeri girdi ve Güneşi test etmey başladı eyer durumu iyise eve gidicektik. Doktor yanıma geldi ve "evet Burak güneş gayet iyi onu getirebilirsin ama ağrısı filan olursa hemen buraya getir evlat sana güveniyorum" dedi ve gitti bende içeri girdim "aşkım eve gidicez dimi cunki gayet iyim." dedi güneş onun o Gülüşleri beni benden aliyo farkında değil."evet hayatım.gidicez be sen bana hartık o yemeklerinden yapicaksin hastane yemekleri berbat "dedim ve ona sarıldım. " hadi ozaman gidelim "
dedi güneş çocuksu bir tavırla "peki hanfendi" dedim ve eşyaları toplamaya başladım.
