Cad Pov :
Antagal ko nang hinintay na maka usap muli ang babaeng pinaka mamahal ko. Pagkatapos ng limang taon ay nakita ko narin siya at hindi makapaniwalang nakahiga siya ngayon dito sa aking kama.
She looks so beautiful kahit na natutulog siya wala parin siyang pinagbago maganda at sexy parin kagaya ng dati. Pero may nagbago sakanya mas lumaki ang kanyang bøøbs.
Wtf sa lahat talaga ng mapapansin mo sa kanya Cad yung bøøbs pa talaga niya. Napapailing na sabi ko sa sarili ko.
Naalala ko nanaman kasi ang nangyare kanina, hays bakit ba kasi siya lumabas ng naka bathrobe lang buti nalang at nakapagpigil qko kung hindi malamang ay nagalaw ko pa ito.
Sa totoo lang sobra sobra ang pagpipigil ko kanina dahil naramdaman ko ang pagtigas ng aking alaga hindi naman ito ang first time na nakakita ako ng babae na naka bathrobe naka hubad pa nga ang ibang babae na naikama ko dati pero siya fvck kahit may suot ito ay hindi ko maitatangging tinitigasan talaga ako.
Sa totoo lang kasi I used to be a gøddámn asshøle before. Aaminin ko isa akong babaero at marami narin akong naikamang babae dati pero palagi naman akong naka gamit ng protection kaya hindi sila mabubuntis, pero ng dahil sa babaeng ito matagal ko ng itinigil ang pambabae ko.
Kaya naman nung sinabi saakin ni dad dati na ma e enggage kami ay pumayag agad ako tututol pa sana siya kaso inunahan kung magsalita at wala naman siyang nagawa nang. Kaagad ko din kinausap si dad na bukas nalang agad niya i set ang enggagement party.
Ang kaso may malandeng babae ang humalik sa akin sa mismong enggage paty namin kaya naman ay biglang tumakbo si Mae ng makita na may kahalikan akong ibang babae hinabol ko pa ito kaso ang bilis niya tumakbo kahit naka heels at gown ilang oras din namin siya hinanap ng biglang may tumawag kay dad at sinabing nasa hospital daw si Mae at critical ang lagay matapos mabunggo ng sasakyan.
Sobrang galit si dad sa akin noon dahil sa ginawa ko pero nag explain naman ako pero alam kung kulang parin ito dahil alam kung may kasalanan din ako hinayaan kung halikan ako ng púkíng ínáng babae na yun. Kaya naman ay nung nagising siya at hindi ako maalala ay humingi ako ng pabor kay dad
"Dad can we talk?" Kaagad naman itong nag angat ng ulo sa akin nasa sala kasi ito at kasalukuyang umiinom ng tsaa.
"What is it?" Tanong ni dad.
"Can I ask you a favor?" Kaagad namang napahinto ito sa paghigop ng tsaa
"Wow for the first time humingi ang magaling kung unico ijo ng isang pabor" natatawang sabi nito
"Sure what is it?" Sabi ulit nito at inaabangan ang aking mga sasabihin
"Dad alam naman nating hindi pa nakakaalala si Mae sa ngayon".
"And what do you mean?" Kunot noong tanong ni dad
"I want mom to take care of her habang wala ako dito sa pilipinas I want to punish my self dad because of what I did to her".
"Son wala ka namang kasalanan sa nangyari hindi bat ipinaliwanag mo narin sa amin ang totoong nangyari?" Nagaalalang tanong nito.
"Nah dad may kasalanan parin ako at hindi na mababago ang decision ko" tumahimik naman ito dahil sa sinabi ko.
"So what's your plan now son?" Tanong ni dad.
"Well I will be going to america for five years and I will let mom take care of Mae, but please dad gusto kung maramdaman niya na may nanay siya kaya naman ay ipakilala niyo si mom bilang biological mother niya" nakita ko namang nagulat ito sa nga sinabi ko sa kanya.
"No son I will not allow you" saad nito.
"Please dad just do me a favor just once" pagmamakaawa ko sa kanya.
"Fine but just 5 years and then comeback here at kung hindi parin nakakaalala si Mae ano ang susunod mong gagawin?" Tanong ulit nito.
"Hihintayin kung maka alala ulit siya" pagkatapos ng usapan namin ni dad ay lumipad na ako patungong america alam ko rin namang gagawin ni dad ang pabor nahinihingi ko kaya umalis na agad ako.
~~~~~~~~~~~~~~~FF~~~~~~~~~~~~~~
After five years of working as a Ceo in america I came back here again in the Philippines. Kaagad naman akong sinundo ng driver namin na si manong Geo.
"Welcomeback po sa Philippines sir" ngiting sabi nito tinanguan ko na lamang ito at malamig na tinignan.
Kinuha naman nito ang mga dala kung gamit at pinasok sa loob ng sasakyan.
Habang nasa byahe ay diko maiwasang hindi siya isipin kaya naman ay pinauna ko nalang si manong geo sa mansyon pero pinaiwan ko ang kotse na dala nito, binigyan ko nalamang siya ng pamasahe niya pabalik ng mansyon.
Dumeretso agad ako malapit sa university nila kaso nasiraan ako sa may tulay. Bumaba nalang ako at naisipang umupo sa gilid ng tulay.
At heto nanaman ako umiiyak alam kung kapag lalaki ka hindi ka dapat umiiyak pero masakit kasi na nakikita kung nahihirapan ang babaeng mahal ko ng dahil sakin naalala ko nanaman ang mukha niya nung gabing yun punong puno ng sakit.
Ilang minuto pa akong nanatiling naka upo habang umiiyak ng may biglang babae na sumigaw.
"Kuya!? Stop!? Kung ano man ang binabalak mo wag munang ituloy maawa ka sa pamilya mo" sabi nito.
Napalingon naman ako dito at nagulat ng makita siya tinitigan ko lang ito ng malamig at saka bumaba sa kina uupuan ko.
Saka pinunasan ang mga luhang pumapatak mula sa mga mata ko.
"Kuya alam mo kahit may problema ka hindi mo ka dapat nagbabalak na magpakamatay" nangangaral na sabi nito.
Oh so she thinks that I am going to kill my self, nah baby hindi ako magpapakamatay papakasalan pa kita.
"And who said that I am going to kill my self?" Kunot noo kong sabi kunyare cold at walang pake dito kahit ang totoo ay miss na miss ko na siya.
Saka ang sarap pala sa feeling noh na malaman mong kahit hindi ka niya naaalala ay concerned parin siya sayo.
Nakita ko namang napabuntong hininga ito saka napatingin saakin ng seryuso.
"Akala ko talaga tatalon ka jan eh pasensya na oa lang kasi ako" nahihiyang sabi nito.
Tumango nalang ako at akmang aalis na tutal ang balak ko lang naman talaga ay makita siya at since I already saw her gusto ko nang umuwi para makapagpahinga.
Kaso bigla nalang ako nitong hinawakan sa braso na kinabilis ng puso ko fvck ayan nanaman yung kuyente na bigla biglang dumadaloy sa kalamnan ko kapag nasasagi ko ang balat niya.
Napatingin naman ako dito "uhm.. okay kalang? saka pwede magtanong?" Saan nito.
"You're already asking woman" cold kong sagot dito.
"Bakit ka umiiyak?" Tanong nito at curious akong tinignan.
"That's none of your business woman" sagot ko at naglakad na papunta sa kotse ko pero bago pa man ako pumunta sa kotse ay nagsalita ulit ito.
"Alam mo kuya parang nakita na kita" saad nito na ikinatigil at ikinalingon ko.
Nakita ko pa itong tila nag-iisip kung saan ba ako nakita "dibale na nga hindi ko na maalala kung saan kita nakita anyway cheer up sayo kuya" pagkasabi niya non ay sumakay na agad ako sa kotse ang buong akala ko pa naman ay naaalala na niya ako.
YOU ARE READING
MY HUSBAND IS A PROFESSOR
RomanceSi kaira ay isang ulila na ngunit inampon siya ng isang mayamang ceo at naging step sister ng isang poging lalaki ngunit sa kasamaang palad ay nawalan siya ng ala ala pagka tapos nabunggo may pagkakataon pa kaya siyang maka alala?
