Alya Asil (GERÇEK AİLEM)

56. bölüm

4 saat sonra

" Ali bunlar ne ya "

Ali sessizliğini korudu.

" Ali biz bunları nasıl düzelticez nasıl hepsini yetiştiricez o kadar çok ki "

Geldiğimiz gibi eşyaları odalara bırakıp ofise geçtik ve önce dosyalardan başlayalım dedik ama dosyalar dosya değil çorba gibi hangi dosya ne dosyası belli değil yarım yamalak ve imzalanmamış evraklar vardı.

" Ali bana bunları söylemen gerekiyordu"

" Malesef söyleyemedim Alya çünkü sen yoktun "

" Ali ondan öncekilerde var onları söyleseydin "

" Alya sen ne zaman beni dinledin ki "

" Tamam tamam "

Yerimden kalktım ve odanın içinde dolaşarak ne yapabileceğimizi düşündüm.

" Bu adamlar ne zaman gelirler "

" Bilmiyorum "

" Nasıl bilmiyorum "

" Onlar haber vermeden gelirler "

" Çok güzel "

Dönmeye devam ettim.

" Ali o zaman yatmak yemek yemek bir şeylerle ilgilenmek yok ikimizde başlasak belki biter "

" Bunca nasıl bitsin "

" En azından bugün bazıları biter "

" Tamam öyleyse "

Masaya geri döndüm. Yarısının çeyreğini aldım. Ama genede masa doldu dosya ile, diğer çeyreğini Ali'ye verdim.

" Ali yapabildiğin kadar yap sonra ben bakarım "

" Tamam "

" Sorun olan yerleri bana söylersin"

Kendi masasına geçti. Bende masama oturdum ve bilgisayarımı açtım. Bunlar ne kadar dosya olarak dursada bilgisayara da geçmesi gerekiyordu.  Önce dosyalara yöneldim. Dosyaları düzeltmeye ve sıraya dizmeye başladım eksik olan belgeleri çıkarttım. Düzenledim. Ve aynı sekilde devam ettim.

2 gün sonra ( 05.00 )

Odamda dosyaları düzeltiyordum geldiğim günden beri aynı şekilde burda dosyalarla ilgileniyordum. Odadan dışarı hiç çıkmamıştır tek bir sefer çıktım ve üstüme rahat ama ne olur ne olmaz diye resmi bir kıyafet giymiştim. Uykum yoktu zaten uyku denilen şeyle aram yokken artık uyku hiç yok gibiydi. İki gündür kim aradıysa bile açamamıştım.

Ali ise uykusu kıymetli beyefendinin uyku ve yemek için ara ara mola vermişti. Ben sadece ara ara yemek için ara vermiştim ve bu aralar çabuk bitiyordu, iştah olmayınca

Peki ne mi başardık. Dosyaların hepsini düzene soktuk ve sadece imzalaması oda benim imzam olduğu için birde bilgisayara geçirmesi kalmıştı. Onlarıda ben hallederdim.

Koltuktan kalktım ve kendi yatak odama geçtim. Spor kıyafetleri giydim ve sigaramı yakarak kahvemle beraber içtim. Balkondan İstanbul'un gerçek yüzüne bakıyordum.

Her kez sabahın bu saatinde burda işlerine gidebilmek için bu saate yollardaydı. Ama bizim oralarda bu saate sadece evsizler dışarda olurdu. Bizimkileri diyince evdekiler aklıma geldi. Telefonum içerdeydi. Telefonumu aldım ve açtım. Bizimkilerin aramalarını gördüm ama onlara mesaj yoluyla dönmüştüm. Melek ve Elif'in de aramaları vardı. Tim açamamıştı ama gruptan yazmışlardı.

CEZA TİMİ

Serkan

- komutanim nasılsınız