PARÇAM

DEMİTRİ

Deniz ÇAĞLAR

15 Kasım 2005

Yaklaşık 2 sene önce tam burada yani Büyükada' da Su'un bana yaptığı plan için buraya gelmiştik. Hatıralar mı bilmem ama hatırları biraz düşününce...

Ben unutmadım. Faytonlara binmiştik. Hayatımın en güzel süprizi buydu. Unutmam o yüzden.

Su ile Yaklaşık iki hafta önce görüşmüştük. Çok sevdiği bir amcasının yanına gitmişti orada biraz tatil yapacakmış. Okuldan izinler alınmalar yurtdan izin kağıtları imzalamalar falan. Aceleyle gitti. Sanki onu kovalayan vardı. Öylece kaçtı gitti.

Telefonunu cebimden çıkarttım ve bu hüzünlü düşüncelerden sıyrıldım.

Arayan yok mesaj yok ...

Merak eden hiç kimse yok ...

Rehberden "H2O" yu seçip aradım. 3 kez çaldıktan sonra telefon açıldı.

''Selam"dedi duygudan yoksun bir ses.

Telefonun ekranına baktım ve doğru kişiyi arayıp aramadığımı kontrol ettim.

"Selam Su." diye sesimle tonlama yaptım.

"Deniz." sesi çok yorgun ve isteksizdi.

"Efendim Su?" Ne olmuştu bu kıza ?

Sessizlik ...

"Özlüyor musun eskiyi ?" diye ağlamaya başladığında her şey kararmaya başladı.

"Her şeyinle." Ve incecik sesimle cevap verdim.

"Geleceğim." dedi.

Ve telefon kapandı. Hat kesilmemişti. Kapatmıştı işte...

Ellerimi yüzüme götürüp ben de kapattım telefonu ve ağlamaya başladım. Çaresizdim.

Kimse ama kimse susturamazdı bu acı göz yaşlarını.

Yaklaşık yirmi dakika sonrasında kendime anca gelebilmiştim.

Telefon çaldı.

Hayır titredi ...

Ekrana baktım. Tuşlarda parmaklarımı gezdirdim.

Ve mesajı açmadım. Şuan son isteyeceğim şeydi bu mesaj.

Eve dönmek için hazırlandım . kendime bir söz vermiştim ama tutamıyordum. Burada bugün o iki yıl önce yaptığımız her şeyin aynısını yapacaktım.

Tek başıma bile olsa....

Yapamadım...

Eve döndüm. Eşyalarımı yere attım .

O gün ne götürdüysem aynılarını götürmüştüm.

Yatağa uzandım öylece bekliyordum telefonu elime aldım. Ve korktuğum şeyi yaptım; yanlışlıkla mesajı açtım.

Okudum.

Her şey dönmeye başladı ...

    "  Ben Su bu amcamın telefonu. Deniz ben gelemiyorum. "

Bugün özeldi. Güzeldi. Çok önemliydi.

Ama artık değildi. En yakın dostum gelmiyordu.

Gelmeyecekti.

Söz yoktu bitmişti. Konuşulamazdı sessizliği ben , huzuru Su satın almıştı.

Gözlerimi bir kez daha kapatarak ağladım kimse görmesin diye ama bu sefer yanında hiç kimse yoktu.