GÖLGELERİN LANETİ (Kara melek)

13. HAZIR MIYIM?

Selamlarrrrrrrrr. Nasılsınız aşklarımm?

Bugün çokkk enerjiğim. Bu yüzden bölümde güzel olur gibi :)ama bilemedim şimdi. Bu arada yeni isim ve yeni kapağı nasıl buldunuz?

Arkadaşlar kitabın yeni ismi Gölgelerin Laneti, nasıl buldunuz?

Şarkılar; İnto it, Chase Atlantic.

One of the girls, Jennie - The Weeknd.

Him&I, G-Eazy Halsey

İyi okumalar <33

Yazar'dan...

Ahen lanetlendikten sonra, gizlenmiş ve asla kendisini göstermemişti. Çünkü dışarıda görmek istediği tek kişi vardı. Onu bir daha görmesi ihtimali, Ahen'e çok uzak geliyordu. Aslında biliyordu, onu görebilirdi.

Fakat yine aynı kaderi yaşamaları ihtimali vardı. Ahen bu ihtimalden çok korkuyor ve Lavinia bir daha hayata döndüğünde onunla görüşmesi için kendisini tembihliyordu. Buna rağmen, içinden bir parça onu arayıp bulmasını söylüyordu.

Belki de Lavinia hayata dönmüştü artık yaşıyordu. Ahen yattığı yerden yavaşça kalktı, onu araması ve durumunu öğrenmesi gerekiyordu.

Fakat diğer parçası artık onun hayatından çıkması gerektiğini söylüyordu. Ahen iki seçenek arasında kalmışken, evrenden gelen bir mesaj gibi kapısı çalındı. Kapı ondan gelen gir sesiyle aralandı. Gelen kişi, Ahen'in hizmetkarlarından biriydi. Elinde bir mektupla yaklaştı.

O kağıdı hizmetçinin elinden aldı. Baş haraketliyle çıkmasını bildirdi. Mektubun üzerinde büyük harflerle, 'Unuttuğun arkadaşın; Yakışıklı Escria' yazıyordu. Ahen gülmeye başladı.

Kendi kendine mırıldandı. "Hala aynı ego, hala aynıpiçlik." Kafasının sağa sola sallayıp, mektubu açtı ve okumaya başladı. Mektup el yazısıyla yazılmıştı.

Merhabalar. İlk defa nasıl giriş yapacağımı bilemiyorum.Bunu senin okuyup, okumayacağını da bilemiyorum. Garip, seninle ilk defa nasıl konuşayım kestiremiyorum. Aramıza baya mesafe girdi. Her anlamda.

Bildiğim ve emin olduğum tek şey; acı çektiğin. Yanında olabilsem keşke. Biliyorum hem onun yasını tutuyor, hem geri dönmesini bekliyorsun. Diyebileceğim tek şey, o iyi merak etme. O bilmese bile, hep yanındayım. Merak etme sapıklık yapmıyorum.

Ahen mektubu okurken, gülmeye başlamıştı. Gülüyordu, çünkü hayata döndüğünü anlamıştı. Çektiği acıya değmişti. Hala gülerken, okumaya devam etti.

Umarım seni yine görürüm, canımdan değerli arkadaşım. Ve buralar sensiz gerçekten çekilmiyor. Herkeste ciddilik var, bir görsen. Şaka yapıyorum, gülen yok ulan. Böyle hayat mı yaşanır?! Bir gülün ya. Her neyse, umarım yine birlikte olursunuz. Sizin vıcık vıcık halleriniz yüzünden kusmanın eşiğine geliyordum. Ama galiba özledim o hallerinizi.

Yine çok uzattım. Biliyorsun, o hayata döndüyse, savaş yakında gelir. Kendine iyi bak, seni seviyorum Ahen'im. Öpdümm.

Aşık olduğun tek kişi – Escria'dan...

Ahen son sözlerde kahkaha atmaya başlamıştı. Yine Escria, Escrialığını yapıyordu. Mektuba son defa bakıp, yatağına uzandı.Bakışları tavanda gezinirken, tek düşündüğü Lavinia'ydı. Onca yaşananlara rağmen silememişti. Onu ne hayatından, nede hafızasından silip atamamıştı.

Acı veriyordu, her aklına onunla ilgili anılardolduğunda onu özlüyordu. Elini uzatsa tutabileceği kadını, ona zarar verme korkusundan tutmuyordu. Hem belki onsuz daha mutlu olurdu. Nede olsa Ahen acı çekmeye alışmıştı. Yine acı çekerdi o.