CHAPTER 1
"Oy! Sheryl! You are spacing out! May problema ba?" tanong sakin ni Bryan
Bryan is my close friend, hindi ko siya matatawag na bestfriend kasi may bestfriend yan eh.. Parang naging close kami nun dahil sa pareho kaming mahilig sa music at nagtutugtug ng guitar since bata pa. Mula nun di naman kami nagkakahiwalay pero he doesn't consider me as one of his besties.. Ewan ko diyan, loko loko minsan eh.
"wala naman Bry, san ba tayo pupunta?" tanong ko sa kanya. Kanina pa ako hinihila nitong lokong to kung saan eh. Maarnis nga to pag may gagawin saking masama. Pero OY! wag ka! Mabait to, gentleman, pinoprotektahan ako parati pag may nang aaway tsaka pinapasaya ako parati.
"HOY SHERYL ANDREA LOCSIN! okay ka lang ba? Dadalhin ba kita sa clinic?" Tanong niya sakin, okay I'm spacing out again. hahaha.
"oy OA mo talaga Bry! Saan ba tayo pupunta? Kanina mo pa ako hinihila ehhhh.." sabi ko naman sa kanya
"hindi ah! Masama bang mag alala sa MAHAL kong kaibigan?" sabi niya habang...
Ahhhhh... Pumunta pala kami sa likod ng school, tinatambayan namin pag walang magawa sa class. We are both college students MEDTECH course namin, 4th year na pero yung schedule namin ang luwag eh. Paano ba naman? Elementary pa lang kami magkakasama na kami nito, magkakilala na rin mga pamilya namin, BEST FRIEND na kung sa pananaw niyo pero teka nga.. anong connect nun?
"May problema ba Bry?" tanong ko sa kanya as I was walking sa tabi niya.
"Ahh.. Ehhh. M~~~~~"
"ihh..ohhh..uhhh?" sabat ko naman..
ayun, napektusan tuloy ako.
"aray naman!" reklamo ko
"kalokohan mo kasi! Kitang may iniisip yang kalokohan mo na naman." sabi niya habang tatawa tawa kaso nga lang plastic.
