SİSLERİN ARDINDAN

5.Bölüm

Multi: YİĞİT

Laptopa doğru iyice yaklaştım ve ekranı oynattim. Laptopun ışığı yanınca kapatilmamis olduğundan açılan yere odaklandım. Yağiz Yener adlı başlık altında adamın hisseleri, şirketleri vs.. Şeyler yaziyodu. Aşaği doğru inecekken kapı birden açıldı. Anında laptopun olduğu taraftan uzaklaştım. Görüş açıma adını İrem olarak hatırladiğim kız girdi. Sonradan farkettimki elinde yemek dolu bir tepsi ve yüzünde bir gülümseme vardı ."Uyanmışsın. Yiğit uyuduğunu söylemişti." Dedi tatlı sesiyle. Kızıl saçları ona ayri bir hava katiyordu. "Evet." Dedim düz sesimle. "Yiyecek birşeyler getirdim. Umarım begenirsin. Canın sıkılıyorsa aşağida bişeyler yapabiliriz. Yiğitle Can dısarıdalar." Dedi sevecen bir tonla. Bu kızın art niyetli olmadiği her açıdan belliydi. Hem zaman gecirir hemde işime yarayacak cevaplar alabilirdim ondan. "Peki." Dedim düz sesime farklı bir duygu eklemeyerek. " Yemeğini yiyip asaği gelirsin bende kahve yapayim." Dedi ve odadan cıktı. Önümdeki yemeklere baktim ve karnımı doyurana dek yedim. Güzeldi. Ardından elimi yüzümü düzene sokup, üstümü değiştirdim ve aşaği indim.

İrem kahveleri ortadaki sehpaya koymus çekmeceden film bakıyordu. OBeni farkedince "Özellikle izlemek istediğin bir film varsa izleyelim?" Dedi soru sorarcasına. Aslında filmden çok konusmaya ihtiyacim vardi. " Filmden ziyade biraz konussak daha iyi olabilir." Dedim. Çekinerekte olsa olumlu bir cevap bekliyodum. "Bana uyar." Dedi sevecenlikle. Bu kızla sanirim iyi anlaşacaktık. Kahvelerimizi yudumlarken bir yandanda sohbet ediyorduk. Can ile liseden tanıstıklarını nasil sevgili olduklarını, evlendiklerini anlatti. " Evlendiğimiz gece lisede bana olan ilgisinden, takiplerinden bahsetti. Onu yakışıklı bulurdum ama hiç aklima bile gelmezdi böyle olacaği. İlgisi bi zaman sonra fazlalasmaya baslayınca asık olduğunu anlamis. Bana açıldığı gün gerçekten fazlasiyla komikti. Bir gün elinde yüzükle geldi. 19 yasimdaydim daha. Babam yoltu. İlkte annem karsı cıksada ikna olmustu. 1 sene sonra evlendik. 2 senedir evliyiz ... " Ve daha bir sürü güzel sey .Anlattıklarını dinlerken çok eğlenmistim. Onun gibi güzel bir hayatim olabilirdi. Babasi yoktu. Söylediğine göre annesi ona hamileyken terk etmis ve annesiyle büyümüstü. Ortak noktamiz büyüktü. Her şeye rağmen umutları vardı. Keşke onun gibi olabilseydim. Bu konuda kendimi şanssızlar listesinin basına ekledim. Sonunda "Ee bakalim sen anlat Ilgın, o sokakta naptiğini , hikayeni merak ediyorum." Dedi. Ne anlatacaktım ki. Babamın nasil öldüğünü mü? Yoksa o gece babamin ölümünün sebebiyle tekrar karşı karşıya gelmemi mi? Veya sürtük bir kadının annem olduğundan mi?

Hayat zordu. İç sesim haykırıyordu. Hayat zor ama seninki daha zor. Evet tam olarak buydu. Babam yoktu. Bir nevi annem de yoktu, ne kadar var olsada. Babam olmasada annemden daha cok vardı, daha cok yanimdaydi. Onu görmesemde hayallerimizi bırakmıstı bana. Voleybolcu olmami bırakmıstı. Cesareti, sevgiyi bırakmıştı. İyi insanliği bırakmıştı. O ölemezdi hep buradaydı. Beynimde ve sol göğsümün üstünde.

İremin sorusuna karsılık "Öyle merak edilebilecek bir hikayem yok. Annemle yasıyorum. Babam.. Yiğitin de dediği gibi iste. Yok. Öldü demek ağrima gidiyor. O yüzden o konuya girmeyelim. Onun dısında o gece orda olmam bazı sıkıntılsr iste. Anlarsin ya. Aslında senden öğrenmek istediğim birkaç şey var." Diyerek asıl amacıma geldim. Dinliyorum dermişcesine baktı kahvesini yudumlarken. " Yiğit beni burda neden tutuyor? Bu saçma seyden bir an önce kurtulmak istiyorum. " Dedim. Aslinda istedem kapidan cıkıp gidebilirdim. Ama beni tekrar alıkoyabilecek gücte olduğunu farketmistim. Bu olay biraz daha yerini bulumca cıkıp gidecektim. " Ilgın." Dedi İrem değisik bir ses tonuyla . "Bunları benim sana anlatmam doğru olmaz. Ama yinede benim anlatabileceğim, Yiğitin bir amacı var ve anladiğim kadarıyla senin ona yardim edeceğini düsünüyor. Veya bu biraz kibar oldu onun icin. Kendisine yardım ettirecek." Dediğinde sinirden kas katı kesildim. Kesinlikle seni pis işlerinde kullanacak demek istiyordu. Ben bu işin icine sıçardım. " Ben kimseye zorla yardım falan etmem. " Dedim sinirle. " Emin ol senin için böyle olmasini isterdim ama" dedi. Devam et dercesine basimi salladim. " O istediğini alir. " Sinirlerim parmak uçlarimi uyusturacak sekildeydi. " Bu lanet yerden hemen simdi gidiyorum. Beni kimse kullanamaz!" Diyerek kapıya doğru hızlı adımlarla yürüdüm. İremin dediklerini duymuyordum bile. O herifi gözünde cok büyütüyordu. Tam kapidan cıkarken gördüğüm soğuk gözlerle karşı karşıya geldim.

Vote ve yorumlarınız önemli. Eksik etmeyin. Sık sık yazacağim. Öpüldünüz..