1. Bölüm

274 16 3
                                    

Öncelikle merhaba sevgili okuyucular. :D . İlk hikayem nasıl olduğunu, olacağını bilmiyorum. Hiç bir fikrim yok. Umarım begenirsiniz oy ve yorumlarını bekliyorum. Öpüldünüüz :D.

Kapak için MİRAY-GFB' ye teşekkürler. Ayrica kitabı "BÜYÜK AŞKLAR NEFRETLE BAŞLAR" bir göz atsaniz hiç pişman olmazsınız.

"SİSLERİN ARDINDAN"

Yiğit'in ağzından

Sonunda. Yıllar sonra o pislik herifi bulmuştum. Babam olacak hayatimizi mahveden piç kurusu. Eskisi gibi değildi. Büyük paralarla oynuyordu. Kim bilir kimlerin canını yakıyordu. Ne tür bir pisliklerden kazanmıştı bu paralari. Önümdeki viskiyi kafaya diktim. Telefon çalmaya başladi. Can ariyodu. Açtim "söyle" dedim. "Abi şuan tam karşımda oturuyor. Sanirim onu bu sefer bulduk"dedi. Hemen adresi alip çıktım evden. Evet ödeşme zamaniydi. Hazir olsan iyi edersin "YAĞİZ YENER."
Arabaya atladiğim gibi gaza yüklendim. Lanet olası hava bugün sisliydi. Anlaşmışlarmıydı böyle. Hızımı yavaşlatmak zorunda kaldım. Issız bir sokaktan geçerken birden ileride sislerin ardında bir parıltı gördüm. Sislerin ardındaki bu parıltıda neyin nesiydi böyle? Yavaşladim ve durdum. Bir kız. Ağliyordu. Elleri kanlar içindeydi. Nedense birden yanina gitmek istedim. Bu karanlık sisli sokakta gece gece neden ağliyordu. Ahh sikerim! Lanet olsun şuan gerçekten bir kızdan daha önemli işlerim vardı. Omuz silktim ve gaza basmaya devam ettim.

ILGIN'ın ağzından

Gece yine o kabusu görmüstüm. Yıllar önce babamın öldüğü o an. Annem olacak o sürtük yüzünden olmuştu herşey. Yıllar önce babamı aldatırken olmuştu. Elimde hiç bir kanıt yoktu. Onu hiç bir yere şikayet edemiyordum. Lanet olasıca sürtük. Bu anlari daha fazla düşünemeyip, kalktim. Gece üçtü. Kan ter içindeydim. Bir su içmeye ihtiyacım vardı. Tam aşşağı inerken yan taraftan sesler duydum. Evet evet, sürtük kadının eve getirdiği o bozuntu adamın odasından geliyordu sesler. Odaya doğru gittim ve gördüğüm manzara ile çığlık atıp evden çıktım. Delicesine koşuyordum. Hem ağliyor, hem bağiriyor hem koşuyordum. Yıllar önce yaptiği şeyi yapiyordu yine. Aldatiyordu babami. Bazı ölüler ölmezdi ya. Öyleydi benim babam. Ölmemişti. Ama bu kadın. Adi pislik. Onun gibi bir anneye sahip olduğum için kendimden tiksiniyordum. Yere oturdum. Hala ağlıyordum yerdeki kırık camlara ellerimle bastırdım. Öfkeliydim. Mutsuzdum. Umutsuzdum. Ne yapacaktim ben böyle. Birden sisli havada siyah bir araba durdu. Biraz bekledi ve gitti. Gerçi umrumda bile değildi ya.

SİSLERİN ARDINDANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin