Isabelle's
1 week passed. Oo 1 week na simula nung iniwan ako ng isang magaling na lalaki na si Mark. At 1 week ko na rin siyang hindi pinapansin. Bahala nga suya dyan! After niya akong iwan ng ganun at pinagalitan pa ako ni kuya?! Nakuu.. bahala talaga siya. =________=++
"Belle.. di mo pa rin ba papansinin si Mark?" Nagnod nalang ako sa tanong ni Lindsay. Yun naman talaga balak ko eh.
"Hanggang kailan?" Napatigil ako sa pagkain. Hanggang kailan pa nga ba?
"Bahala na." Nagshrug ako at kumain na muli.
Actually.. hindi ko rin alam kung bakit ko 'to ginagawa.. bakit ko nga ba 'to ginagaw? Ahh.. kasi iniwan niya ako. Pero..sapat na ba yun na dahilan? Kapag pinagpatuloy ko siyang hindi papansinin.. pwedeng mawala yung future friendship namin. Chosss.. pero possible din naman kasi kaming maging friends di'ba? Kung sana mawala lahat ng bad attitudes niya siguro, pwede.
Papatawarin ko na ba siya? Ang babaw nman kasi ng dahilan ko eh. Ano ba tooo?! Ang sakit sa ulo! (-_____-)7
Hay, bahala na nga 'to!
Pagkatapos naming kumain, dumiretso na sina Lindsay sa classroom. Pumunta muna ako sa CR kasi naji-jinggle ako eh >///<
Pagkatapos kong gawin yung dapat gawin, lumabas na ako at nagulat ako sa nakita ko.
''Well well well, nice to see you here Isabelle.'' Isang babaeng maputi, maitim na buhok na hanggang balikat at nakalagay sa mukha niya ang isang napakagandang ngiti. Kung hindi ko sana siya kinamumuhian ngayon, sasabihin ko sanang nakakita ako ng anghel.
''I wish I could say the same, Rachael.'' Napasimangot ito at ako naman ang nakangiti.
''Pfft. By the way, I heard na kayo na ng new student dito? Yung.. Mark? Akala ko ba Isabelle eh kayo ni Tommy?'' Ako naman ang napasimangot.
''San mo nakuha yan?'' Tanong ko rito.
''It doesn't matter.'' Sabi nito at nagshrug.
''Well, kung saan mo man nakuha yan, hindi kami ni Mark.'' Sabi ko rito at dali daling lumabas.
Hindi pa man ako naka apat na hakbang ay may humila na sa akin.
''T-Teka.. Mark?'' San na naman niya ako dadalhin? Hay. Bahala na.
Nung huminto na kami, nasa...
''Parking lot? Anong ginagawa natin dito?'' Tiningnan niya ako.
''Sakay.'' At binuksan niya ang napakaganda niyang Porsche. Damn, akin nalang 'to!!
''Teka nga, s-''
''SAKAY!'' Gulp, okay.
Ayun, dali dali akong sumakay at nung nasa driver's seat na siya eh dali dali itong nagpaharurot.
Kitang kita ko na wala sa mood si Mark ngayon pero dahil isa akong makulit na babae eh hindi ko napigilang magtanong.
''Mark, san ba tayo pupunta?'' Tiningnan na naman niya ako.
''We're going to talk.'' Gulp, okay. Ang grabe niya kung makatingin ah!
Nagnod nalang ako sa sinabi niya nang bigla nalang siyang nagstop sa gilid ng daan.
''May boyfriend ka na?'' Feel na feel ko yung threat sa boses nyia kahit napaka-kalmado ng kanyang pagkasabi. Nagtry akong magform ng words sa labi ko pero parang ayaw atang lumabas nito kaya nagnod nalang ako ulit.
Tiningnan muna niya ako ng matagal hanggang sa may isang napakalaking ngiti ang bumuga sa kanyang mga labi. Uhh.. spell weird? M-A-R-K.
''B-Ba't ganyan ngiti mo?''
BINABASA MO ANG
Let's Pretend to Play a Game Called Love [Ongoing]
Storie d'amorePretend? Ano nga ba ang pretend? Ang salitang 'Pretend' hindi ko naman yan pinapansin kasi nga.. it's just an ordinary word/act.. pero hindi ko alam nang dahil sa word na 'yan, tuluyan nang nagbago ang buhay ko. Ang cliche ba? Bahala na. Yan ang nan...