Perfectly Imperfect (EDITING)

Chapter 26-Stronger

Ilang minuto ko ding binuhos ang aking emosyon sa kalagitnaan nang pagbabyahe. Masyado lang siguro akong Natuwa, at marahil may halong lungkot na rin. I can't explain it defenitely. There's something Value that i can't defined for this scenario. Naging mahalaga ito dahil, mas lalo ko pang nalaman na kahit kelan, ang kaibigan ay hinding hindi ka iiwan. And that was Cyra. There's something guilt in my heart. Napagtangkaan ko pa sya sa harap ni Oliver na pag higantihan. But, that will not gonna be happen. Ang dapat ko lang pagtuunan ng pansin ngayon, That Bitch and Her Famour Mother. And ofcourse, the one and Only Kyle Alvarez. Sa lahat ng mga nangyari ngayon, nagkaroon ako ng Inspirasyon para mas paigtingin ko pa ang paghihiganti ko sakanila.

I wiped my tears. And then suddenly, i smirk. I almost forgot that, I'm not that Venus Anymore. The Crying Fatty Loser. Inayos kung mabuti ang itsura ko. I retouch again. In order for me, na hindi ito mahalata nang mag ama. Dahil sure ako, na sesermonan nanaman ako ni Oliver.

I opened my Cellcular phone. At hindi na ako nagtaka dahil marami ngang text massage ang nanggaling kay Oliver. I smiled. Who would thought that, This Hard and High Profiled Guy Helped me, cared for me and also Tresured me most. Maybe, by the past time, I Hated him. Because from the way he treat me before. Pero narealized ko na, Kung hindi nya yon ginawa, marahil isa parin akong mahinang nilalang. Oo, naging strikto sya. Pero, ipinagpapasalamat ko yon.

Nahinto kami sa isang traffic. Sa kalagitnaan nito, may bigla nalang pumunta sa tinted window ng Driver's seat kung nasaan si Manong. Kumatok pa ito sa Bintana.

"Ms Sasha. May nanlilimos po. Bibigyan ko lang po." Ang sabi ni Manong Robert Habang may dinudukot sa kanyang Bulsa. Tinignan ko namang mabuti ang Nanlilimos. Sa tantya ko, nasa Tamang edad na ito para mag trabaho. Kaya agad agad akong nagsalita.

"Don't dare to do that. Look, Masyadong malaki ang katawan nya. At sa tantya ko Manong, Kaya nya nang buhayin ang sarili nya. Kaya.... Wag mo syang bigyan. And Please, paalisin mo yan. Baka bumaho ang sasakyan." Ang sabi ko.

"Pero...Ms..." Ang sabi nito pero pinutol ko ito agad.

"Just do what i said!" Ang pagsisigaw ko rito.

Agad-agad nya namang pinaalis ang nanlilimos. Maybe for others, They've thinking that i'm being Bipolar. But, the hell i care. Ito ang isa sa mga itinuto saakin ni Oliver. Ang maging Matalino sa bawat pinapakita ko. Na, wag na wag kong ipapaabuso ang sarili ko sa iba. At ang pinaka importante, Ang Kontrolin ang emosyon ko. Yun nga lang, hindi ko ito nagawa kanina. I'm being pathetic for that.

For the case of Manong Robert, Dahil sa nakita nya siguro ang other side ko, naging komportable na sya saakin kanina. At yun ang isa sa pinaka ayaw ko. Dahil dun ako bumagsak. Sa pagiging Tanga sa Tiwala. Ilang minuto rin ang nakalipas ng Makalabas na kami sa traffic. At matapos ang mahabang byahe, Nakapasok na kami ng Villa. Tinignan ko ulit ang aking pustura sa salamin at siniguradong walang bakas ng luha. Nakapasok na kami nang Malaking Gate ng Mansion at nang makapasok na, dali dali akong pinagbuksan. Nilingon ko namang saglit si Manong na halos hindi maka tingin saakin.

"Yung pinag usapan natin Manong. By the way, Salamat dito. Nice choice ah!" Ang sabi ko rito at dali daling pumasok nang Mansion. Hindi pa man ako nakakapasok nang tuluyan sa Mansion at nasa pinto palang ako ay May bigla nalang nagsalita na sa tantya ko ay Nasa Entertainment room.

"Where Have you Been? Kanina pa kita kino Contact but, your phone is Cannot be reach." Ang sabi nito. At hindi ako nagkakamali si Oliver nga ito. lumapit na ito sa harapan ko at binigyan ako nang halik sa pisngi.

"Well, Nag unwind lang ako. I also entertained Myself. I'd go to Mall." Ang sabi ko rito habang nakangiti.

"Really? Well, nasaan ang mga nashopping and some accesories that you had buyed?" Ang pasarcastic na tanong nito. Na tila animoy, alam nito na may tinatago ako.