Episode Nine

1.5K 115 2
                                        

Unicode

မနက်ခင်းစောစောမှာချစ်ရသူကိုမြင်လိုက်ရသည့် ခံစားချက်သည် ဘယ်အရာနဲ့မတူဘဲ
ကြည်နူးစရာကောင်းလွန်းသည်။တောင်းဆိုစရာမလိုဘဲ အလိုက်တသိပေးတတ်တဲ့ ဂရုစိုက်မှုတွေကြားမှာ ထားအတော်လေးကျေနပ်ကာပျော်ရွှင်ရသည်။ဘာကြောင့်များ ဒီကလေးမလေးနဲ့အစောကြီးမတွေ့ခဲ့ရလေသလဲ။ဘာကြောင့်များ အစောကြီးမချစ်ခဲ့ရလေသလဲလို့ တွေးမိတော့ အတ္တများကြီးသွားလေမလား။မျက်စိရှေ့မှာမြင်နေရသည့် ကေလးမေလးကို ချစ်လွန်းလို့ ထားဘယ်လိုလုပ်ရမလဲတောင်မသိတော့ပေ။အပျိုကြီးတွေချစ်မိတော့လည်း အဆုံးအစွန်ထိပဲ။

"မောင်"

"ရေချိုးထားတာလားဒေါက်တာ"

"ဟွန့်"

"ဘာဖြစ်တာလဲဒေါက်တာရဲ့"

"မောင်ကလည်း တို့တွေချစ်သူတွေဖြစ်နေပြီဆိုတာမေ့နေတာလား"

"ဟင် မမေ့ပါဘူးဒေါက်တာရဲ့"

"ကြည့် အဲ့ဒေါက်တာလို့ပဲခေါ်နေတော့မှာလား။တစ်သက်လုံးဒီအတိုင်းပဲခေါ်နေတော့မှာလား"

              နှုတ်ခမ်းကလေးဆူကာပြောနေပုံက အရင်ကဒေါက်တာထားလဲ့ရီမှဟုတ်ပါရဲ့လား။ချွဲ့နွဲ့နေပုံက ဆယ်ကျော်သက်တွေရံှုးမှာအသေအချာပင်။

"ဟင် ဒေါက်တာကဘယ်လိုခေါ်စေချင်တာလဲ။မောင့်ကိုပြောလေ"

"တို့ကပြောရမှာလား။ကိုယ့်ဘာသာစဉ်းစားပေါ့"

"အန္တီ"

         အန္တီတဲ့...။နားထဲကိုစိမ့်ဝင်လာသည့် အသံဟာ ချိုမြိန်လွန်းသလို နာမ်စားဟာလည်း
သဘောကျစရာကောင်းလွန်းသည်။

"ဟင်"

"အန်တီလို့ခေါ်မယ်လေ။မောင့်စိတ်ကြိုက်ဆိုရင် အသည်းတို့၊အသက်တို့ခေါ်ချင်တာသိရဲ့လား"

"အဲ့လိုတော့မရပါဘူး"

"တွေ့လား။မောင်ကခေါ်မယ်ဆိုတော့ မရဘူးပြောတယ်။ဒါဆိုအန်တီလို့ပဲခေါ်မယ်နော်။နှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့အချိန်ဆိုရင် မောင့်စိတ်ကြိုက်နာမ်စားခေါ်ခွင့်ပြုမလား"

"မောင့်သဘောပါ"

"ဒီမွာ အန်တီ့အတွက်နန်းကြီးသုပ်ဝယ်လာတာ။
မောင့်အတွက်ရောပဲ။ဟိုအစ်မအတွက်ရောပါတယ်။ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား"

အချစ်တစ်ခုမွေးဖွားခြင်း(One Shot)Where stories live. Discover now