♤İLİKLERİNE KADAR HİSSET♤

Gülüşünden anladım..

Multimedia:Uras Suğra
Yaşıyormuş gibi yaptık seviyormuş gibi değil..

***
Oydu ilk aşkımdı tam karşımdaydı ve ben sadece karşısında durup ona boş boş bakıyordum neden ? Çünkü ben aptalın tekiyim sadece evinden ve annesinden anlıyacak kadar aptal ve soy adına dikkat etmicek kadar gerizekalıyım...

Nasıl tanımamıştım onu nasıl anlamamıştım bakışından söylediklerinden dokunuşlarından ve bana hissettirdiklerinden ..
Bana dokunduğunda içimde oluşan yangını nasıl anlamamıştım. O kadar mı unutmuştum o kadar mı gereksiz görmüştü beynim Uras'ı da eski sandıklardan anılarımızı bulmaya çalışıyordum.

Tek hatırladığım annesinin onu benim yüzünden dövmesiydi.Asiye Suğra tam bir cadı şeytana papucunu ters giydirir gerekirse o papucu bile alır o kadın. Ne çirkef ne kötü düşünceli bir kadındı o sırf anneme Ural Beyle ayak üstü muhabbet etti diye evi dip köşe temizletiti evde ev değil saray yavrusu mübarek. Kadın özetle Kıskanç,bencil,kibirli,dediğim dedik biri ve aynı zamanda o kadar da gurursuz evde rus hizmetçiyle Ural Beyi kaç kere basmıştı ona rağmen ayrılmamıştı.

Uras'ın adı da ikisinin birleşiminden oluşmuştur yani Ural Bey öyle demişti UR(al)AS(iye) bence çok güzel düşünmüşlerdi çok anlamlıydı eğer ortada gerçek bir aile olsaydı tabii..
"Arjin arjin arjin" gözümün önüne uzatılan elle dikkatimi oraya verdim.
Haa biz en son tarih ödevi yapıyorduk demi doğru ya anayasa..

"E-efendim" neden kekeliyodum ben bu çocuğun yanında tamam seviyo olabilirim ,kalbim yanında deli gibi atıyo olabilir ama konumuz bu değil..
"Daldın diyorum derinlere"
"Yüzme biliyorum sorun yok" diye iğrenç bi espiri yaptığımda yüzümü ekşittim "Demedim say" diyip güldüm.
"Gülüşünden anladım"
"Ne ?"
"Sen olduğunu gülüşünden anladım dedim"
"Kimim ki ben " neden bilmemezliğe verdiğim hakkımda hiç bir fikrim yok beynimin Uras'ın yanında çalıştığından bile şüpeliyken ne dediğimi neden dediğim hakkında düşnemiyorum bile..

"Cimbomsun sen en aslanından en sevilesinden en güzelinden en ilkinden." Gözlerimi pörtleterek ona baktım
"Ben kimim peki ?" Diye sorunca gülümsedim
"Kahramansın sen en koruyucusundan en sahipleneninden en güzel sarılanından en çok kalbimi hızlandıranından." Gülümsemişti hatta kahkaha atmıştı. Böyle gülseydin bende anlardım be çocuk
"Hala kahramanın olduğuma sevindim"
"Kahramanımı bulduğuma sevindim"
Yan yana olmamızdan dolayı yakın olan yüzlerimiz sözlerimizden sonra daha da yakınlaşmıştık şikayetçimiyim kesinlikle hayır multumuyum delicesine kalbim atıyomu artık içimde olduğuna bile emin değilim ..

"Çocuklar size içicek bişi getirdim" daha deminki yakınlaşmamızdan dolayı kapanan gözlerim kendini açtığında benden uzakda kitapla uğraşmış bir Uras ve Asiye teyzeyi beklemiyordum tabiki .

"Sizin ödeviniz bitmedimi artık?!" Diye sinirlenince

"Bende kalkıyodum zaten eve gidiyim artık geç oldu " diyip saate baktığımda "Oo çok geç olmuş tanıştığımıza memnun oldum Asiye hanım"

"Tanışmamız için tanışmamamız gerekiyo değilmi Arjin Aş" Kaşlarım hayretle havaya kalkarken herkes beni tanımışmıydı yani ben nasıl bir aptaldım böyle ..
"Siz nasıl? "
"Boynundaki beninden ve tabiki senin oğluma bakışından "
"Pekii" ne diyiceğimi bilmiyordum ne denirdi ki ..
"Ben kalkıyım artık geç oldu size iyi akşamlar herşey için teşekkürler"
"Ben seni bırakıyım" başımı olumlu anlamda sallayınca gülümsedi oda biliyodu konuşamadığımızı.
Kapıya geldiğimizde Uras arabanın anahtarını almak için odasına çıkmıştı. Bende giyinmiş gelmesini bekliyorum işte öyle sap sap ee siz napıyonuz gençler?
Gözüm parkelere takılınca aklıma biz geldi . Ne güzeldi o zamanlar çocuk aklıyla bile bizdik ben vazgeçmeseydim hala bizdik belkide..

"Oğlumdan uzak dur!" Başımı Asiye hanıma çevirince
"Efendim anlamadım"
"Oğlumun hayatına tekrar nasıl girdin bilmiyorum ama girdiğin gibi geri çıkıcaksın anladın mı beni yoksa ben seni çıkarmasını bilirim kızım"
"Bu sefer sizin yüzünüzden bizden vazgemeye hiç niyetim yok Asiye hanım kusura bakıcaksınız artık üzgünüm." Diyip sinsice gülümsediğimde
Uras gelmişti
"Hoşçakalın Asiye hanım tekrar görüşmek üzere " diyip kapıdan çıkmıştım. Arabaya geçtiğimizde
"Kokun değişmemiş ama soy adının aynı kalmadığı malum "
"Evlat edlince soy adımı değiştirdim " dedim kısaca çünkü ailevi bi konu konuşucak ne gücüm var ne cesaretim .

Başını salladığında gülümsedim anlamıştı belkide konu hakkındaki düşüncelerimi..
...
Arabada o konuşmadan sonra bişi konuşmamıştık neden bilmiyorum ama sanki beyinlerimiz konuşmuş gibi hissttim hani dizilerde olur ya iç ses konuşur karşı iç ses cevap verir öyle işte biliyorum saçmaladım herzaman ki gibi.

Eve vardığımızda "Teşekkür ederim getirdiğin için ve hatırlattığın için "
"Önemli değil " diyip başını öne eğdi ve gülümsedi bir tabir olursa her halde bıyık altından gülmek olur bu

"Hey neden güldün şimdi?"
"Annem odaya geldiğindeki duruşun çok komikdi o aklıma geldi"
"Aklında ben varsam istediğin gibi gülebilirsin"
"Kalbinde ben varsam.." Ellerini kalbime koydu "zırhlarla kaplansın orası sadece benimdir , eğer varsam"
Yakınlaşmıştı yüzlerimiz gene
Dudaklarımız kımıldayınca değicekti o kadar yakındık yani
"İlk öpücüğüm bu dudaklar için bu kadar değerliyse başka hiçbir öpücüğü hissetmesin bu kalp , bu beyin, bu dudaklar" dediğimde söylediğim her bir harfde dudakladımız değmişti ve bu kalbimin durması için bile yeterdi.
"Sen gül yeter ki bu beden sadece senin için yaşar."
Dudaklarımız birleştiğinde uzun zamandır hissetmediğim özgürlüğü mutluluğu ve tarif edilemez hazzı hissetmiştim.
İliklerime kadar hissetmiştim Uras Suğra'yı ..
Dudaklarımız ayrıldığında
"Şimdi herşey tastamam oldu Arjin İsa..."
••••
Vote ve yorumlarınız benim için çok önemli ..
Seviliyosunuz😘
Bu arada Bizim Tayfa adlı hikayemede bakın hele..
Ha bide canocanlarım vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin..