Telephone Booth(On Going/On Hiatus)

Chapter 7- Friend In Her

Chapter 7- Friend In Her

     Buti na lang napakiusapan namin si Mommy na kapag 18 na lang ako,saka kame magpapakasal ng Leeroy na yun. Ba't kasi di pa niya sinabing bakla siya, E di kung sinabi nya malamang napatigil na yung kasal-kasal na yun. At hindi pa niya ako sinamahan dito na magrocery. Nakakainis talaga yun. Teka ba't ba ko nagkakaganto? E di ba magiging asawa ko na nga siya dapat kumikilos siya na parang asawa ko. Aist, I'm sounding like as if I really want to spend my lifetime with him, na parang gusto ko nga siyang mapangasawa. Nababaliw na ata ako. Pero wala na din naman kaming magagawa ipapakasal kami sa isa't isa sa ayaw o sa gusto niya ..  este ko... ay hindi.Namin pala. Ay basta napakagulong buhay. "Action speaks louder than words" daw sa pinapakita ng gunggong na yon e talagang ayaw niya akong makasama e. Audrey tama na nababaliw ka na. Ahhh!!! sa sobrang iyamot ko nasipa ko tuloy ang shelf ng paninda dahilan upang magalaw ito at nagpatakan ang ilang mga nakalagay dito. Naman oh lagot ako nito. Pagbabayarin pa ako niyan. Dali dali kong pinagpupulot ang mga nagpatakan at binalik ito sa lagayan nito. May tumulong na din sa akin na babae.
    "Thank You,Miss...", pamilyar sa akin ang mukha niya.
    "Ohh!! Erica ,thank you", pasasalamat ko sa kanya.
    "You're welcome. You seemed pissed off earlier. I was watching you,what's bothering you?", nagtataka niyang tanong.
    "E kasi yung Leeroy na un nakakaiyamot sarap sabunutan,naturingang magiging a-Lalaki di man lang ako tulungan dito sa paggogrocery!!", sagot ko.
    "Oh . that's why", sagot niya.
    "Naintindihan mo?", tanong ko agad.
    "A little", sagot niya na natatawa tawa.
    "How come?", bakit niya naiintindihan?
    "My mother is a Fil-Am,and my grandmother is pure Filipino. My granny taught me when I was young, I don'remember it that much", pagpapaliwanag niya. Napa-ah na lang ako. Sabay kaming namili ng mga dapat naming bilihin. Sabay na din kami na umuwi. Doon na siguro nagsimula ang pakakaibigan namin.  Tinuturuan ko din siyang magtagalog. Naikwento ko na din siya kay Annaisse, nagselos pa nga si Annaisse dahil baka daw kalimutan ko na siya. Hindi ko naman makakalimutan si Annaisse ,kambal ko yun e.
    May biglang kumatok sa pintuan ko. Si Tita pala. Nakaalis na si Mama, 4 days lang siya nagstay dito.
   "Audrey, Anong gusto mong pang ulam? Magluluto na ako", tanong ni Tita.
   "Kayo na po ang bahala. Kahit ano na lang po", sagot ko. Basta may makakain e.
   "Sige", at bumaba na si Tita.
   May kumatok sa pinto. Agad naman itong binuksan ni Leeroy.
   "Why are you here? Why won't you just stop stalking me?",sabi agad ni Leeroy.
   "Feeling mo!! I'm not here for you. I'm here for Audrey", sagot ni Erica na may pagtaas pa ng kilay sabay irap.
   "Shuupi!!", at itinulak pa niya papunta sa gilid si Leeroy.
   "Are you a lesbian?", tanong ni Leeroy.
   "What the--!!!Heck No!!", sagot niya. "Audreyy!!" bigla siyang  nagtatakbo papunta sa akin. Nagtago na kami sa aming lungga also known as Kwarto ko. Hanggang ngayon di ko pa rin masabi sa kanya na Fiancé ko si Leeroy. Natatakot ako na baka mabroken siya o magalit siya sa akin. Selfish man pakinggan pero ayokong mawala ang pagkakaibigan namin.
----
End of Chapter 7
----
    Ano ang mangyayari matutuklasan ba ang tinatagong lihim?
   Tuluyan na bang magkakagusto si Audrey kay Leeroy?
  Paano na si Erica?

Author's Note:
Salamat kung may nagbabasa pa din (: Vote & Comment
Thank You !! (:

-kimathynza®
-©kimathynzastories®