When love found you(Completed Story)

Chapter 12

Tinext ko si Leh, magsosorry ako. Hihingi ng tawad sa ginawa ko. Eto na, sasabihin ko na sa kanya ang gusto kong iparating. MAHAL KITA LEIRA JADE. Sana mahal mo pako. Sana di ka pa nagsasawa.

"Patawarin moko Leh sa mga nagawa ko. :3" Ayan na. I feel nervous while I'm waiting for her reply. Sht! Bat bako kinakabahan?!

Lalong lumakas ang kaba ng nagreply sya. I hold my breathe and open it.

"Bakit ba kasi Ralf ha? Bakit mo ba ginagawa sakin to? Bat kaba nagagalit?" Tama nga ako. Nasaktan sya sa ginawa ko. Nasaktan sa pag-iwas ko.

"No. I'm not angry. Hindi ako galit sayo Leh. :'3 Im really sorry." Totoo naman. Di ako galit sa kanya, sadyang tanga lang ako kaya ginagawa ko sa kanya yon! Please Leh. Forgive me please.

"Wag ka na kasing magalit sakin Ralf. T.T" Ouch. Anong ginawa ko? I made her cry. I always hurt her. Hindi Leh. Hindi ako galit. Hindi ko magagawang magalit sayo.

I close my eyes and inhaled hardly and type what Im going to say to her. I'm nervous. Accept it Leh. Please.

"Hindi ako galit sayo Leh... Hindi ako galit da- dahi-- dahil..."

Leh's POV

...dahil MAHAL KITA Leh. Mahal na kita. And Im sorry for all the heartaches na naramdaman mo. I'm really really sorry for all I have done to you. Alam kong sobra kang nasaktan sa mga ginawa ko sayo noon kahit ngayon. Please forgive me. Please Leh"

Totoo ba to? Slap me please! Mahal nya ko? For real? Mahal ako ng lalaking mahal ko? Nang lalaking ilang beses akong iniwasan? Ng lalaking ilang beses kong pinangarap na maging akin?

Lalong bumigat ang puso ko. Sa saya? Sa kilig? Kung panaginip to please wag nyo muna akong gisingin! Gusto kong namnamin ang bawat sandali. Nakaramdam na naman ako ng pag-init ng mga mata ko. Tears of Joy. Unti unti ko itong pinunasan, nahihilam na kasi ako. Nanginginig sa bawat pindot ng letra sa cellphone ko.

Ang bawat iyak, selos, pambabalewala na ginawa nya ay nabura sa isip ko. Ang iniisip ko ngayon MAHAL AKO NG LALAKING MAHAL KO. Na ang dating pangarap ko lang, nasa kamay ko na pala. 

Nireplyan ko sya ng may luha sa mata at ngiti sa labi.

"Ano Ralf? Totoo ba to? Mahal mo ko?" Gusto ko padin makasiguro.

"Oo Leh. Mahal kita! Patawaran moko sa pambabalewala ko. Patawad :'3" Bigla na naman nag-uunahang lumabas ang luha sa mga mata ko. Lord, this is it?

"Mahal din kita Ralf. Noon pa. Mahal na mahaldin kita." Di pa rin mapatid ang luha ko. Kainis tong matang to, pang best actress ayaw tumigil.

Sa tinagal tagal ng pag-aantay ko, dadating din pala sa puntong mamahalin nya ko. Worth it ang lahat. Di ako nagkamali. Humiga ako sa kama ko. Ahhhhhhhh! Gosh. Nakakakilig! Tae landi ko. I was staring at my phone para pag nagtext si Ralf marereplyan ko agad. And my heart beats fast nung nakita ko na naman ang name nya. Lagi naman e.