Rab al canımı

20 6 118
                                    

"YA TUA BEN DE GELİYORUM!"

"HAYIR KIZIM BEN GİDİYORUM!"

En büyükleri bıkmıştı... Usanmıştı.. Derin bir iç çekti Tuana ve teslim oldu.

"Hep beraber gidelim, tamam. Sadece susun lütfen ayaklarınızı öpeyim.."

Arkadan Eva atıldı.

"O geceden sonra ayak fetişini saklarsın sanmıştım, anlarsın ya." Göz kırıp öpücük yollamıştı. Tua ise sessizce gülüp önünde birbirine yapışmış iki kıza döndü.

Kendisine kısık gözlerle bakan Lilav ve Yaren'e.

"Tua siz..."

"YOK ÖYLE BİR ŞEY ŞAKA YAPIYOR!"

Tuana aniden bağırınca Eva arkadan kahkahalara boğuldu.

Tua, sabah uyandığında 'kızlarım açtır şimdi' diye düşünerek anaç kalbini dinleyip mutfağa geçmişti. Fakat dolabını soyup cücük soğana benzetmiş bazı fareler HİÇBİR ŞEY bırakmadıkları için alışverişe çıkacağını gruba yazmıştı.

İlk başta yardım etmek için Eva geleceğini belirtmiş ve sonrasında tüm kızlar teker teker 'Biz de geleceğiz' diye mesajlar yazmışlardı.

Tua ise yine bir bok çıkar diye düşünüp Yaren ve Lilav'ı evde bırakacakken tabii ki kafadan uçuk bu iki kız da yalvar yakar kabul ettirmişlerdi geleceklerini.

Tua'nın aklına takılan bir başka şey ise bu sabahın huzurlu saatlerinde Yaren'in neden uyanık olduğuydu...

Top patlasa uyanmayacak olan kız ne oldu da cin gibi karşısında dikiliyordu?

Her şey gibi onu da siktir edip hazırlanmak için beş dakika vermişti iki kıza.

Tabii ki bir saat bekleyecekti.

Düşe kalka yuvarlana yuvarlana hoplaya zıplaya bir şekilde bir araya gelip büyük bir markete gitmek için arabanın önünde toplanmış olan beş kız, heyecanla anne ve babalarını bekleyen küçük çocuklar gibi neşeliydiler.

"Hadi binin, gidelim."

Tuana arabayı açıp sürücü koltuğuna geçmiş, Eva ise yan koltuğa yerleşip kemerini bağlamıştı.

Dışarda kalan Nisay, Ella, Nisnis, Yiren ve Lilab ise 3. dünya savaşı tadında bir bakışma anı yaşamaya başladılar.

Evet, kim kucaktaydı?

Tabii ki cevap fazla basitti.

En küçük kimse kucağa o otururdu.

"YA BEN KABUL ETMİYORUM HEP EN KÜÇÜK BENİM DİYE BEN KUCAĞA GEÇİYORUM! ESCORT MU KESİLEYİM BAŞINIZA, HA??!!!"

Ve evet, tıpış tıpış kucağa oturmuş, ve surat asmıştı.

"Tuana, götümde parmak var."

Radyodan açık olan Skz şarkısını bölen ses Ella'nın sesiydi. Son beş dakikadır arkasında bir el hissediyordu ve her seferinde görmezden gelse bile sonuncusunda derin bir iç çekmiş ve sonunda beş dakika süren savaşı dile getirmişti.

Tua, konuşursa olayın büyüyeceğini bildiğinden kalan birkaç dakikanın da 'huzur dolu' olmasını umarak sessiz kaldı.

Ancak tabii ki Eva gülüyordu. Kesinlikle şu an en rahat kişi oydu.

BURADA ADALETSİZLİK VARDI! HAYATININ SONUNA DEK KUCAKLARDA GEZEMEZDİ LİLAB!

"Tuana götümde parmaklar var Tuana."

My Little Ponys // Yarı Text Where stories live. Discover now