Als ik in de keuken sta, schop ik snel mijn hakken uit en doe ik mijn warme, roze slofjes aan. Ik ben al zo'n twee weken weer bij bewustzijn maar het is net alsof ik niet meer op mijn eigen benen kan lopen. Ik ben nog steeds snel misselijk en wankel - ik snap niet waardoor het komt, want verder is alles gewoon goed.
Ik kan me niks meer herinneren van wat er gebeurde toen ik af en toe wakker werd, Louis heeft me alleen maar verteld dat hij en de jongens de hele tijd bij me waren. Ik vind het zo lief van ze, echt waar.
Ik pak een glas uit een van de keukenkastjes en laat het water van de kraan er langzaam in stromen. Daarna neem ik een grote slok, ik had echt dorst.
Maar ook al klinkt het raar, ik denk dat het zelfs goed is dat ik bewusteloos ben gevallen. Senna doet de laatste tijd iets rustiger, iets minder agressief. Ik kan het niet meteen 'braaf' noemen, maar dat komt nog wel. Ook lijkt het alsof ze zich totaal geen zorgen over me maakt, maar ik denk dat ze zich diep van binnen wel een beetje schuldig voelt. Anders zou ze echt niet langs komen om met ons te eten, hoor!
Maar nu speelt er weer een ander probleem... Niall doet de laatste tijd zo vreemd... Alsof hij boos op me is. Misschien reageer ik af en toe wat stug en kortaf, maar zo bedoel ik het echt niet. Soms voel ik me er echt verschrikkelijk schuldig om, misschien heb ik hem wel gekwetst. Maar ik zou niet weten met wat in hemelsnaam! Waarom zou hij toch boos op me zijn? Ik zucht. Ik kan echt gewoon geen enkele reden bedenken. Misschien moet ik het hem maar vragen... vanavond.. of morgenavond... Komt dat niet een beetje raar over?
Luid gerinkel haalt me uit mijn gedachtes. Oke, houd op met overal aan denken Miley, spreek ik tegen mezelf. Senna en Jack zijn er, en je moet ervoor zorgen dat er geen ruzie uitbreekt tussen.. IEDEREEN.
De meeste jongens - laat ik maar duidelijk zeggen, HARRY - waren heel pissig toen ze hoorde dat Senna samen met Jack langs kwam. Harry zei dat hij Senna nooit meer wou zien, want wat ze mij had aangedaan was echt verschrikkelijk. Hij is toch zo aardig, Harry, maar hij moet mensen leren te accepteren ondanks dat ze iets fout hebben gedaan.
Nouja, ik snap het ook wel. Hij is natuurlijk verschrikkelijk pissig op haar omdat ze een concert af moesten lassen en omdat ze zo vaak negatief in het nieuws staat, wat nou ook niet meteen goeie publiciteit voor One Direction brengt.
Ik loop de keuken uit en knal tegen Zayn op die me een beetje geschokt aan kijkt.
"Ze... is er, ze is er!!" Fluistert hij in mijn oor terwijl hij langs me heen weg rent. Ik kijk hem verbaasd na en loop dan door de schuifdeuren de hal in, waar ik aan het einde van de gang Senna zie staan. Als ik dichterbij kom zie ik waarom Zayn zo schrok.
Senna draagt niet zomaar een jurk, nee, haar jurk bestaat uit een lapje stof aan de onderkant, leren riemen die naar boven lopen, en daar twee opgeplakte vierkantjes die haar prive-zone REDELIJK verbergen. Ik slik omdat ik afgeleid ben door haar... outfit, als je het al een outfit kan noemen.
"Hallo." Mompel ik dan beduusd. Ik weet dat ieder woord wat ik zeg tot ruzie en geschreeuw kan leiden. Senna kijkt me verveeld aan. "Wat sta je daar? Jack heeft honger!" Snauwt ze me dan toe.
Ik draai me een centimeter om en kijk recht in het gezicht van een opa. Oh, nee, sorry, van Jack, bedoel ik.
Oh help... denk ik dan.
"Hallo, Jack.." Mompel ik, maar hij grijpt mijn arm vast en schudt hem heen en weer.
"Hallo jij daar!" Ademt hij in mijn oor. Hij ruikt verschrikkelijk, walgelijk, misselijkmakend...
Ik doe een stap naar achteren en knik met een spontane glimlach op mijn gezicht.
"Oke, gaan jullie mee? We hebben Chinees besteld omdat Senna dat zo lekker vind!"
Ik zie een frons op haar gezicht verschijnen, maar door wat ik zei protesteert ze niet meer.
We lopen met z'n drieeen de gang in, gevolgt door Louis die ons uiteindelijk achterna rent. Het is voor hem best moeilijk om Senna weer onder ogen te komen nadat ze mij heeft geslagen. Louis was woedend op haar, hij wilde niks meer van haar horen. Want ze heeft ook zijn auto vernielt die nacht, waarschijnlijk uit pure agressie/verveling.
Ik heb Louis uiteindelijk maar omgepraat, want met haat en negeren los je niks op. En ik ben hier tenslotte om iets op te lossen!
Als we de woonkamer in lopen zie ik dat de tafel al gedekt is. Dankbaar kijk ik naar Liam, die zelf een beetje ongerust Senna's kant uit kijkt. Ik knik langzaam naar hem en met mijn blik probeer ik hem gerust te stellen. Zayn zit al aan tafel en speelt met zijn vork, hij kijkt niet op als Senna en Jack aan tafel aan schuiven. Eigenlijk wouden Zayn en Harry nog vluchten, zeiden ze, maar ik heb tegen ze gezegd dat ze moesten blijven. Oke, dus, ik heb het niet echt GEZEGD, ik heb het meer GESCHREEUWD en ik heb ze BEVEELT hier te blijven. Niet op een hele aardige manier, dat moet ik ook toegeven, ja... Maar, dankszij mijn Niet-Hele-Aardige-Manier zijn ze tenminste niet gevlucht!
Harry komt de keuken uitlopen met de ergste nep-glimlach die een mens maar kan hebben, en zet de borden vol met Chinees voedsel-eten voor Senna, Jack en Zayn neer.
"Gaan jullie ook aan tafel zitten?" Vraagt hij met een poeslief stemmetje en een nog ergere fake-smile aan mij en Louis.
Ik kijk hem aan met mijn KomOpZegKanJeNietBeterDanDat-Blik en sleur hem dan mee de keuken in. Achter me hoor ik zacht gepraat van Senna en Jack, en ik zucht even opgelucht omdat ik al bang zou zijn dat iedereen de hele avond zou zwijgen.
Als ik en Harry op gehoorsafstand in de keuken staan, snauw ik tegen hem: "Die glimlach was zo verschrikkelijk nep, Harry! Kan je echt niet iets beters!?"
Hij grijnst en zegt:"Ik zei toch al dat ik een slechte acteur was." Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan, en hij zegt lachend: "Ooit de aflevering van iCarly gezien?"
Ik grinnik even en zeg dan: "Nou, goed dan. Sorry dat ik het zei..."
Harry kijkt me met een zielig gezicht aan. "Nou, je bent wel erg bazig de laatste tijd! Ik kan niet eens meer ontsnappen van dit Duistere Diner of jij gaat me onthoofden!"
Ik grinnik en zeg zo lief mogelijk: "Ik ga je heus niet onthoofden, hoor."
Maar wat hij zei klopt inderdaad. Misschien ben ik toch nog niet helemaal mezelf meer na 'het ongeluk'...
Misschien ben ik inderdaad heel bazig aan het doen. Is Niall daarom ook zo boos op me?
Ik zucht omdat mijn eigen gedachtes me helemaal gek maken. Ik ga vanavond wel even met Niall praten. Ik breek echt, letterlijk, als ik hoor dat hij boos is op me omdat ik stom gedrag vertoon. Dan zal ik me voor altijd en eeuwig schamen tegenover hem.
Harry trekt zachtjes aan mijn arm. "Zullen we maar aan tafel gaan zitten? Jij kan Senna het beste van ons allemaal in bedwang houden."
Ik glimlach bij die woorden. "Ja, dat is goed.." Als hij gelijk heeft, en ik kan Senna echt in bedwang houden, wordt dit misschien niet eens zo'n rampzalige avond meer.
Ik hoop het tenminste.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ollaa Aliens & Cookiemonstaahrss <3
Dit stukje (kort stukje) had ik echt al super lang geleden geschreven, hopelijk bevalt het een beetje. Nouja, ik zit dus niet heel vaak meer op Wattpad, I'm Sorry! ;(
Het is niet dat ik het niet leuk vind, maar het komt er gewoon niet helemaal van. Maarja, een klein hoofdstukje opdaten is ook maar een hele kleine moeite, en ik dacht, misschien maak ik er wel iemand blij mee :) Dat zou mij tenminste ook blij maken :D
Enjoooooy!!! :)
xx DreamingCloudd
