Het is nogal stil...
Heeeel erg stil.
Ik kijk op van mijn bord met Chinees voedsel-eten en staar naar de gezichten van de jongens. Zayn en Harry eten langzaam en op hun hoede, lijkt het wel. Louis eet haast niks, maar kijkt steeds zenuwachtig naar mij en dan weer naar Senna. Jack zit de hele tijd om zich heen te kijken alsof zijn ogen een vlieg zoeken die hij elk moment neer wilt meppen, en Senna prikt verveeld met haar vork in haar bord. Oh, en Liam eet een rare Chinese soep, ook al gaat dat nogal moeilijk omdat hij het met een vork probeert te doen.
Ik kijk hem aan en mompel: "Liam, pak gewoon een lepel."
Hij kijkt me een beetje bozig aan en schudt zijn hoofd. "Nee, nee, no way!"
Dan eet hij rustig verder, en alsof het hem heel goed af gaat kijkt hij me trots aan. Ook al stopt hij elke keer een vork met niks erop in zijn mond.
Opeens schraapt Jack zijn keel. "Mannen..." Zegt hij luid, met zijn lage, beerachtige stem. "Ik denk dat we allemaal wel een pilsje verdienen, of niet soms?"
De jongens schudden allemaal hun hoofd, en Zayn mompelt: "Ik heb lekkere appelsap."
Normaal gesproken zou ik het heel grappig vinden, want hij kijkt er echt bij als een kleuter met zo'n onschuldig gezicht, maar nu ben ik eerlijk gezegd een beetje bang voor Jack.
Dan kijkt hij me opeens aan en ik verslik me bijna in mijn Chinese banaan-achtige-iets. Ik hoest en proest het uit, terwijl Liam me op mijn rug slaat. Als ik uitgehoest ben merk ik dat Jack nog steeds naar me kijkt, en ik werp hem een vragende blik toe.
"Mag ik een pilsje?" Vraagt hij dan. Zijn stem is zo schor, echt verschrikkelijk. Het klinkt als de razende motor van een auto die op ontploffen staat. Ik knik en sta dan snel op, en haast me naar de keuken. Terwijl ik een biertje uit de koelkast voor hem pak, bedenk ik me een paar vragen in mijn hoofd die ik aan Senna en Jack kan stellen.
Redelijk opgelucht loop ik weer naar de tafel toe. Ik geef Jack zijn biertje, en schuif dan aan.
"Dus, Senna... Hoe lang zijn jullie al samen?" Vraag ik. Het is een standaard vraag, ik weet het, maar het is ook een vraag die haar niet kan deren.
Ze kijkt me grijzend aan. "Sinds het moment dat jij halfdood op de grond lag."
Mijn glimlach verdwijnt een beetje en de shock staat duidelijk op mijn gezicht te lezen. Iedereen staart me aan, afwachtend hoe ik zal reageren. Ik haal diep trillerig adem terwijl ik hoop dat niemand het bonzen van mijn hart hoort.
"Oh, dat is leuk." Piep ik, terwijl ik mijn stem zo veel mogelijk in bedwang probeer te houden. Senna grijnst tevreden en prikt weer met haar vork in haar bord. Liam is nog steeds bezig met zijn soep, en kijkt dan besluiteloos achterom naar de keuken - hij vraagt zich vast af of hij nou wel of niet een lepel moet gaan pakken.
"Dus, Jack, hoe oud ben jij eigenlijk?" Vraagt Harry opeens. Ik kijk hem geschrokken aan. Dat is een foute vraag! Gil ik in mijn hoofd. Neee, neee, nee! Straks wordt hij nog boos!
Maar, in tegendeel, Jack slaat met een grote glimlach zijn arm om Senna's schouders en zegt: "Nou, jongen, laten we maar zeggen dat ik veertig ben." Hij lacht. "Hoger ga ik niet!"
Ik heb het gevoel dat ik van mijn stoel af val. Hij is dus OUDER dan veertig, dat bedoelt hij, of niet soms?? Mannen die zo iets zeggen, bedoelen altijd dat ze ouder zijn, of niet soms!?
