GÖREV

4.BÖLÜM- CEVAPLAR

Multi: Lara

Yazım hataları olabilir. Bölümü kontrol edemedim. İyi okumalar!!!

Ateş cevabımdan memnun olmuştu. Açıkçası bende memnundum. Sonunda babamı kurtarabilme şansım vardı. Tabi daha neyden kurtaracağımı da bilmiyordum. Belki de annem ve babam çoktan ölmüş olabilir ve bu teklifi kabul etmemin anlamı kalmazdı. Yine de annem ve babam için çabalamak istiyordum.

Ateş bana bakarak
"O zaman olayı en başından alıyım. Bir çete var. Çete dediğim için küçük olduklarını düşünme. Tam tersine çok büyük bir çete. Amaçları tam olarak bilinmese de iyi yerlere gelmiş insanları kendi taraflarına çekiyorlar. Aslında çete hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyoruz. En önemli bilgimiz çetenin tabanındaki kişilerin en fazla 9 kişi oldukları. Bu dokuz kişi çetenin kurucusu bile olabilir. Geriye kalan kişiler ise piyon. Bir de annem ve baban gibi iyi yerlere gelmiş insanlar var. Bu kişiler bir süre sonra öldürülüyor. Tahminime göre işleri bitince bilgi sızdırılmaması için öldürülüyorlar." dedi.

Söyledikleri şaşırtıcıydı. Eğer işleri bitince insanları öldürüyorlarsa az vaktimiz kalmış olabilirdi ama benim anlamadığım nokta ortaklık derken ne yapmam gerekiyordu.
Ateş nefeslenip tekrar konuşmaya başladı.
"Annen ve baban son zamanlarda bir proje üstünde çalışıyorlardı. Bu projeyi verenler çeteden birkaç kişi ama dokuz kişinin arasından değil piyon olarak adlandırdığımız ve çetenin en geniş tabanından birkaç kişi. Bu kişiler babanlarla iletişime geçmiş olmalı. Annene ve baban fazla güvenmedikleri için yanlarına almış olmalılar. Annen ve baban bir anda ortadan kaybolamayacağına göre ölüm süsü verdiler." dedi. Bu birçok soruyu yanıtlasa da arabada ölenlerin kimliği bulunmamıştı. Hiç kimse o arabada kimin olduğunu bilmiyordu ve amaçları anne ve babamı ölü göstermekse neden bütün kanıtları ortadan kaldırdılar. Yaptıkları saçmaydı. Ateş'e bakıp
"Ama ölenlerin annem ve babam olduğu açıklanmadı." dedim. Bu sorumun cevabını Ateş'te bilmiyor olmalıydı.
"Annen ve baban tanınan insanlar. Eğer açıklanırsa medyada duyurulacak ve insanlar bu kazanın üstüne gider diye düşünmüş olabilirler."

Bu açıklama da gayet mantıklıydı fakat Ateş'in açıklamaları bitmemiş olucak ki devam etti.

"Annenle ve babanla piyonlar değil dokuz kişilik tabanda olanlar ilgileniyor. Onlara ulaşmak çok zor. Piyonlar bir sürü işle uğraşsa da hiç iz bırakmazken dokuz kişilik tabana ulaşmak imkânsız gibi. Onlara sadece bir şekilde ulaşma imkânımız var. Bu durumda da devreye ortaklık işi giriyor. Sana ortaklık teklifini sunmamın sebebi beni hayal kırıklığına uğratmayacağına inanmam." dedi.

Hangi konuda bana inandığını tam olarak anlamamıştım. Bir saat içerisinde bu kadar bilgi bana fazla gelmişti. Ateş'te benim gibi düşünüyor olmalı ki
"Yukarıdaki odaların hepsi misafir odası. İstediğinde kalabilirsin." dedi.

Bende çantamla yukarı çıkıp en büyük olan misafir odasına girdim. Çantamı yatağın kenarına bıraktım. Oda sade ama şıktı. Zaten misafir odaları genelde böyle olurdu. İçinde banyosu da vardı. Çantadan birkaç kıyafet alıp banyoya girdim ve kapıyı kilitledim. Bu saatten sonra Ateş'in odama uğrayacağını zannetmiyorum ama yine de önlem olarak kapıyı kilitlemekte fayda var.

Kısa bir duş aldıktan sonra yanıma getirdiğim kıyafetleri hızla üzerime geçirdim. Kapının kilidini açıp odaya girdim. Yatağa uzandım ve düşünmeye başladım.

Bir çete var. Bu çete üç aşamalı gibi. İlk tabanda olanlar çetenin liderleri ve dokuz kişiler. İkinci tabanda da piyonlar var. Yani ilk tabakada bulunan dokuz kişinin isteklerini yapanlar fakat yapmaya zorlanmıyorlar. Yani piyonlar verilen görevleri kendi istekleriyle yapıyorlar. Üçüncü taban da piyonlar gibi ama bir farkı var. Piyonlar görevleri kendi istekleriyle yaparken üçüncü tabandaki kişiler verilen görevleri yapmak zorunda bırakılıyor. Annem ve babam gibi.

Olanlar karışıktı. Anladığım kadarıyla Ateş çete hakkında daha fazla bilgi istiyordu. Ben anneme ve babama kavuştuğumda Ateş de o zamana kadar benimle olduğu için çete hakkında bilgi alacaktı veya Ateş'in başka bir isteği de olabilirdi. Bilmiyordum.

Yorulmuştum ve uykum ağır basmıştı. Tek yapabildiğim kendimi uykuya bırakmaktı.