Öncelikle uzun zamandır yazmadığım için özür dilerim.İlk başlarda internet sorunundan dolayı yazmıyordum sonra geçemedim bir türlü başına. Ama bazı okuyucularım (Allah onlardan razı olsun) sayesinde devam edeceğim inşaAllah :) Umarım okumaya devam edersiniz. Yorumlarınıza her zaman açığım .Teşekkürler
Buraya geleli bir ay oluyordu. Annem vaktinin çoğunu yeni girdiği turizm şirketinde geçiriyor, babam yeni öğrencilerine alışmaya çalışıyor bense evde sürünüyordum. Her gece kabus görüyordum. Hayatımdan pek farkı yoktu. Sanırım uzun süredir tebessüm bile etmemiştim.
Yine çığlık atarak uyandığımda nefes nefese kalmıştım. Yıldızlar üzerime düşüyordu, dağlar aynı toz bulutu gibi oluyordu çok ama çok korkunçtu. Artık alışmaya başlamıştım. Annemle babamın gölgesini gördüğümde odama geldiklerini anladım. Annem bir bardak su uzatırken babam endişeli gözlerle bana bakıyordu iyi misin kızım dedi aşırı merhametli sesiyle. "Değilim." Sanki iyi olmam için bir şey yapacaklarmış gibi. Biliyorum böyle yapmam onları da üzüyordu ama ben daha çok üzülüyordum ''Hadi ama kızım böyle yapma'' dedi babam. Ne yapayım peki ? sesim sen ne güzel titriyorsun öyle (!). Bak buraya gelmemizde bir hayır vardır biraz da güzel yönlerinden bakmaya çalış... Kafamı salladım, annem yanımda yatmasını isteyip istemediğimi sordu. Teşekkürler dedikten sonra odamdan çıktılar.
Sabah göz kapaklarım açılmamak için benimle savaşıyordu. Okulda sırama geçtiğimde kafam sıramı buldu hemen. Zeynep sınıfa selamun aleykum diyerek girdikten sonra yanımdaki sırasına oturdu yine kitap okuyordu bu sefer kuran mealiydi acaba anlıyor muydu o kitaptan, asırlar önce gelmiş bir kitaptan. Gözyaşı sıraya düştüğünde kafamı ona çevirdim ve en nefret ettiğim soruyu sordum ''iyi misin?'' ''e-ee-evet iyiyim'' pek öyle gözükmüyordu ama anlatmak istemiyorsa deşmeyeceğim.
Eve geldiğimde ev yine boştu. Buzdolabında bir göz attığımda yiyecek hazır hiçbir şeyin olduğunu görmemle abur-cubur hazinemin yanına gittim. Yedim, yedim. Buraya geldim geleli kilo mu almıştım ne? Türkiye'de saatlerce yürüyebilen ben burada yürüyecek bir alan bile bulamıyordum çünkü çok düşünceli bir ailem vardı ve yalnız dışarı çıkmama izin vermiyorlardı. Ödevlerimi yaptıktan sonra bilgisayarın başına oturdum. Sherlock Holmes izleyecektim. 3 sezonda 3 bölüm. İzlemiştim kaç kere ama yine izleyecektim bu benim mutlu olma şeklim yok yada kendimi oyalama şeklim sadece. Harry Potter, Yüzüklerin Efendisi...Kaç kere izlemiştim kim bilir?
Günler yine çok sıradan, sıradan, sıradan, sıradan, (...) şekilde geçiyordu. Rüyalarım da kesilmişti artık.
