Ne oldu keyif sigaralarımıza, senin yanındayken sigara içmeyi unuturdum ben. Geceleri alarm kurup kalkardım oysaki. Nefesini solumayı tercih ederdim. Kirpiklerinin siyahlığı tütünüm olurdu. Seni soluduğum her nefeste, nefesin dumanım olurdu. Ağzımdan zehir yerine adın çıkardı. Gözlerin büyüleyiciydi. İri iri bana baktigin zaman kendi gözümdeki parıltıyı görebiliyodum. Yatağın ortasında bağdaş kurup oturur saatlerce konuşmadan sigaramızı içer birbirimizi izlerdik. Bu güzelliği kimse sunamıyodu işte. Gecenin en ince yerinde sevilmeyi bekler gibi bakardın. Her baktiginda kendimi seçilmiş, kutsanmış ve cennetle müjdelenmiş gibi hissediyordum
