Kore Papatyası

Bölüm-9

Sizi özlediiimmm♥♥♥

Arkadaşlar daha öncede demiştim pazartesi ameliyat olacağım bu yüzden bir süre daha yb yazamam diye aceleyle bir bölüm yazdım bekleyen ve soranların hatrına. Okuyup düzeltme bile yapamadım bu seferlik hoş görün hatalarımı. Umarım beğenirsiniz.....

Bir kaç cümle.
Çıkarılan yüzlerce anlam.

Neydi bu beni alt üst eden şey?
Yine bir oyunun peşinde olduğunu bile bile inanmak istedim tüm söylediklerine.

Sanki yıllardır bunu bekliyormuşum gibi.

O kadar iyi bir oyuncuyduki gözlerinde kendimi görüyordum. Bunun anlamı "samimiyetime inan"dır.

O an duyduğum sözler acı ile mutluluk arasındaki o ince çizgide can çekişiyordu.

Gözlerimi ondan ayırmam gerekiyordu.

En ihtiyaç duyduğum gözleri aramak için.

Ben onu ararken kalabalığın arasından sıyrıldı. Durup "ne yapmalıyım" der gibi baktı yüzüme.

Ve sonra yüzümdeki çaresiz ifadeyi farketmiş olacak ki bir nefeste yanımıza geldi.

Sakin tavrıyla beni korurcasına arkasına çekti.

- Acıdan kıvranacaksın yakında Kim Joong Yun. Her canın acıdığında böyle vaktimizden mi çalacaksın? Alışsan iyi edersin.

- Belli ki gözünü karartmışsın. Amaa sorun şu ki bunun sebebi bana olan nefretin mi yoksa Asel'e olan zaafın mı?

Bunu duyunca Sang Yeon çok emin bir şekilde gülümsedi

- Zaaf? Ben böyle küçük duygularla ilgilenmem.

Arkasını dönüp gitti.
Bense idrak etmeye çalışıyordum.

Arkasından bakarken Kim Joong Yun'un kulağıma fısıldamasıyla irkildim

- Çok cesursun demi? Şu kadar insanın arasından sıyrılıp bana kafa tutacak kadar delisin demi? Niye farklısın ki?... Benim cevap bulmam lazım. Akşam görüşelim. Haber bekleyeceğim senden.

****************************************

Sıramda oturmuş akşamı düşünüyordum. Nasıl cevap bulmayı planlıyordu ki. Belki de yine ve yeni bir oyun...

Hocanın derse girmesiyle hepimiz onu selamladık.

- Çocuklar Asel'e alıştınız değil mi? (Sınıf hafif bir kıkırdadı) Tıbkı onun gibi yeni bir arkadaşınız var. Ama o şimdilik misafir öğrenci. Dil sıkıntısı var ona yardımcı olun...

Sözlerini bitirince misafir öğrenciyi çağırdı

....

....

Ali Poyraz.

Hayal miydi bu?

O girince sınıftaki kızlar kendini kaybetti resmen.

-Arkadaşınız tıpkı Asel gibi Türk. Dilimizi az bildiği için Asel ona yardımcım olacak.

Şok üstüne şok yaşamaktan yorulduğumu hissettim bi an.