Yalnızız.

114 5 4
                                    

Multimedia: Manga- Alışırım Gözlerimi Kapamaya

En son ne zaman mutlu oldun? GERÇEK güldün? Hatırlamıyorum dediğini duyar gibiyim. O kadar çok şey yaşadık ki sanki sadece acı çekmek,üzülmek için yaşıyoruz. Ben de sizden biriyim. Yaşadığı şeyleri anlatıcak ne bir arkadaşı,ne de onu anlıycak ailesi olan biriyim. Yaşadığım şeylerin çoğu aileme dayalıyken onlara anlatmam saçma olur. Bazen en kötü şeyin aşk acısı olduğunu söyleyenlerle karşılaşıyorum. Yanlış anlamayın asla bu duygunun verdiği acıyı küçümsemiyorum. Ama en kötüsü ailen ile sorununun olması. E tabi bir de bunun üstüne seni bırakıp giden canından çok sevdiklerin var ve daha fazlası. Bunun sonucunda dayanılmaz bir acı oluyor. Ama yavaş yavaş alışıyorsun. Acın geçmiyor ama uyuşuyor,onunla yaşayabilir hale geliyorsun. Bu yaşadıklarımı dışarıdan görsem "Nasıl dayanıyor?" derim. Ama öyle değilmiş o acıyla yaşayabiliyormuşsun seni her ne kadar zorlasada. Yaşadıklarımı anlatamayınca içimde bir çığ gibi büyüdü ve büyümeye devam da ediyor. Bunun sonucunda yavaş yavaş hissetmemeye başladım. En kötüsü de bu. Ağlayamıyorum çünkü ağlayamayacak kadar bittim. Tek yaptığım boş boş bakmak. Bazı insanlar acılarını dışa vurur somurtarak gezer. Ama ben öyle yapmıyorum. Gülüyorum,başkalarını fazlasıyla güldürüyorum. Esprilerimle,anlattıklarımla. Ama bu sıralar uyandığım zaman kendime sorduğum şu: " Nasıl yine rol yapacağım,artık zor gelmeye başladı." Sanırım o söylediğim insanlar gibi olmama az kaldı. Bir de bunları yaşamam sonucunda bir hastalığım oldu. Sanırım çoğumuz bunu yaşıyoruzdur. Öfke kontrolü sorunu. Tabi genellikle bunu çevremdekilere değil de kendime zarar vererek durduyorum. Tedavi olmak istiyorum ama ailem buna inanmıyor. Rol yaptığımı sanıyor. Şimdi size ailemle olanları anlatamam. Çünkü anlatmamaya o kadar alıştım ki. Keşke bir arkadaşım olsa ona yaşadıklarımı anlatabilsem. Çok klişe bir söz belki ama kimi sevsek,değer versek bize o kadar değer vermediğini anlıyoruz. Ben artık ölümü bekliyorum. İstediğimiz gibi bir arkadaş bulmak dileğiyle. Kendinize iyi bakın diğer bölümde görüşmek üzere. Unutmadan eğer sen de zor şeyler yaşıyorsan çekinmeyip bana mesaj atabilirsin ben her zaman senin için burdayım.

Ölümü BeklemekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin