Herkesin farklı bir hayat hikayesi var. Herkesin bir düşüncesi, bir zorluğu, derdi, hayali, umudu var. Bazıları hayatı anlamaya çalışıyor. Bazıları hayatı anlamayıp "depresyon" denilen hastalığa kapılıyor. Bazıları sistemin kölesi olmak için her pisliği yaparken bazıları bu sistemi yok etmek için planlar kurup, çalışıyor. Hayat bazılarına göre birinin bir diğerini alttan alıp ona katlanmasıyla yaşanılır hale geliyor. Bazılarına göre ise hayat birinin bencilliği üzerine tembelliği ve egoistliği üzerine kurulurken sen onun yanında figuran rolünü alıyor. Kabuğundan çıkamayıp cesaret edemediği ve kendi potansiyelinin, kendi yeteneğinin, ışığının farkına varamadığı, sistem yüzünden daha küçükken algı yönetimi yapılarak yeteneklerini köreltirken farkında olmayıp; hayatını ezilerek geçiriyor.
Bilgiye aç, bilgiyi almaya hazır. Bilgiyi alıyor,ki bu bilgi ne kadar saçma olursa olsun alıyor, fakat aldığın bilginin doğruluğunu NEDEN sorgulamıyor? Sistemin oluşturmaya çalıştırdığı tembelliği, egoistliği, duyarsızlığı, bencilliği, pisliği, cinsel açlığı benimsiyor. Kendisi için, kendi sağlığı için, kendi iyiliği için, kendine olan saygısı için neden harekete geçmiyor?
Sorgulamak insana anlam kazandırır. İnandığın dini sorgularsan, araştırırsan ve kendi kafanda bir şeyleri tartıp, taşları yerine oturtturursan işte o zaman o dine gerçekten inanmış olursun. Sana öğretilen her şeye inanarak değil. Dini yanlış yorumlayan insanlara inananarak değil. Yaşadığın hayatı sorgulayarak anlam kazandırırsın bir şeylere. Şimdi telefonunu, bilgisayarını, laptopunu kapatıp hayatını gözden geçir. Nelere sahip olduğunu, nelere sahip olmadığını, yaşadıklarını, yaşamadıklarını, pişman olup keşke dediklerini, yarım bıraktıklarını, sistemi... Sorgula!
