Başımı çevirdim ve Bizden uzakta kalan loncaya baktım. Kafamdaki düşünceler başımı ağrıtırken mırıldandım.
"Artık... Fairy Tail yok değil mi Gray?" Elini omzuma koydu ve baş parmağıyla yavaşça okşadı.
"Bizim için yok Güzelim." Başımı yavaşça ona çevirdim. Gözlerim dolmuş, ağlamamak için kendimi olabildiğince sıkıyordum. Ellerini yanağıma çıkardı. "Artık ağlamakta yok Lucy... Biz birbirimize yeteriz."
"Ama... Ama her zaman aile olduğumuzu ve bizi hep sevdiklerini söylerlerdi. Neden Bizi şeytan avcısı olduğumuz için dışladılar?"
"Sanırım Fairy Tail artık aile bağını kaybediyor..." Uzaklardaki loncaya bakıp başını tekrar bana çevirdi ve sırıttı." Ama biz hiç bir zaman aramızdaki aile bağını kaybetmeyeceğiz!" Onun gülümsemesiyle bende sırıttım. O benim için kardeşten de öteydi. "Hadi. Yola devam. Daha gideceğimiz çok uzun bir yol var." Tekrar gülümsedim ve bağırdım.
"KOŞARSAK DAHA HIZLI OLUR!" Ayaklarımı götüme vura vura koşarken arkamdan Gray bağırdı.
"HEY! BENİ BEKLE!"
-------------
1 yıl sonra
"Hiç özlememişim."Fairy Tail amblemini süzerken mırıldandım.
"Bende. Ama Makarow-San'ı çok özledim. Hadi onu görelim."
"Hadi yürü." Yavaş adımlarla içeri girdik. Sesler yavaşça durdu ve başlar bize döndü. Bir süre bize baktılar. Pelerinler yüzünden kim olduklarımızı anlamadıkları için bir kaç mırıltı kulaklarımıza doldu.
"Kim bunlar?"
"Kokuları tanıdık geliyor."
"Ya saldırırlarsa!?"
Uzun bir süreden sonra canım sıkıldı ve Gray'e Baktım. Kulağına yaklaştım ve fısıldadım.
"Bunlar çok gerizekalı ya. En azından Wendy, Natsu veya Gajeel kokularımızdan tanır sanıyordum. Sıkıldım. Bir şeyler yapalımm. Parmak savaşı? Hadi! Parmak savaşı yapalım!"
"Hadi gel başımın belası!" Parmak savaşı oynamaya başladığımızda loncadakiler daha çok şaşırdı. Parmağımı en geride tutmaya çalışıyordum. Gray de yetişemiyordu. Evet. Çok malız.
"Hayır... Ben kazanıcam"dedi ve parmağımı kaptı Gray.
"1... 2... 3... 4... 5... 6... 7... 8... 9...ve 10. Ben kazandım ben ben..."dedi ve gülmeye başladı Gray. Hızla üstüne atladım. Biz kavga ederken diğerleri şaşkınca bize bakıyordu. O sırada ikimizinde pelerini yere düştü. Pek takmadan kavgamıza devam ettik.
"Maymun surat"
"Muz kafa"
"Dondurma beyin"
"Sarı sıçan"diyince hızla Gray'ın üstüne (yine) atladım. Biz böyle savaşırken Makarow-san yanımıza gelip
"Hoşgeldiniz Gray, Lucy. Sizi çok özledim." dedi. Ona sarıldıktan sonra geri çekildik ve gülümsedik.
"Selam"dedim.
"L-Lucy"dedi Natsu şaşkınca. Juvia;
"G-Gray-sa-"Diyecekken Gray onun sözünü kesti.
"Bana sadece Lucy, sama diyebilir."dedi.
"Rüyanda görürsün"dedim hızla. Yine kedi köpek gibi birbirimize giriştik. Ben onun saçını çekerken oda benim kafama vuruyordu.
"Çok değişmişler"dedi Erza
