Gray'den
Hızla Lucy yi tuttum.
"Yine mi uyumadı?"dedi Zeref.
"Evet şu son üç gündür uyumadı. Geceleri yatağında dönüyor. Uyuyamayınca kalkıp Loncaya gidiyor ve loncayı temizliyor"dedim. Aynı evde kaldığımız için onu görüyordum.
"Vücudu yorgun düşmüş. Biraz dinlensin geçer"dedi zeref. Hızla Lucy'yi kucakladım. O sırada bize doğru gelen bir Fairy Tail gördüm. Natsu hızla yanıma gelip
"Ne oldu Lucy'ye"dedi. Bunun üzerine alayla sırıttım.
"Sanane"dedim ve arkamı dönüp yürümeye devam ettim. Ta ki Lucy'nin inleyişine kadar. Vücudunda yaralar mı oluşuyordu. Elime gelen ıslaklıkla Lucy'yi yere bırakıp sırtını çevirdim. Tişörtü kan olmuştu. Endişe ile tişörtünü sıyırdım. Gördüğüm görüntüyle haykırdım.
"ZEREF". Zeref koşarak yanıma geldi.
"Ne oldu ona?"dedi. Ağlamaktan konuşamıyordum.
"B-bilmiyorum"dedim zorla
"Kucağımdayken bir-birden i-inledi. S-sırtını çevirince..."zeref sözümü kesti.
"Tamam... Anladım. Sakin ol. Şuraya geç ve beni bekle tamam mı?"dedi zeref. Onunda gözünden yaşlar akıyordu.
"T-tamam"dedim ve zerefin gösterdiği yere doğru ilerledim. Sahanın ortasındaydık. Bana doğru koşan Fairy Tail ve bizim loncayı umursamadan yere oturdum ve ölü gibi duvara bakmaya başladım. Bana sorular soruyorlardı. Ama ben dinlemiyordum. Tek dinlediğim Zeref'ti.
"Dayan Lucy. Sakın ölme"dedi Zeref. Hızla ayağa kalktım.
"Ne ölmesi. Bana bak lan. Lucy ölmeyecek"diye bağırmaya başladım. Bizim lonca beni tutuyordu. Onları itmeye çalışıyordum ama olmuyordu.
"Lucy-LUCY BENİ BIRAKMAZ"diye haykırdım ve yere çöktüm. Göz yaşlarım toprağı sularken elimle yere vurdum. O sırada Zeref yanıma geldi.
"Dün o-olanlar y-yüzünden. Vücudu z-zaten yorgundu. Da-daha fazla dayanamamış."dedi Zeref. Hızla ayağa kalktım ve Erza'ya yöneldim. Boğazından tuttum ve havaya kaldırdım. Duvara yapıştırdım ve kulağına yaklaştım.
"Seni şuracıkta bir böcek gibi ezebilirim. Sen benim hayatımın anlamını almaya çalıştın. Yanlışlıkla olsa bile bu affedilmez."dedim. Son gücüme onu duvara fırlattım. İnleyip yere düştü ve öksürmeye başladı. Lucy ye doğru ilerlemeye başladım. O sırada önüme Natsu çıktı.
"Hey Gray. Sen Fairy Tail'i ne çabuk unuttun."dedi Natsu.
"Natsu. Sizi unutmak Lucy ve benim için kolay oldu. Çünkü yeni loncamız bizi o kadar sıcak karşıladı ki her şey beynimizden silindi. Lena,den, Hikari, usta Shuu... Hepsinin başından bizimki gibi bir olay geçmişti. Bu nedenle hemen kaynaşmıştık. Lucy ilk günler evden çıkmadı. Sırf ağladı. Yanına gidince benimle konuşmadı. Öylece yattı"dedim."Siz dua edin Lucy'nin göz yaşlarını kanınızla ödemiyorsunuz"diye devam ettim ve Zeref'in yanına gittim.
"Kan akışını durduramıyorum. Yaralar çok kanıyor"dedi zeref.
"Sanırım ben yardım edebilirim." ensesini kaşırken konuştu Den.
"Nasıl!?" dedi Nela
"Benim diğer büyüm Gökyüzü şeytan avcısıdır. Gökyüzü tanrı avcısı ve gökyüzü ejder avcısından daha iyi bir iyileştirme gücüm var."
"Yoksa..."diye mırıldandı wendy.
"kara büyü. Haemostatic."dedi den. Lucy'nin yanına çöküp elini karnına koydu ve bilmediğim dilde bir şeyler söylemeye başladı. Lucy kıpırdamaya başladı. Yavaşça gözünü açtı.
