Pagkagising ko di pa rin ako tumayo. Sabihin mo nga, makakatayo ka ba kung ginawa kang unan ng dalawang lalaki? Feeling ko sandwich ako eh. -__-" Si Aiden yakap yakap ako, trap ako ng paa't kamay niya. Si Jeremy? Nakaunan sa tiyan ko. Torture much? Mas torture pa nung naisip ko ang past.....
Flashback:
Katext ko si Chris, tutal unli naman kaya ayos lang na parang magkachat kaming dalawa. I gave him very obvious hints. Everytime na nagpapaalam na kmi para matulog, I say saranghamnida/saranghae. Ewan ko, baliw ako. I just wanted him so bad. Kaso sa iba nakatuon ang pansin niya.
Christmas' Eve, he told me that he chooses her... I was heartbroken.... Di ko alam gagawin ko pero kailangang tanggapin di ba? I still texted with him... Nasasaktan ako, pero magaling akong magtago lagi. I hide feelings pero rinireveal ko rin after some time. Tapos sa klase? Di ko na siya pinapansin. Linulunod ko sarili ko sa K-Pop. Buti na lang talaga meron akong K-Pop, kundi di ako makakalimot. Pero at the end of the day? Katext ko pa rin siya. Dahil stressed ako, nag mall ako. And you know what? Katext ko pa rin siya. Sabi niya sakin may sasabihin daw siya, sabi ko sabihin na niya.
Chris: I love you.
Nagulantang ako. Kinilig. Pero three days ago kakasabi lang niya na si Cass ang mahal niya kaya di ko sineryoso.
Me: I love you too. Oh ano yung sasabihin mo?
Chris: Ingat ka!
So yun, edi tama hinala ko. Wala lang sakanya yun. Pero pagkauwi ko, tinawagan ako ni Joshua. Sabi niya umamin na daw sakin si Chris. Imagine how surprised I was. Masaya at gulat ako at the same time. Tinext ko agad si Chris, tinanong ko kung totoo ba sinasabi ni Joshua.
Naging "MU" kami. Ang saya, holding hands, hugs, sweetness explosion! Ang sarap nung feeling na nayayakap mo yung matagal mo ng gusto. Yung hawak mo kamay niya... Yung mga "I love you" na matagal mo ng inaasam asam galing sakanya. And then one day he kisses you... And you're taken aback right? From then on you kiss each other like crazy. Umapaw ang PDA. Valentines? Pfft. Tampuhan kasi wala siyang binigay. Parang nakalimutan ka. Prom? Siya partner ko.. We did everything together. Kaya galit na galit si Jeremy nung nalaman niya yung kalokohan na ginawa namin. Guilty ako oo, di ko alam bakit hinayaan kong mangyari yung ganun. Pero a part of me had no control over such... matter.
Umalis ako to go to the province. Pero nakaka three weeks pa lang ako he tells me na wala na siyang feelings para sakin. I was dumbfounded. Umalis lang ako! Nawalan lang ng communication for three freaking days! TAPOS GANUN?! WALA NA AGAD?! ANONG KATANGAHAN YUN?! Galit na galit ako, nung una akala ko nalulungkot lang siya, depressed. Kasi madalas nagtethreat kami na makikipaghiwalay pero sa huli naayos din. Kaso this time, not even my tears could stop him... Not even my constant begging! Sabi ko sakanya miski magkaroon pa ng ibang babae, miski itago niya ko sa lahat basta wag lang niya kong iwan pero wala. I felt so little... Di ko alam in a blink of an eye mawawala siya sakin... Ang sabi di na niya ko mahal, na si Cass daw talaga. Screw him! Pagkatapos ng lahat? Inabanduna niya ko na parang wala lang...
Naglasing ako nung gabing yun, for a few weeks I was in deep depression... Lahat ng kinakain ko sinusuka ko rin. I became desperate. Dumating si Michael, at kundi talaga siya dumating di mababawasan yung lungkot ko. At nung lumuwas ulit siyang Maynila, sumunod na ko. And I healed my wounds there. Sa ngayon, naghilom na sila.. Pero it is still bound to sting.
End of Flashback
According to my watch 9 pa lang. Tutal stuck ako sa dalawang ito, matutulog ako ulet.
.
.
.
ZzZzZzZzZzZzZZZzzzzZzzzzZz
