Gözlerim dolmuştu. Ama ağlamayacaktım. Güçlü kalacaktım. Kapıyı kapattım ve rüzgara döndüm.
"Ne oldu sana böyle?! Neden bu haldesin??!" Dediğimde gözlerini üzerimden kaçırdı.
"Heyy?!!" Dedim. Doğru ya ağzı kapalı bende mal gibi soru soruyorum cocuğa.
Gidip ağzını çözdüm."Söyleyemem." Dedi sadece. Neyi??! Neyi söyleyemezsin?! Hiç bir şey anlayamıyordum.
"Neyi?" Dedim sakince.
"Her şeyi." Dedi kısaca. Cok geçmeden sözüne devam etti." Eğer öğrenirsen yüzüme bile bakmazsın kumsal. Ama benim bir suçum yok!" Son cümleyi biraz bağırarak ve savunma şeklinde söylemişti. Rüzgar dürüst birisiydi yani bana hiç yalan söylemezdi. Son cümlede de dürüst olduğunu az cok anlamıştım.
"Rüzgar her şeyi anlat!"aslında sakin söylemiştim ama sesim biraz yüksek çıkmıştı.
"Olmaz kumsal buna göz yumamam. Bunları söyledikten sonra benden nefret etceğini görmek istemiyorum."dedi ve sonra içeri berk girdi.
"Öğrendin mi?" Dedi berk.Hem şaşkın hemde sakindi oldukça. Bende
"Hayır." Dedim kısaca.
"Söylemedin demek?" Dedi rüzgara bakarak. Rüzgarda olumsuz şekilde kafasını iki yana salladı. Berk devam ederek "Ama bir gün öğrenecek." Dedi
"Biri bana neler olduğunu acıklayabilirmi? Artık!" Dedim
"Sonra emanetim,sonra" dedi berk. Bu kendini ne sanıyorda bana böyle itabet ediyor! Şizofren manyak! Neyse ki rüzgarın ellirini çözmeye gittiğimde berk kafasını sallayıp yere baktı. Sırıtarak " Hayır olmaz emanetim." Dediğinde 'Ha?' Dermiş gibi yüzüne baktım. O da bunu anlayıp.
"Öyle." Dedi.
Onu dinleyip ellerini çözmedim onu dinlemiştim çünkü rüzgara kızgındım. Demekki bir şey yapmıştı ki öyle diyordu. Kapıyı açarak cama doğru ilerledim kaçma planları yapıyordum ki camdan bakınca hayal kırıklığına uğramıştım. Ormanın içindeydik merkeze oldukça uzakta hatta belkide İstanbulda bile değildik. Demekki bu yüzden camları kilitlememişti mal. Ama kaçamıyacağımı sanıyordu ama kaçacaktım beni korkak sanıyordu ama öyle değildim. Hedefim ona yakınlaşıp arkadaş olup ona kaçmayacağıma inandırıp çaktırmadan kaçmaktı. Filmlerden ve kitaplardan öğrendiğim bunlardı umarım işe yarardı.
"Nerde yataçağım?" Dedim karşımda dik dik telefona bakan berke.
"Altımda." Dedi sırıtıp. Piç!
Ona olabildiğince kızgın bakmaya çalıştım. Başarmıştım çünkü hemen "Şaka yaptım" dedi. Sonra devam etti."Koridorun sonlarında iki oda daha var" dedi.
"Tamam" dedim ve koridora doğru yürüdüm iki odadan birine girdim. Oda sadeydi ama sanırım bir kız odasıydı pek aldırmadan dolaba doğru yürüdüm. Dolabın kapağını açtığımda buranın bir kızın odası olduğunu anladım hatta beden olarak benle aynı giyiyor olmalıydı çünkü nerdeyse hepsi benim bedenimle aynıydı. Hatta tarzımda cok uyuyordu. Bu çok hoşuma gitmişti koyu renkler vardı; siyah,mor,bordo. Beyaz da vardı tabi bir ara kıyafetleri çalmayı bile düşündüm ama içsesim 'haram kumsal haram yapma gülüw' dediği için onu dinleyerek üstüme rahat bir şey alıp altıma da eşofman şort tarzı bir şey alıp giydim.Ve yatağın içine girdim.
Hiç uyuyacak gibi değildim rahat hiç değildim yaklaşık yarım saatir uyuyamamıştım. Odaya birisi girince gözlerimi araladım. Gelen berkti. Bana "İyi geceler,başımın belası." Diyerek kapıyı kapatarak gitti.
Derin bir uykuya dalmıştım. Karanlıktı yine boşluktaydım derinlerde bir yerde...
Vote ve yorumlarınızı bekliyorumm.Umarım beğenmişsinizdir :**
![](https://img.wattpad.com/cover/44777990-288-k793324.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soğuk
RandomBabasının ölümünden ve sevdiği cocuğun onu bırakmasından sonra kendisine kapanıyor taa ki birisi onu belaya çekene kadar....