Derin bir iç çektim.Artık ne yapacağımı biliyordum.Hayata tutunmak için çalışmak,başkalarının hatalarının bedelini ödemek ve mutlu olamayacağını bildiğin halde devam etmek...Bu gerçekten zor.Fazlasıyla ağır bedeller ödemiştim bu ucuz yaşamım için.Herşeyin bir sonu vardır diye boşuna dememişler.Elbette herşeyin bir sonu var,farklı olan sonların nasıl gerçekleştiği.Uzun zamandır aklımda olan sonum artık yanı başımda.Yavaşca kollarının arasından ayrıldım.Yüzünde huzurlu bir gülümseme vardı. Bense soğuk bir ifadeyle karşısında öylece durmuş anlamsızca yüzünü inceliyordum.
"Senden asla vazgeçmedim Asrin.Ben senden hiç vazgeçmedim."
Sesinde hiç şüphe yoktu.İçimde ki bütün duyguları bastırarak ,belki de son kez elini tuttum.Yavaşca yüzüne yaydığı tebessüm belkide aklımda kalan tek şey olurdu.Gömleğinin düğmelerini yavaşca açtı.Sol gögsünün üzerine dört yıl önce yaptırdığı dövme hâla duruyordu.'Asrin' Sağ bileğimi sol göğsüne bastırdı.
"Yine ayrılamadılar"
Söylediği sözcükler zihnimde dolanırken kendimi geriye çekip zorlukla yutkundum.
"Hemen geliyorum,bekle olur mu?" Yüzümdeki donuk ifadeye bakarken 'olur' anlamında başını salladı.Yavaş adımlarla odama doğru yol alırken,sandalyeye oturduğunu çıkan sesten anlayabiliyordum.Odaya girer girmez kapıyı kapattım ve kilitledim.Çalışma masamın alt çekmecelerinden bulduğum bembeyaz kağıda biraz tereddütle yazmaya başladım.
"ÖZÜR DİLERİM,BİLİYORUM BÖYLE BİTMEMELİYDİ AMA ARTIK HİÇ BİR ŞEYİN ANLAMI YOK!SEN BUNU YAPMAMALIYDIN ALPEREN,HERŞEYİ GEÇTİM AMA BU OLMAMALIYDI.ELA VARKEN RÜYA VARKEN OLMAZ OLAMAZ... SENİ NE KADAR SEVDİĞİMİ BİLİYORSUN AMA GEÇEN ÜÇ YIL GİBİ SEVGİMDEKİ SADAKAT DA GEÇTİ.SAKIN! SAKIN İNTİKAM SANMA BEN SENİ SANA KIZAMAYACAK KADAR COK SEVDİM,İNTİKAMI ASLA DÜŞÜNME.SADECE ARTIK HERŞEYİN BİTTİĞİNİ SONA GELDİĞİMİZİ ANLAMAK LAZIM.SADECE BÖYLE YAŞAYAMAYACAĞIMI ANLAMAN LAZIM.SADECE SENİN İÇİN SENDEN HATTA KENDİMDEN VAZGEÇTİĞİMİ ANLAMAN LAZIM.SADECE UNUTMAK LAZIM SONSUZA KADAR!GİDİYORUM... AMA BANA KIZMA.BEN SADECE HERŞEYDEN VAZGEÇTİM.SENDEN ,BENDEN HATTA BİZDEN...CADIN YİNE KENDİNE YAKIŞIR BİŞEY YAPIYOR BAK!KENDİNE İYİ BAK BİTANEM.KENDİNE İYİ BAK..."
Kağıdı katlayıp masanın üzarine bıraktım.Yastığımın altına koyduğum jileti bu sefer emin bir şekilde aldım elime.Göz yaşlarımın durmayacağını bile bile elimin tersiyle sildim.Müthiş bir sakinlikle elimdeki jilete baktım bir süre.Nefesimi tutup ,gözlerimi kapatıp güçlü ve hızlı bir hamleyle kestim damarımı.
Acı önce vücuduma sızıyla yayıldı.Güçlükle açtığım gözlerim hemen sağ bileğime gitmişti.Ordaydı.Hâla ismi orada yazıyordu.Zaten onun ismini değil kesmek karalayamazdım bile ben.Gözlerim yavaşca kapanırken artık bittiğini anlamıştım.Kendimi kaybetmeden önce aklımda olan tek şey Berkeydi.
^°^°^°^°^°^°^°^°^
Merabalar :) Galiba artık tanışmamız lazım sizlerle...
Hiç yorum ve oy almasam da okuduğunuz için çok mutluyum gerçekten teşekkür ederim.Hikaye hakkında biraz ön bilgi vermem gerek sanırım.İlk bölüm aslında hikayemizin son bölümlerinden biri.Sondan başlamayı seçtim çünkü biraz daha merak uyandırmalı diye düşündüm.Yeni gelecek bölüm karakterlerin yıllar önceki yaşantılarından olacak ve bu bölümlere gelene kadar artık zaman değişmeyecek.
Yeni bölüm nerdeyse hazır ve bu bölümlere görede oldukca uzun.
Herşey için teşekkür ederim :))♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CTC
ChickLit"Gözlerimi kapatıp bir hayale dalmakla gözlerimi açıp o hayalin güzelliğinden mahrum kalmak arasdında sıkışıp kalmıştım.Bir tarafta gerçeklik diğer tarafta aklımın sınırlarını zorlayan hayallerim vardı. İşin güzel tarafı ise her ikisinde de onun olm...
