Bugün Sanem'e gidecektik.Aşağı indim ama kimse yoktu.Hayret bu saate kadar uyanmaları gerekti.Hemen Gözde'nin odasına ilerleyip kapıyı tıkladım.Bekledim bekledim bekledim.Ses yoktu bende ses gelmeyince kapıyı açtım.Birde ne göreyim odada değil.
Bartu'nun odasına da giremezdim.En iyisi kahvaltıyı hazırlamaktı.Belki markete gitmiştir.Başladım çayı kaynatmaya,yumurtayı pişirmeye falan.Bekle bekle bekle .Ne kapıyı çalan ne de arayıp haber veren yoktu.İyice telaşlanmaya başladım.Neredeydi bu kız.Acaba Bartu odasında mı kahvaltıya çağırsam mı?Belki uyuyordur bu olmaz Gözde gelince o uyandırır.Aaahhh yeter ne olacaksa olsun o odaya gireceğim.
Kalktım ve koridorda ilerlemeye başladım.Tam kapının önüne gelince durdum.Acaba doğru mu yapıyordum.Tam kapının kolumu indiriyordum ki o an durdum.Biri anahtarla kapıyı açmata çalışıyordu.
Hızlıca koşarak mutfağa geçip sandalyeye oturdum.Kapı açıldı ve beni görünce "Mirayy" diye şaşırarak bağırdı Gözde.Yanında da Bartu vardı.Sessizliği bozmak istercesine "Güna
"Bugün erken kalktım seni bulamayıncada kahvaltıyı hazırladım neredeydin?"
"Kuzenle beraber ekmek almaya gittik."
"İyi hadi oturun bakalım."
"Eee bugün Sanem'in yanına gidiyoruz değil mi?"
"Evet.Bu arada Miray kendini yabancı gibi tanıtmak istediğinden emin misin?"
"Çok düşündüm ve kararım kesin."
"Tamam sen bilirsin."
"Neyse ben hazırlanmaya çıkıyorum."
Yukarı çıkıp şort ve t-shirt giydim.Aşağı inerek "Ben hazırım gidebiliriz."
"Hadi gidelim o zaman."
Her zamanki gibi Bartu'nun arabasına bindik.15 dakika sonra sitenin önünde durduk.
Asansöre binip yukarı çıktık.Gözde kapıyı çaldı.Sanem bizi görünce sevindi ve herkesle teker teker selamlaştı.
Eve girince aklıma eski günler geldi.Bu evde ne güzel zaman geçirmiştik.Sanem Gözde ve ben..Kalkıp ona servis yapmasında yardım ettik.Bol bol konuştuk,sohbet ettik.Sanem bi ara benimle olan anılarını anlattı.
Sonra sözü Eymen'e getirdi.Tam Eymenle bizim hikayemizi anlatacağı sırada Gözde
"Canım biz artık kalkalım.Zaten Masalda yabancılık çekiyor.Söz başka bi gün istediğin gibi ikimiz beraber konuşuruz.Sana borcum olsun."dedi.
"E hadi öyle olsun bakalım.Ama borcun var unutma."
"Hiç unuturmuyum."
Eve varır varmaz "Ben dinlenmeye çıkıyorum" dedim.Gözde benim için kalkmak istemiş."Gözde emin misin başka birşey yok değil mi bak sakın benden birşey saklama."
"Aslında var.Bugün Yiğit'i gördük.Eymen Azrayla tartışmış İstanbul'a geliyormuş."
"Neee ne zaman?"
"Belli değil.Her an gelebilirmiş."
"Neyse ben onu unuttum artık.Zaten beni görsede tanıyamaz."
"Bencede unut gitsin."
"Ben yukarı çıkıyorum."
Olamazz tam herşey yoluna girmişken gelip yine hayatımı mahvedecek.Unuttum derken yine geliyor.Aklımı karıştıracak.Offff ne yapacağım ben...
MULTİMEDİA:GÖZDE
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK OYUNU
Storie d'amoreKazadan sonra ailesini,yüzünü ve sevdiği adamı kaybeden bir kız, Yüzü o kazadan sonra tanınmaz hale gelmişti ve başka birinin yüzünü taşıyordu. Kimse onu tanımıyordu artık böyle yaşamaya devam edemezdi, O artık Miray değil Masal dı,Kendini bir oyun...
